review
CD: Joss Stone - Introducing Joss Stone

Joss' eerste twee cd's waren niet haar albums zei Joss onlangs. De nummers waren door anderen geschreven, en producers en hoge heren bij platenmaatschappijen bepaalden haar sound. Dat zou haar op deze plaat niet weer gebeuren, en dus nam ze het heft in eigen hand. Ze schreef zelf alle songs en in overleg met producer Raphael Saadiq (produceerde eerder o.a. D'Angelo's albums) creëerden ze 'haar' geluid.
'Haar geluid' werd een mix van soul, funk, hiphop en R&B. Introducing Joss Stone is een statement van een negentienjarige jonge vrouw die veel wil, maar nog niet zo goed lijkt te weten hoe het te realiseren (zoals elke negentienjarige). Laten we voorop stellen dat miss Stone een gouden keeltje bezit. Nog meer dan op haar eerdere albums legt ze vocaal haar hart en ziel in de nummers. Ze zingt, schreeuwt, fluistert, kreunt, en neuriet de plaat op soulvolle wijze vol.

Überhaupt lijkt de cd halverwege een beetje in te zakken. Stone's blanke soul blijft de rode draad over de hele cd, maar waar de eerste helft grooved en swingt staat de tweede helft meer op de achtergrond. Het tweede deel bevat meer hiphop en R&B elementen, en laat meer ruimte voor Stone om te improviseren. Juist door die combinatie van Stone's soulvolle stem met de funk/neo-soul van Saadiq zit je in het begin binnen no-time mee te bewegen. Maar wanneer na een dikke vijfentwintig minuten de songs muzikaal simpeler worden, verbleekt ook Stone's stem tot die van een gemiddelde R&B zangeres.
Stone klinkt misschien al jaren volwassen, haar teksten en gedrag spreken haar nog tegen. Maar op Introducing Joss Stone laat ze horen al zeker in de goede (volwassen) richting te gaan.
Label: Capitol Releasedatum: 9 maart 2007
Waardering:






























Zeker met zonnig weer, komt dit album zeker tot z'n recht foto
"Introducing" hangt een beetje tussen die 2 platen in: time will tell naar welke kant "Introducing" het meeste zal buigen. Inmiddels redelijk vaak beluisterd (een mening moet wel gegrond zijn natuurlijk), maar heb em nog niet aangeschaft. Mogelijk wanneer deze voor 7.99 bij Bol.com te bestellen is, vind em nog niet z'n volle prijs waard..
Hoewel de man me een beetje is gaan tegenstaan, de laatste jaren, zou ze er goed aan doen om eens met Paul Weller te gaan praten, in plaats van die kiddo's uit het R&B wereldje.
Het beste aan soul dat na deze periode het daglicht heeft gezien, is mijns inziens op 1 hand te tellen: (alleen de eerste plaat van) Dexys Midnight Runners (hoewel de zang klote is), The Redskins, het oude werk van the Pietasters en een en ander uit het aanbod van Paul Weller.
Joss Stone heeft in mijn ogen de potentie om in mijn rijtje moderne soul toegevoegd te worden, maar wat haar plaat zo ontsiert zijn de knipoogjes naar de hedendaagse R&B. En ik zie dat als een productie-foutje. Hoewel het ook mogelijk is dat ze die dingen zelf heeft bedacht. Ze is uiteindelijk nog een pubertje, en zal ook wel graag in de smaak willen vallen bij haar generatie-genootjes. Dus trekken we hier en daar wat kunstmatige emotie uit de kast en kitscherige effectjes.
Het is mijn persoonlijke mening, maar ik vind het jammer dat zoveel zang-talent ten onder gaat aan de drang om "erbij te horen".
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken