In het hol van de PvdD leeuw

Ik kreeg een week geleden een appje van een collega boer met de uitnodiging om een verkiezingsbijeenkomst van de PvdD bij te wonen. Na een dagje nadenken besluiten we samen te gaan om onze blik te verruimen. Ik haal hem thuis op en we gaan op weg.

Ik parkeer mijn 107tje naast een woeste SUV en heb binnenpret bij de gedachte dat de eigenaar PvdD stemt. Voor we de zaal inlopen kijken we elkaar nog even aan en bevestigen we elkaar; luisteren en leren en we hoeven niet te koop te lopen met het feit dat we boer zijn. Geen idee hoe ze daarop zouden reageren, welwetend dat er best leden van Extinction Rebellion of nog erger de nachtploeg van Wakker Dier in de zaal kunnen zitten. We doen de deur open en zien dat ze al begonnen zijn. Die rotboeren zijn ook altijd laat, dacht ik bij mezelf. Maar een ziek kalf laat zich niet dwingen.

Een vriendelijke dame komt op ons af en wijst ons een paar lege stoelen. Ik knik vriendelijk terug en we gaan zitten. Een vrouw sluit net haar introductie af en begint het partijprogramma voor Gelderland af te draaien. Ze heeft een zachte stem en houdt de microfoon te ver van zich af, heeft spiekbriefjes ter grootte van een visitekaartje en gezien haar voordragen staan ze vol met uitgeschreven zinnen. Bovendien zijn ze aan beide kanten beschreven en heeft ze er een tiental in de hand en is de belichting slecht. Gelukkig is er een collega die met zijn telefoon bijschijnt.

Het hele tafereel had mijn docent presentatietechniek over de rooie laten gaan, eerlijk gezegd vond ik het knullig, ontwapenend en menselijk. Dat was totdat ik begreep wat ze eigenlijk allemaal vertelde. Ze begon over de geitenhouders in Gelderland, ondanks de slachtoffers van de Q-koorts was het aantal geiten gestegen en een nieuwe uitbraak lag op de loer! Ze liet achterwege dat er een entplicht is en dat een nieuwe uitbraak zo goed als uitgesloten is, maar goed niet iedereen heeft een geitenboer in zijn kennissenkring.

Daarna werd de vogelgriep erbij gehaald, deze zou afkomstig zijn uit de bio-industrie en nog maar 5 mutaties verwijderd van een mens tot mens variant. Opnieuw nee, vogelgriep komt gewoon in het wild voor en is vaak de bron van herbesmettingen. Uiteraard was volgens de spreekster de stijging van het aantal megastallen onverantwoord en aan dit alles ging de PvdD een eind maken. Niet door opkoop of onteigening want dat was te duur, maar door de boeren over te laten schakelen naar het verbouwen van plantaardig voedsel. Een eind aan de veehouderij en al het bijbehorende leed! Met plantaardig konden ze wel 7 keer meer voedsel verbouwen, zodra we geen veevoer meer hoefden te telen. Uit de zaal klonk een correctie, “wel 8 keer!” Ik leunde naar mijn collega die varkensboer is en fluisterde; 'ik hoop dat jouw voederconversie lager ligt'. Door zijn tanden noemt hij 2,5, maar enkele collega’s zitten nog lager. Ik dacht bij mezelf, kip ligt nog lager, dus ze overdrijven hier met een factor 3. Om nog maar te zwijgen over alle afval en restproducten die we als veevoer gebruiken.

Na deze propagandaspeech mocht een biologische boerin met strokenteelt haar woordje doen. Ik keek de zaal eens rond. Van de 30 mensen in de zaal is ruim de helft 65+, gekleed in alpaca wollen truien of strakgezoomde groene pantalons en met goed getrimde witte baard of lang gevlochten paardenstaart. De overige helft is te beschrijven als of rond de 40 en strak gekleed of begin 20 en zo uit een Hornbach reclame weggelopen.

De boerin begint haar verhaal over hoe ze als varkensboer begon en omgeschakeld was naar biologische akkerbouw. De weg was lang en moeilijk maar ze hebben het door lef, hard werken en geluk kunnen redden tot ze een vast klantenbestand hadden om hun afzet te kunnen realiseren. Diep respect voor deze onderneemster van iedereen, vooral mijzelf. Maar hier viel helaas de zaal door de mand, het werd een heel interactief verhaal met veel vragen uit de zaal. Enthousiasme genoeg maar op het gebied van kennis viel ik in de ene na de andere verbazing. Het verschil niet weten tussen strokenteelt en permacultuur, biologische mest als vegan bestempelen, bufferstroken beschrijven als muren. Dit was het meest interessante verhaal en de reacties maakten het voor mij als boer hilarisch.

Toen kwam de pauze, tot mijn verbazing moest ik mijn thee zelf betalen maar dat vond ik geen probleem. Wel zag ik dat de meeste mensen in de zaal clubjes aan het vormen waren met gelijkgestemden terwijl anderen voor zich uit starend alleen bleven zitten. Wij bleven bij de bar staan en hielden ons wat afzijdig en brachten de pauze door met het bespreken van wat privézaken.

De derde spreker was een diëtiste die voorstander was van vegan. Op het gebied van kennis was ze sterk maar ook zij viel door de mand toen mijn collega vroeg of je ook babies en jonge kinderen vegan kon opvoeden zonder lichamelijke complicaties. Haar letterlijke antwoord was: 'Ik ken een alleenstaande man die zijn kind inderdaad vegan opvoedt en dit gaat goed' . Nu is het geval dat ik van de kraamhulp bij mijn zoon had gehoord dat ze bij constatering van vegan babyvoeding de kinderbescherming inschakelt, dus de diëtiste leek bullshit te verkondigen. Na afloop liepen we ongemolesteerd de parkeerplaats over naar de auto en keken elkaar aan met de vraag wat we eigenlijk aan deze bijeenkomst hadden gehad. Het stereotype PvdD was voor ons bevestigd, meer niet. Hopen dat ze zo min mogelijk stemmen krijgen bij de komende verkiezingen.