CD: Yael Naim - s.t.
Dat talen en invloeden uit de diverse landen heel goed samen te voegen zijn bewijst Yael Naim op haar gelijknamige cd. Een afwisselende collectie van Engelstalige en Hebreeuwse nummers maken een fraai album. Meest bekende nummer van deze cd is ongetwijfeld 'New Soul', waarvan onderaan de review een clip is opgenomen. De airplay die deze song kreeg (en nog krijgt) maakt dat de naam Yael Naim meer bekendheid krijgt dan bij haar eerste album het geval was. Hoe belangrijk kan voldoende airplay zijn voor het succesvol lanceren van een album! Het nummer blijft na beluisteren nog dagen in je hoofd hangen en overal betrap je jezelf erop dat je het nog nafluit. Het is een mooie basis om een collectie songs omheen te bouwen, met als resultaat het selftitled album Yael Naim.Briljantjes
Naast de bekende 'New Soul'-track zijn er meer briljantjes te vinden op dit album. Wat te denken van 'Far Far', een pakkend en vrolijk nummer. Je voelt je bij het luisteren van dit nummer al snel vrolijk worden, alle donkere wolken verdwijnen. Een andere track die het vermelden waard is is 'Too Long'. De samenzang met de backing vocals is zeer mooi en maakt het geheel op een evenwichtige manier af. Nergens wringt het tussen voor- en achtergrond. Zoals al aangegeven in de intro van deze review laat Yael zich ook van haar Hebreeuwse kant horen. Op het eerste gezicht vraag je je af wat je met die Hebreeuwse songteksten aan moet, meezingen is voor de meesten namelijk niet mogelijk. Toch blijkt al snel dat dat helemaal niet nodig is. Bij een song als 'Levater' merk je dat het er helemaal niet toe doet dat je de taal niet beheerst. De track neemt je gewoon mee en creëert een sfeer die erg aangenaam is. Ook het blues-achtige nummer 'Pachad' is z'n succesje op dit album. Hebreeuws is een fraaie taal om in songs te gebruiken, dat bewijst Yael Naim hier zeker.
Vreemde eend
Het album opent met 'Paris', een mooie track, maar als je de rest van het album hebt beluisterd is het een wat vreemde eend in de bijt. Niet per se negatief, maar duidelijk anders. De meeste songs stralen een oosterse sfeer uit, 'Paris' daarentegen doet je op een terrasje in de Franse lichtstad belanden. Als op zichzelf staand nummer zou je hier dan ook een heel ander album achter hebben verwacht. Om nog één topper van het album aan te halen mag dan 'Lachlom' niet weggelaten horen - een muzikaal hoogstandje. Echter is niet alles op deze cd helemaal geslaagd, wat ook vaak een utopie lijkt, want welk album is van A tot Z perfect? Kleine minpuntjes zijn 'Yashanti' en 'Lonely'. Ze lijken niet helemaal "af" te zijn. Het gevoel is niet echt vast te pakken, maar er mankeert iets aan de songs.
But since I came here
felt the joy and the fear
finding myself making every possible mistake
la-la-la-la-la-la-la-la...
Mag de pret niet drukken
De kleine schoonheidsfoutjes mogen de pret niet drukken; het album blijft een zeer fraai werk dat zeker de moeite van de aanschaf waard is. De samenwerking van Yael met David Donatien is heel erg geslaagd. Twee zielen, één gedachte. Het is een twee-eenheid en dat vind je overal op dit album terug. Dat Hebreeuws heel goed gebruikt kan worden buiten de Hebreeuws sprekende landen maakt Yael Naim met deze plaat goed duidelijk. Het voelt goed, het voelt oosters, het voelt warm, het voelt vrolijk, het voelt... ja, bepaal zelf maar wat je daar nog meer bij voelt.
Label: Warner Music Releasedatum: 2 april 2008 Waardering:
