Column: Oorzaak en gevolg
 | Regels zijn er om van afgeweken te worden. Stevige woorden zijn dat, zeker als je ze als middelbare scholier hoort van je rector – iemand die toen (en eerlijk gezegd nu nog) een enorme indruk op me maakte als een sterk, wijs en rechtvaardig leider. |
Regels zijn er om de normale gang van zaken te regelen. Goede regels leggen vast wat er moet gebeuren op het moment dat bepaalde uitzonderingen zich voordoen die te voorzien zijn. En een goede leider legt die regels naast zich neer op het moment dat onvoorziene omstandigheden daar om vragen, en zoekt naar een praktische, liefst rechtvaardige oplossing.
Begrijp me niet verkeerd – over de oorzaak van de problemen (de schuldige, voor wie graag altijd iemand wil aanwijzen die schuld heeft) valt niet te discussiëren. Michelin heeft een blunder van wereldformaat gemaakt, en verdient niet anders dan kritiek voor het creëren van een volkomen voorkombaar probleem. Men kent de bocht, men kent de snelheden, men kan heel goed berekenen wat voor belasting er op banden komt, en men heeft de kennis om een band te maken die daar geen problemen mee heeft. Schande dus.
Maar hoe je met de gevolgen van een probleem om gaat is een kwestie op zich. De FIA heeft nog maar eens laten zien dat het niet in staat is de sport effectief te besturen. Stug hield men vol dat het niet hun probleem was, en dat het niet eerlijk tegenover andere deelnemers zou zijn om tot een compromis te komen. Dezelfde deelnemers hadden overigens een praktische oplossing bedacht – en waren daar unaniem voor (nou vooruit, met één onthouding).
Natuurlijk kun je beweren dat de FIA zich alleen maar aan de regels houdt, en dat het niet haar verantwoordelijkheid is om voor een oplossing te zorgen. Maar zij acht zichzelf wel degelijk verantwoordelijk voor de belangen en het imago van de sport (zij kan in ieder geval straffen uitdelen aan deelnemers die de belangen of het imago schaden). Derhalve zou van dit orgaan een meer oplossingsgerichte mentaliteit verwacht mogen worden. De FIA erkent de fans nog steeds nauwelijks als klanten die het product F1 kopen, en het concept “de klant is koning” is al helemaal een stap te ver.
De Michelin teams hebben zelfs aangeboden om, na aanleg van een chicane, buiten mededinging deel te nemen. Zij waren bereid om te racen voor de eer, zonder daar punten voor te krijgen. Maar zelfs deze oplossing, die de fans een mooie race zou hebben gegeven en de punten alsnog terecht aan de Bridgestone teams zou hebben toegekend, werd resoluut verworpen. De FIA heeft willens en wetens besloten om liever de schade aan het imago van de sport te aanvaarden dan een oplossing te accepteren. Daarmee heeft ze een met veel pijn en moeite opgebouwde relatie met het Amerikaanse publiek om zeep geholpen, geweigerd om tegemoet te komen aan de veiligheidseisen van de deelnemers en kan de sport rekenen op een forse rekening – opbrengsten uit de investeringen in Amerika zullen zwaar tegen gaan vallen, en dan heb ik het nog niet eens over schade vergoedingen.
De FIA heeft het belang van zichzelf en haar regels laten prevaleren boven dat van de sportiviteit, de veiligheid, de fans, de deelnemers en de investeerders. Tot gisteren hoopte ik nog op een compromis in het FIA/GPWC conflict, maar nu kan ik me niet voorstellen dat de FIA nog geloofwaardig kan zijn. Hoe kan ze nog met droge ogen zeggen het beste met de sport voor te hebben na de farce van gisteren? Hoe kan ze nog serieus veiligheid promoten als ze in staat is om tegen teams te zeggen: "Zoek zelf maar uit of je het risico neemt"? Hoe kan ze nog zeggen te werken met het mandaat van de teams, als ze tegen de unanimiteit van de teams ingaat? Hoe kan ze nog roepen om kostenverlaging als ze zelf beslissingen neemt die de sport vele miljoenen kost?
Ik kan niet wachten op 2008 – ik ben benieuwd hoe een serie, geregeerd door gezond verstand en met het belang van de sport op de eerste plaats, er uit zal zien. Anders dan wat ik gisteren gezien heb, daar ben ik redelijk zeker van.
