Keroppi op zoek naar voedsel
Drie keer per jaar luidt de noodklok. Dan komt er weer een tentamenperiode aan en in de er voorafgaande weken is het echt afzien.
En op zich wil ik best m'n best doen hoor voor m'n studie, maar als je boven een boek hangt en je al een uur lang bezig hebt gehouden met de vele mysteriën van het immuunsysteem dan wordt de verleiding om wat anders te gaan doen toch wel heel erg groot. Want zeg nou zelf, op het moment dat het leren je de keel uitkomt is er toch niks fijner dan geestdood op de bank tell-sell programma’s te bekijken.
Omdat je niet veel wijzer wordt van al deze wonderlijke producten te bekijken werd er driftig gezocht naar een alternatief voor de verleidingen van studie-ontwijkend gedrag (onder de studenten ook wel als S.O.G'en bekend). En het alternatief werd gevonden in het verschijnsel "avondstudie". Twee weken voor het tentamen wordt het gebouw 's avond opengesteld voor studenten (normaal moet je daarvoor een geheimzinnige XS-pas bezitten) die dan in alle rust daar kunnen studeren.
En het klinkt misschien suf, na een hele dag al in de bieb te hebben zitten studeren, daar ook nog eens ’s avonds je tijd te gaan besteden. Maar het is echt ideaal: geen verleidelijke tv-programma's (voorheen keek ik alleen in de weken voor de tentamens naar GTST en meer van dit soort tv-junk) en een hoop gemotiveerde mensen om je heen. Want als iedereen om je heen driftig zit te leren dan ben je veel minder snel geneigd om je boeken kwaad in de hoek te smijten.
Maar genoeg over deze introductie van het verhaal. Want tussen het overdag op de faculteit studeren en de avondstudie is er een gat genaamd "avondeten". En als we nu in de binnenstad zouden zitten dan was dat geen probleem geweest. Maar we zitten niet in de binnenstad, we zitten op de Uithof, een universiteitsterrein weggestopt op een Utrechts grasveld, ver van de bewoonde wereld. De mogelijkheden tot eten zijn daardoor dus ook bijzonder beperkt. Meestal sleuren we ons zuchtend naar het Educatorium (de mensa) om daar een pre-fab maaltijd van betreurenswaardige kwaliteit naar binnen te werken. Andere opties zijn het restaurant "The Basket" (te duur) en de Pizzeria (is leuk voor 1 dag, maar 5 dagen pizza trekt niemand).
Nadat we alle avondstudie-bikkels bij elkaar hadden verzameld togen wij dus naar het Educatorium. Daar aangekomen werden we echter met een afschuwelijk feit geconfronteerd: afgesloten hekjes en de summiere mededeling 'Wij zijn gesloten, tot ziens!" Gesloten? Waarom? Het accademisch jaar is pas over 2,5 week afgelopen, waar moeten de studenten nu eten? De UU vindt het blijkbaar geen probleem om hun studenten van voedsel te onthouden.
Nadat onze hongerige magen een tijdje overstemd waren door ons ongenoegen over deze slechte service van de Universiteit Utrecht, begonnen we ons toch weer zorgen te maken over onze voedselvoorziening.
Opeens opperde een van ons "Hee waarom gaan we niet in het AZU eten?" Een geniaal idee leek dit! Lekker op bezoek naar het ziekenhuis, daar is personeel, daar zijn studenten, daar is vast ook betaalbaar eten! Nadat we na een aantal omzwervingen binnen het AZU eindelijk het bedrijfsrestaurant hadden gevonden, werden we voor de tweede keer die avond teleurgesteld. De pasjes-cultuur was ook hier doorgedrongen, en afgezien we allemaal over een hoop pasjes beschikten, beschikten we dus niet over het juiste pasje om eten te kunnen bemachtigen.
Nog steeds geen eten, wat waren de mogelijkheden nog? Een opwarmmaaltijd bij de Spar of toch maar een pizza... (wat een paar van ons pertinent weigerde omdat ze de dag ervoor buikpijn hadden gekregen door het vele vet wat er op dreef).
En zo kwam het dat we eindigde boven een matige magnetronmaaltijd, al mopperend over het onrecht wat ons door de UU werd aangedaan. Want het is toch belachelijk, dat er om 6 uur geen enkele voorziening meer voor de student vanuit de UU is om te eten?
