DVD: Big Love
Big Love kan goed mee met een serie als Sopranos. De afleveringen staan ook hier duidelijk niet op zichzelf, maar slingeren om de rode draad die zich langzaamaan ontspint. Dat betekent ook dat de eerste afleveringen niet meteen de volle aandacht grijpen. Er moet ook zoveel geïntroduceerd worden, maar een goed begin is het halve werk. Wij hebben niet zoveel met polygamie, op een fantasie over de wittebroodsweken na misschien. Dat is echter geen probleem. Na een korte tijd gaat het vreemde van de polygamie er af en valt er veel te genieten van het puike schrijfwerk. Krachtige karakters die aan de ene kant vrij stereotiep lijken te zijn, maar naarmate de afleveringen vorderen, toch meer in zich blijken te hebben dan verwacht. Een normale man-vrouw situatie biedt al genoeg ruimte om een serie op te laten draaien, laat staan de spanningen tussen drie van die verhoudingen, plus de machtsstrijd tussen die drie vrouwen onderling. En om het plaatje maar direct compleet te hebben, ook nog een paar puberende kinders, een paar in de luiers en alles daar tussenin, de schoonfamilie uit een Mormoonse gemeenschap, nieuwsgierige buren en natuurlijk gewoon ieders eigen karakter flaws.
Bill en zijn familie wonen niet in de gemeenschap. Zijn drie vrouwen hebben elk een eigen huis en zijn vrij om te doen wat ze willen. Wel handig, altijd een oppas in de buurt en maar eens in de drie dagen hoeven te koken. Dat is ook wat ze elkaar wijsmaken. Ze zijn een drie-eenheid, maar ondertussen strijden ze alledrie om Bill en de macht. In de gemeenschap zelf is dit natuurlijk handig opgelost door te prediken met bijbelteksten en zo de vrouwen onder de duim te houden. Dat is dan ook het tweede grote thema van de serie naast de polygamie: het botsen tussen liberale stromingen en fundamentalistische groeperingen. Het is hier niet de plek om parallellen te gaan trekken met andere gebeurtenissen in de wereld, maar het zou zo maar kunnen. Helemaal los van de gemeenschap is Bill ook weer niet. Buiten familiebanden wordt hij ook nog afgeperst door de op geld en macht beluste voorganger Roman van de Mormoonse sekte. Ook hier weer, fundamentalisme lijkt voor de top weer erg gestoeld op hele andere principes dan religie, hoe mooi het ook in religieuze epistels verpakt wordt. Het is makkelijker te strijden voor je principes dan ernaar te leven.
De echte rode draad is natuurlijk hoe Bill zich houdt als polygamist. Zijn eerste vrouw Barb lijkt toch de favoriete vrouw, de First Lady. Naar buiten toe zijn ze ook het koppel en de andere twee gewoon alleenstaande moeders waarover ze zich ontfermd hebben. Uiteraard waren ze ook een tijdje een gewoon paar. Totdat Barb kanker kreeg en geen kinderen meer kon krijgen. Voor Bill een reden om toch langzaam aan eens over gezinsuitbreiding te denken op de ouderwetse manier. Dit kon niet goed zijn namelijk... En zo geschiedde. Nu lijkt Bill echter zijn twijfels te hebben bij deze oplossing, maar of dat nu alleen van praktisch aard is of dat hij toch eigenlijk geen polygamist in hart en piemel is?
Buiten de 12 afleveringen van elk een 50 minuten, zit er ook nog een hele bende aan commentaar verstopt op de schijfjes. Wat vooral opvalt, is de kwaliteit. Zowel van de opnames als de afwerking van de DVD's. De decors zijn geen decors, om zo maar uit te drukken hoe realistisch het overkomt. Het camerawerk is uitstekend en wordt ook voortdurend gebruikt om de sfeer te scheppen, maar lijkt ook een weerspiegeling van de emoties van de personages. Voor zover die emoties niet duidelijk waren - nog meer complimenten - door het acteerwerk van Bill Paxton, respectievelijk zijn drie vrouwen Jeanne Tripplehorn, Chloë Sevigny en Ginnifer Goodwin (Walk the Line), natuurlijk zijn licht geflipte vader gespeeld door Bruce Dern en Roman gespeeld door Harry Dean Stanton.
Label: Warner Bros Releasedatum: 10 januari 2007 Kijkwijzer: Waardering:
Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!