CD: Candi Staton - His Hands

Samen met The Source had ze een megahit met de vernieuwde versie van You've got the Love, en opeens stond Candi Staton in de spotlights. De onbekende naam en die soulvolle, sterke stem brachten mij ertoe haar CD te beluisteren. Nu vraag ik me af of ik daar goed aan heb gedaan. Ik zet de plaat op, en wat ik hoor is niet wat ik had verwacht. Wat is dit?



De langzame nummers doen denken aan iets dat mijn opa en oma draaien, de snellere aan een slecht bruiloftsbandje. Na een paar nummers stel ik vast dat deze vrouw niet met een lekker trance nummer in de charts had mogen staan. Ik voel me misleid. Country en blues invloeden? Ouderwetse muziek van een oude vrouw, dat is wat ik hoor. De cover van de CD verraadde het eigenlijk al. Het geheel kwam toen al lowbudget over en de vrouw op de foto lijkt alles behalve the next miss thing.

En hip zijn zowel Candi als haar plaat ook niet. Niet op een moderne manier, niet op die goede ouderwetse manier. De muziek klinkt in de verste verte niet als de funky motown of pure soul van vroeger. Deze plaat zeurt, nummer na nummer. Cry to Me is één van de weinige nummers die wel okee lijkt. Dit nummer voldoet namelijk tóch nog een beetje aan het beeld wat je van RnB en Soul muziek zou moeten mogen hebben. Doch blijft het ook hier bij een refrein wat te doen is. In Name Only begint sterk, maar al snel blijkt ook dit van een andere orde dan verwacht. Waarom deze vrouw wordt ingedeeld in het hokje Soul/RnB is mij een raadsel. De stijl van deze plaat zou ik eerder indelen onder de noemer: Engels levenslied. Ook heb ik vraagtekens rondom Mrs. Statons beweegredenen om haar stem te lenen voor een trance nummer. Haar stem klinkt in You've got the Love overigens anders... Hipper, aantrekkelijker, alsof ze wél een kans zou hebben in de mainstream.

Al met al geloof ik dat met His Hands de grens van mijn, naar eigen zeggen, brede oriëntatie is bereikt. Dat terwijl ik dit eerder toch echt onmogelijk achtte. Daarmee kan ik verder nog weinig over deze plaat zeggen. Naar mijn mening komt Mrs. Staton een paar decennia te laat met dit album, zeker voor commerciële succes waar ze naar lijkt te streven. Nou weten we dat commercieel succes in haar tijd nog niet echt mogelijk was, maar de charts en de spotlights van nu zijn ook niet de plek voor deze vrouw. Het is duidelijk dat jongeren niet haar doelgroep zijn. Waarom met het "valse hoesje" van een trancehitje en een vervormde stem toch proberen aan hen te verkopen? Candi Staton moet gewoon lekker blijven doen waar ze goed in is in de kringen die dit waarderen.




Label: EMI/Capitol Releasedatum: 18 mei 2006
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!