Het einde van het papieren tijdperk
Kranten worden alleen nog maar gebruikt om een fikkie mee te stoken, boeken zijn oubollig en zelfs het papiergeld wordt vervangen door een plastic pasje met een magneetstrip. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Het einde van het papieren tijdperk is nabij. Deze week werd daar nog een extra schepje bovenop gedaan door de presentatie van de iPad; een hebbedingetje voor mensen die papier alleen nog maar gebruiken als schijtlint.
Zoals gezegd, de iPad. Wij, als Hollandse kaasboeren spreken het uit als ‘aipet’. De hele wereld stond op zijn kop toen hij woensdag door übernerd Steve Jobs met veel bombarie werd gepresenteerd. Veel speculaties deden de afgelopen weken de ronde, maar de iPad werd, tot woensdag, strikt geheim gehouden voor de rest van de wereld. Daar was ie dan, de iPad. Dit kleine beeldschermpje van 9.7 inch is natuurlijk niet iets om op zak mee te nemen, maar de verwachting is dat deze gadget het papier in de toekomst gaat vervangen. Daarmee bedoel ik dus niet het schijtlint, want met een ding van 499 à 829 dollar ga je niet je reet mee schoonvegen. Tenzij je te veel geld en tijd over hebt. Tevens heeft de iPad niet de zachtheid van een puppy, die Page je wel biedt. Nooit gesnapt trouwens die marketingstrategie van Page, wie gaat er nou zijn derrière afvegen met een vacht van een dode puppy?
Over tot de waan van de dag. Eigenlijk snap ik ook niet dat veel mensen zo lyrisch zijn over de iPad. ‘De iPad is revolutionair!’ roepen ze dan. Het zijn overduidelijk de Apple-fans die dit roepen, want e-readers en kleine laptopjes zijn al lang op de markt. Want dat is de iPad, een kruising tussen een e-reader en een klein laptopje, maar dan zonder toetsenbord (je kunt er overigens wel een toetsenbord op aansluiten). Ik zal de Apple-fans natuurlijk wel weer tegen me in het harnas jagen door het daarmee te vergelijken, maar ik, als niet-Apple-product-bezitter, mag dat zeggen.
Terug naar de essentie van dit verhaal. De iPad en de e-readers zullen op den duur het papier vervangen. Kranten en boeken zullen over twintig jaar voornamelijk digitaal verspreid worden. Dit heeft vele voordelen voor zowel de producent als de consument. Ten eerste bespaart de producent op de kosten van inkt en papier, ten tweede zullen krantenjongens voortaan ergens anders hun knaken bijeen moeten sprokkelen en als laatste kun je fouten digitaal snel herstellen. Aan de andere kant zijn de voordelen voor de consumenten ook niet mis. Regenwouden zullen gespaard blijven, de prijs van boeken en kranten zal omlaag gaan en als laatste, bespaar je flink wat ruimte als je al die boeken op één apparaatje hebt.
Genoeg voordelen, zo op het eerste gezicht. Maar het blijft moeilijk om afscheid te nemen van het papier. Papier geeft toch een nostalgisch gevoel. De reuk van een verse krant op de mat, elke morgen weer. Lekker in een dik boek om de tien pagina’s ezelsoren maken. Zelfs het in de fik steken van een stukje krant is magisch als je erover nadenkt. Dus wacht nog even met het aanschaffen van deze duivelse machinerie en laten we nog even genieten van het ouderwetse, papieren krantje.
En ik droom nog steeds van een echte bibliotheek. Zo een met een trapje en een fauteuil, niet met een schermpje.
Een bezwaar dat ik deel is de vaak lage kwaliteit van geschreven tekst op internet. Wellicht dat volledige digitalisering van literatuur en journalistiek weer een nieuwe fase in gaat luiden. Ook de betere schrijvers zullen dan aan dit medium moeten geloven.
Eigenlijk heb je die overgangsfases ook in het verleden gezien. Toen de schrijfmachine steeds meer terrein won, had je ook nog schrijvers die perse met de pen wilden blijven schrijven. Toen de computer als tekstverwerker zijn opmars maakte, waren er weer velen die nog jaren bij hun typemachine bleven zweren.
Ik ben namelijk gewend om mijn boeken op hun plek te gooien.
Aan de andere kant, ik heb nog wel cd's maar die gebruik ik bijna nooit meer. Koop ze af en toe nog wel maar die zet ik gelijk om naar mp3. Cd's zijn zo jaren 90.
Het lijkt me totaal niets om boeken op een beeldschermpje te moeten lezen,bah.
De essentie was dat ik er geen snars van geloof dat jij echt mensen kent die je "De iPad is revolutionair!" hebt horen zeggen. Die mensen bestaan alleen in de fantasie van column-schrijvers en zelfbenoemde Apple-hatertjes namelijk...
Verder ontgaat je punt me een beetje. De nostalgie van het papier? Snap ik, maar komt niet echt heel duidelijk naar voren in 5 alineaatjes.
Krantje als wc-papier is alleen voor tijdelijk. Want je veegt wel de slijmhuid over je kringspier af. Die drukinkt is niet gezond voor dagelijkse consumptie.
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken