Plastic fantastic or plastic fatalistic?

Nadat glas is vervangen door plastics, want lichter, goedkoper, en efficiënter, worden we geconfronteerd met de negatieve side-effects, zoals de plastic soep en de dierenlijkjes waarvan de magen vol met plastic zitten. Nieuw onderzoek van ZonMw in een consortium met Vrije Universiteit Amsterdam, Deltares en Amsterdam UMC heeft nu aan het licht gebracht dat de beruchte microplastics zich nu ook in onze levensaders heeft genesteld. Verder onderzoek zal moeten aantonen welke gevolgen dit voor het menselijk lichaam, de organen en de bloeddoorstroming heeft.

Een onderzoeksteam onder leiding van ecotoxicoloog Heather Leslie en analytisch chemicus Marja Lamoree, heeft voor het eerst aangetoond dat plastic deeltjes uit de leefomgeving in de menselijke bloedsomloop terecht komen.

De resultaten van dit onderzoeksproject, genaamd Immunoplast, zijn vandaag gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Environment International. Het onderzoek toont aan dat minuscule stukjes plastic uit de leefomgeving bij mensen in hun bloedbaan worden opgenomen.

Bloed gescreend op vijf polymeren
De onderzoekers zijn van de Vrije Universiteit Amsterdam, Deltares en van Amsterdam UMC, locatie VUmc. Zij ontwikkelden een analysemethode die gericht is op het op sporenniveau aantonen van micro- en nano-plastic deeltjes in menselijk bloed. De methode werd toegepast op het bloed van 22 anonieme donoren. Dit bloed werd onderzocht op de aanwezigheid van vijf verschillende polymeren, de bouwstenen van plastic. Ook werd van de afzonderlijke polymeren bepaald in welke mate ze aanwezig waren in het bloed.

Driekwart van de proefpersonen bleek plastics in het bloed te hebben. Het onderzoek levert dus, voor het eerst, bewijs dat plastic deeltjes bij mensen in de bloedsomloop terecht kunnen komen. Eerdere aanwijzingen hiervoor kwamen uit experimenten in een laboratorium. Het huidige onderzoek laat zien dat mensen in hun gewone dagelijkse leven microplastics vanuit hun omgeving opnemen en dat de hoeveelheden meetbaar zijn in hun bloed.

PET meest aangetroffen
In het bloed van de proefpersonen bedroeg de totale concentratie plastic deeltjes gemiddeld 1,6 µg/ml, wat te vergelijken is met één theelepel plastic in 1.000 liter water (tien grote badkuipen). Een kwart van de geteste donoren had geen aantoonbare hoeveelheden plastic deeltjes van welke soort dan ook in het bloed. Polyethyleentereftalaat (PET), polyethyleen en styreenpolymeren waren de meest aangetroffen soorten plastic in de bloedmonsters, gevolgd door poly(methylmethylacrylaat). Polypropyleen werd ook geanalyseerd, maar alle concentraties waren te laag om nauwkeurig te kunnen worden gemeten.

Een vervolgvraag is nu hoe schadelijk dit is. Hoe gemakkelijk kunnen deze deeltjes vanuit de bloedbaan in weefsels terechtkomen, bijvoorbeeld in organen zoals de hersenen. Heather Leslie, ten tijde van het onderzoek verbonden aan de VU, legt uit: "We hebben nu aangetoond dat onze bloedsomloop, onze levensrivier als het ware, plastic meevoert.” Marja Lamoree vult aan: “Deze dataset is de eerste in zijn soort en moet worden uitgebreid om inzicht te krijgen in hoe wijdverspreid plasticvervuiling is in het lichaam van mensen en hoe schadelijk dat kan zijn. Met dat inzicht kunnen we bepalen of blootstelling aan plastic deeltjes al dan niet een risico voor de volksgezondheid vormt.”

Gezondheidsrisico’s
Het onderzoek dat vandaag verscheen, werd gefinancierd door de Common Seas Foundation en het ZonMw-programma Microplastics & Health. ZonMw wil met dit programma meer inzicht krijgen in de mogelijke gezondheidseffecten van kleine plastic deeltjes, en wat gedaan kan worden om mogelijke schadelijke effecten op de gezondheid te beperken. De 15 kortlopende projecten uit het programma zijn inmiddels afgerond. Hieruit blijkt dat nog kennis ontbreekt en vervolgonderzoek noodzakelijk is om gezondheidsrisico's te kunnen bepalen. In Nederland wordt dit vervolgonderzoek uitgevoerd door het onderzoeksconsortium MOMENTUM, waarin de VU ook partner is.