Feitenoverzicht verkiezingen België
Komende zondag gaan 7.721.322 van de 10,5 miljoen Belgen naar de stembus voor de federale verkiezingen. Ze zijn verplicht om op te komen, maar mogen wel ongeldig of blanco stemmen. Op niet opdagen staan boetes.
De Belgen stemmen zondag twee keer: voor 150 Kamerleden en voor veertig senatoren in het federale Belgische parlement. Op een ander moment stemmen ze voor het Vlaamse, het Waalse of het Brusselse parlement.
Hoewel het federale verkiezingen zijn, is er slechts 1 federale partij, namelijk de Belgische Unie/Union Belge. Voor de rest zijn er alleen regio gebonden partijen zoals Vlaamse socialisten en Waalse socialisten. Vlamingen stemmen op Vlamingen, Walen en Brusselaars op Waalse kandidaten. De kiesdrempel voor elke partij is 5 procent.
- De Vlaamse christendemocraat Yves Leterme is de grote favoriet. Hij is momenteel minister-president van Vlaanderen en scoort het hoogst in alle peilingen.
- De huidige premier van België, Guy Verhofstadt, wordt wel de comeback-kid genoemd. Hij is al acht jaar premier en wel eerder op miraculeuze wijze toch aan de macht gekomen. Verhofstadt is de laatste week aan een inhaalrace bezig.
- Johan Vande Lanotte is leider van de Vlaamse socialisten en maakt kans als Leterme er niet in slaagt een coalitie te formeren of als zijn partij samen met de socialisten in Wallonië de grootste politieke famile vormt.
- Elio Di Rupo is leider van de Franstalige socialisten in Wallonië en daar ook minister-president. Is outsider met zijn gebrekkige Nederlands als groot bezwaar voor de meeste Vlamingen. België had in 1974 voor het laatst een Waal als premier.
- Didier Reynders is leider van de Waalse liberalen en nu minister van Financiën in de federale regering. Eveneens outsider.
- Louis Michel is de eurocommissaris die een maand verlof nam om mee te doen in de campagne voor de Waalse liberalen. Ook een outsider en niet de leider van zijn partij (dat is Reynders), maar wel populair in heel België want hij spreekt vloeiend Nederlands.
De formatie komt overeen met die in Nederland. Als de uitslag officieel is, benoemt koning Albert II een wijze politicus met ervaring tot informateur. Die onderzoekt de mogelijkheden voor een stabiele meerderheidscoalitie.
Daarna benoemt de koning een formateur die daadwerkelijk een regering gaat vormen en zelf premier wordt. Als de verkiezingsuitslag heel duidelijk is, kan de koning ook meteen een formateur benoemen. De formatie kan gemakkelijk twee tot drie maanden duren.