CD: David Bowie - Blackstar
Op de dag dat er bij de Britse muzikant David Bowie een verjaardagstaart met 69 kaarsjes op tafel staat, zal er bij veel fans van de 'kameleon van de popmuziek' nieuwe muziek van de artiest te horen zijn. Vandaag is namelijk de langverwachte nieuwe plaat Blackstar verschenen, het 26e studioalbum van David Bowie. We weten dat het jaar 2016 nog maar net begonnen is, maar het zou ons niks verbazen als deze plaat in december bij velen bovenaan in hun eindejaarslijstje zal verschijnen. Blackstar is namelijk een pareltje van zeldzaam hoge klasse waarop de excentrieke muzikant wederom laat horen dat hij nog steeds heersend is in de wereld van de moderne popmuziek.
David Bowie - Blackstar
Nadat Bowie in 2013 velen al wist te verrassen met het album The Next Day bleek dat de artiest de smaak van het musiceren nog niet verloren was. Zo verscheen in 2014 de verzamelbox Nothing Has Changed, waarop we naast de vele bekende hits van de zanger ook het nieuwe nummer 'Sue (Or in a Season of Crime)' tegenkwamen in een uitvoering met het Maria Schneider Orchestra. Voor Blackstar nam Bowie het nummer opnieuw in een aanzienlijk kortere versie op met het kwartet van de Amerikaanse jazzmuzikant Donny McCaslin, die met zijn kenmerkende saxofoongeluid een behoorlijk stempel wist te drukken op deze nieuwe schijf van Bowie.
Nu heeft Bowie altijd al het imago gehad van een artiest die zich niks aantrekt van heersende trends in de muziekwereld en ook op Blackstar wordt deze traditie in ere doorgezet. Blackstar is een uitermate jazzy album geworden waarop we sporen uit het gehele oeuvre van de artiest terug kunnen horen. Zo opent de plaat, die in 2014 en 2015 werd opgenomen, met de indrukwekkende titeltrack van de plaat. Maar liefst 9 minuten en 57 seconden is het genieten geblazen van de eigenzinnige compositie, bestaande uit een drietal hoofdstukken. Zo opent het nummer als een jazzy stuk rock, om vervolgens via spacende krautrock te eindigen als een groovend soulnummer. Het nummer verscheen in november 2015 al als single op iTunes en is daarmee veruit het langste nummer van Bowie dat tot nu toe als single werd uitgebracht.
Na 'Blackstar' is het tijd voor een nummer dat de ware fans van Bowie ook kennen als de b-kant van de single 'Sue (Or in a Season of Crime)' uit 2014. Net als dat nummer, wat we verderop de plaat nog tegen zullen komen, is ook 'Tis a Pity She Was a Whore' opnieuw opgenomen voor deze plaat, met als resultaat een stuk stevig gedreven jazzrock van de bovenste plank, dat kwa sfeer wel wat terug doet denken aan de beroemde Berlin-trilogie van Bowie, die werd opgenomen met artiesten als Robert Fripp en Brian Eno. Dan is het tijd voor een nummer, dat afgelopen december al als voorproefje voor het album werd uitgebracht en dat eveneens het titelnummer is van het door de Nederlander Ivo Van Hove geregisseerde toneelstuk op Broadway van de hand van Bowie. 'Lazarus' is een fijne jazzy ballade waarin de muzikant openhartig terug lijkt te kijken op zijn roemruchte muzikale geschiedenis. Een geschiedenis waarover ook al vele boeken werden volgeschreven.
Dan is het tijd voor een pittige heropgenomen versie van het nummer 'Sue (Or in a Season of Crime)'. Een track waarop vooral het stevige drumwerk, de scheurende saxofoon en het snarenplukwerk van gitarist Ben Monder dominant aanwezig zijn naast de onnavolgbare zang van de meester zelf. Zoals we eerder al schreven stond dit nummer ook in een veel tammere versie op de verzamelbox Nothing Has Changed, maar die verbleekt bij deze bombastisch uit de speakers knallende versie. Na al het melomane geweld is het even fijn bijkomen met het eigenzinnige 'Girl Loves Me', een track die rustig uitkomt maar uiteindelijk toch weer eindigt als een vervreemdende compositie, zoals we dat wel gewend zijn van Bowie.
Veruit het meest poppy en eveneens relaxte nummer op Blackstar is wel het nummer 'Dollar Days' dat wederom doet denken aan het beter toegankelijke werk van de muzikant uit de jaren zeventig. Dat geldt ook zeker voor het met synthesizers doordrenkte popliedje ''I Can't Give Everything Away' waarmee het album Blackstar afsluit en op een kalm tempo afscheid wordt genomen van de luisteraar. Diehard Bowie-fans kunnen we naast het fysieke album Blackstar ook aanraden om de digitale versie aan te schaffen, aangezien deze als bonus een 10 minuten durende speelfilm rondom de track 'Blackstar' bevat. Na een halve eeuw weet de kleurrijke muzikant ons nog steeds te verrassen met een uitstekend album dat we zeker tot het beste werk van David Bowie mogen rekenen.
