Final Fantasy: Hoe de liefde begon
Naar aanleiding van onze Final Fantasy XIII-prijsvraag leek het ons leuk om de verhalen van de winnaars met de rest van jullie te delen. In deze special dus geen ellenlange geschiedenisles over hoe de serie is ontstaan en hoe deze zich heeft ontwikkeld tot de populaire serie die het tegenwoordig is. Dat kun je namelijk zo googelen of lezen op Wikipedia. In plaats daarvan richten we ons op de ervaringen van de winnaars, hoe zij in aanraking kwamen met Final Fantasy en verknocht raakten aan de serie.
Opvallend is dat bij geen van onze prijswinnaars de liefde begon bij Final Fantasy I of II op de NES, of bij deel zes (door veel Final Fantasy-fans van het eerste uur bestempeld als beste deel uit de serie) op SNES. Het waren vooral Final Fantasy VII, VIII en IX op de PlayStation waaraan de meesten hun hart verloren.
De magie van Final Fantasy VII
Hoewel het een eeuwige discussie blijft wat nu de beste Final Fantasy is, kan niemand er omheen dat Final Fantasy VII overduidelijk het populairste deel uit de serie is. Deel zeven luidde een nieuw tijdperk in voor de JRPG, was mede verantwoordelijk voor het succes van de PlayStation en zette een nieuwe standaard wat betreft verhalen vertellen in games. Het maakte effectief gebruik van cut-scènes om het verhaal over te brengen, waarbij de filmpjes en gameplay naadloos in elkaar overvloeiden. Hoewel het grafisch, helemaal vergeleken met nu, wat kinderlijk oogde waren de thema's in het spel dat zeker niet. Liefde, verraad, oorlog, moord en zelfs seksuele toespelingen waren allemaal van de partij. Naast een groep memorabele hoofdpersonages, zoals Cloud, Barret, Tifa en Red XIII, schonk Final Fantasy VII ons wellicht de kwaadaardigste badguy ooit, Sephiroth. Een personage zo indrukwekkend dat hij zelfs zijn eigen themalied heeft. Zelfs nu, dertien jaar na uitkomst, praten fans nog regelmatig over Final Fantasy VII en hopen velen dat Square-Enix ooit een remake maakt.
Bij deze redacteur en zelf groot Final Fantasy-fan is de liefde begonnen bij deel zeven. Hoewel ik al een fanatieke gamer was in het NES en SNES tijdperk, ging mijn voorkeur voornamelijk uit naar beat'm ups en shooters. Dit alles veranderde bij het spelen van Final Fantasy VII op de PlayStation. Nog nooit wist een spel zoveel indruk op mij te maken, grafisch en presentatie van een ongekend niveau, een innemend verhaal en diepgaande gameplay. Een game met tal van onvergetelijke momenten, de intro met het lieftallige bloemenmeisje en met de naadloze overschakeling van film naar gameplay. Sephiroth die in de vlammen wegloopt, het trieste einde van de eerste cd waarin één van de hoofdrolspelers wordt vermoord, zomaar enkele momenten die me altijd bij blijven. Persoonlijk waren het toch de gevechten en dan vooral de summons die de meeste indruk maakte, met verbazing staarde ik naar de tv toen ik voor het eerst de bahamut opriep, een enorme draak die uit het wolkendek komt vliegen en de vijanden met een flare naar het hiernamaals stuurt. Sindsdien heb ik het virus te pakken en speel ik alles met Final Fantasy in de titel en ben ik verder een groot liefhebber geworden van RPGs.
De populariteit van Final Fantasy VII is tevens terug te vinden onder onze prijswinnaars. De meeste van hen kwamen voor het eerst in aanraking met de serie dankzij de avonturen van Cloud en zijn vrienden. Zo leende Jeff1981 tijdens de krokusvakantie in 1998 een week lang de PlayStation van zijn neef en speelde hij een week lang van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat Final Fantasy VII. Hij speelde zelfs zoveel dat zijn tv het soms begaf en enkele uren rust nodig had voordat het toestel weer normaal beeld kon weergeven.
Voor Workforce was deel zeven ook de eerste Final Fantasy. Hij nam zelfs een bijbaantje als vakkenvuller om het spel te kunnen bemachtigen. Na lang sparen kon hij eindelijk een PlayStation en het spel kopen. Helaas was hij afhankelijk van anderen om te kunnen spelen, een tv op zijn kamer had hij toen namelijk nog niet. Iedere minuut die hij ongestoord achter de tv kon doorbrengen besteedde hij aan het spelen van Final Fantasy VII. Het mag duidelijk zijn dat Workfore hard heeft gewerkt voor zijn eerste Final Fantasy-ervaring en daar terecht trots op is.
Dennis912 maakte kennis met Final Fantasy VII dankzij zijn vader, die door een kleine aanrijding met de auto een leuke meevaller had van de verzekering en besloot een PlayStation aan te schaffen. Op een zaterdagochtend gingen ze naar de winkel en kochten een PlayStation met Final Fantasy VII. Vader en zoon kwamen er 's avonds alleen achter dat ze in hun enthousiasme vergeten waren een memory card te kopen. Dit mocht de pret echter niet drukken en de PlayStation heeft gewoon aangestaan tot maandagmiddag.
Icethorn kwam ook voor het eerst in aanraking met Final Fantasy via deel zeven, hij speelde het echter niet zelf. Eén van zijn oudere broers had een PlayStation te leen met het spel. Al keek hij alleen naar het spel, toch wist het indruk te maken, vooral de scene waarin Cloud op een dikke motor wegscheurde was onvergetelijk.
De liefde voor Final Fantasy bloeide bij Noisiv tevens op door deel zeven. Het spel wist hem meer dan honderd uur bezig te houden, mede dankzij het spel zoveel te bieden had naast het verhaal. Vooral de Omega Weapons zorgde ervoor dat hij uren besteedde aan het levelen van de personages om deze monsters te kunnen verslaan. Daarnaast was hij wel even bezig met het fokken van een goude chocobo en het bemachtigen van de ultieme summon: Knight of the round table.
De laatste wie Final Fantasy VII en warm hart toedraagt is Aeque, hij en zijn broer mochten beiden een spel kiezen bij de aanschaf van hun PlayStation. Aeque koos voor Street Fighter, zijn broer voor Final Fantasy VII. Broerlief vond de RPG echter niet boeiend, grappig genoeg vond Aeque Street Fighter ook niet leuk. Hij besloot daarom om FFVII te proberen en werd gegrepen door het spel. Jammer genoeg was zijn Engels nog niet goed genoeg om compleet te kunnen genieten van de game.
