Column: Laat Maris Verpakovskis onzichtbaar blijven!
Iets gewaagder is de titelstrijd om de Europees Voetballer van het Jaar. Dit zou, zeg maar, de Top 1000 van Veronica zijn: November Rain op één, het lijkt gewaagd, maar is toch wel voorspelbaar. Zo was de zege van Pavel Nedved dat ook. Het lijkt gewaagd, een Tsjech, maar de roep van de deskundigen om Nedved was de afgelopen tijd niet van de lucht. Die duurde bijna te lang, zoals dat nummer van Guns 'n Roses ook veel te lang duurt. Je zou het Nedved al haast niet meer gunnen.
Stel nu dat ik in de jury had gezeten... Het was voor mij wel duidelijk geweest. De held van 2003 - en dan vooral van de tweede helft van het jaar - is ongetwijfeld Maris Verpakovskis. Wie? Maris Verpakovskis, een spits uit Letland.
Nu staat het natuurlijk reuze interessant om een dergelijke naam te noemen, dus moet ik het ook wel toelichten. Dat zal ik doen: Verpakovskis is zo'n beetje in zijn eentje verantwoordelijk voor de meest verrassende plaatsing voor een EK of WK in de afgelopen jaren: die van Letland. Verpakovskis scoorde een belangrijke goal in Zweden, waardoor het team op de tweede plek in de poule belandde. Dat de Zweden al zeker waren van de eerste plaats en daarom ongetwijfeld minder gas gaven, doet niets af aan deze prestatie. Men bleef immers Polen en Hongarije voor.
Het lot koppelde de Letten daarna aan Turkije, voor de play-offs. Cynici stelden al dat de UEFA middels warme en koude ballen de loting had gestuurd en niets wees erop dat de Letten enige kans zouden maken tegen de nummer 3 van het laatste WK. Totdat Verpakovskis toesloeg. Eerst scoorde hij in Letland de 1-0 en in de 2-2 in Turkije had hij ook een scorend aandeel.
Maris Verpakovskis... De naam heeft iets mysterieus, als van een vrouw die je niet kent en die je graag zou willen leren kennen, maar toch ook weer niet. Zo is het ook met deze voetballer. Ik heb nog helemaal niets van de beste man gezien, op een enkele flard na. Zijn goal in het thuisduel met de Turken droeg alleen maar bij aan de mythevorming: die was namelijk zeer knap. Verder weet ik dat hij bij Skonto Riga speelt, in Letland dus, en daar regelmatig scoort. Hoe hij dat doet is me onbekend.
Zo is Verpakovskis op basis van zijn naam en een zeer goed doelpunt dus mijn held van 2003 geworden, mijn eigen mythe. Maar dat doet me tevens het jaar 2004 vrezen.
Allereerst las ik al dat Maris in de belangstelling stond van Europese clubs in grotere competities... Maris bij pakweg Schalke, ik moet er niet aan denken. Ongetwijfeld past zo'n club beter bij hem dan Real Madrid, maar een mythe moet daar spelen. Liever nog heb ik dat hij gewoon lekker in Riga blijft en dat we alleen zijn naam af en toe zien opduiken in lijstjes als die van de Europees topscorer.
Nog erger is dat het EK er aan komt. Maris gaat spelen daar en dan kan je niet meer om hem heen. Uiteraard wil ik als liefhebber alles zien, maar om de mythe in stand te houden, had ik duels als Tsjechiė - Letland of Duitsland - Letland nog wel aan me voorbij willen laten gaan. Maar het lot koppelde Nederland aan Letland en de duels van Oranje wil ik wel zien. Dus ga ik Maris straks 90 minuten aan het werk zien. In het gunstigste geval schiet hij er 3 binnen, maar ik vrees met grote vrezen dat Jaap Stam of zelfs Frank de Boer Maris volledig uit de wedstrijd speelt. Ik vrees dat straks blijkt dat mijn held van 2003 er niks van kan, dat hij van een niveau is vergelijkbaar met Zico Tumba van NEC. Dat zou toch zonde zijn.
Daarom hoop ik dat Maris zijn been breekt en het EK mist of in ieder geval het duel met Oranje. Ik smeek het de voetbalgod, het is nodig voor de instandhouding van een mythe. Opdat Maris Verpakovskis voor altijd onzichtbaar mag blijven...
