Strings
Ja, ja. Strings. Dat vind ik toch wel de mooiste uitvinding sinds het gesneden brood. Als kontjesman kan ik een strakke spijkerbroek bij de dames waar je niet de randen van de onderbroek aan de onderkant van de billen in reliëf in de stof ziet zitten, enorm waarderen. Of zo'n jazzpants-achtig stofje waarmee die hypersportieve meisjes door de fitnessruimte huppelen. Of van die zomerrokjes die losjes wapperen in de wind, maar bij tijd en wijle de contouren van de billen zo mooi accentueren. Och och.Maar ik dwaal af.
Laatst deed ik een rondje HEMA voor mijn eigen saaie boxershorts. In al dat designerspul ben ik nooit echt thuis geweest, in van die dure zaken voel ik mij altijd net zo op mijn gemak als een zwerver op een galadiner, zodat een bezoekje aan een warenhuis voor mij eigenlijk de enige optie is. Dit buiten het feit dat ik bij de veelal minder aantrekkelijke verkoopster van de HEMA een stuk minder gegeneerd mijn ondergoed op de balie lazer, dan bij die hoogblonde Björn Borg verkoopsters waarvan ik toch altijd het gevoel heb dat ze denken: 'ach gossie, het mannetje wil ook hip zijn in de slaapkamer.'
Maar ik dwaal weer af.
Goed. Ik dus in de HEMA, licht zelfbewust, bij het rek met al het herenondergoed. Zie ik ineens dat iemand een damesstring verkeerd heeft opgehangen. Tenminste dat dacht ik tot ik wat beter op het kaartje keek dat eraan hing. Graag had ik een foto gehad van mijn gezicht toen ik erachter kwam dat het een herenstring was. Kijk, ondanks dat ik zelfs door leeftijdgenoten als een ouwe lul wordt gezien, weet ik best dat er strings voor mannen zijn. Je verwacht ze alleen niet in zo'n oerdegelijke zaak als de HEMA. Wat doen die dingen daar? Voordat een produkt wordt toegelaten in het assortiment van de HEMA moet het toch wel zo'n algemeen gebruikt goedje zijn, dat niemand ervan opkijkt het er te vinden. Wil je een emmer? Naar de HEMA. Wil je een overhemd? Naar de HEMA. Wil je een rookworst? Naar de HEMA. Wil je een sexy herenstring? Flikker toch op man!
Nou snap ik dat bijna iedereen hier me wel een beetje een zeikerd zal vinden en zal denken: 'man, waar zeur je over? Een herenstring bij de HEMA. Lekker belangrijk. Ik heb er zelf ook een. Niet van de HEMA maar van Calvin Klein, maar toch.' Maar weet je wat het is? Er was een tijd dat niets mij verbaasde, dat alles wat veranderde automatisch als normaal werd opgenomen in mijn wereldje en dat ik lachte om mensen die het in hun hoofd haalde om te komen met zinnen die begonnen met: 'vroeger...'.
'Dingen veranderen man! Leer ermee omgaan', riep ik dan altijd. En nu. Nu hoor ik mezelf zeggen: 'vroeger...' Vroeger hadden ze geen herenstrings bij de HEMA. Vroeger begreep ik de wereld volledig. Vroeger was ik jong en flexibel. En daar staat die string eigenlijk voor: het besef dat, naarmate ik ouder word, ik mijn vermogen mee te gaan in veranderingen verlies. Nu nog een beetje, maar steeds erger, tot ik zo flexibel ben geworden als een loden deur.
Maar er is een troost! Over tien, twintig, jaar hebben jullie dat allemaal ook! En het mooiste is dat jullie nu denken: 'echt niet! Dingen veranderen man! Leer ermee omgaan!'
