Tong's voetbalverhalen # 253

tong80

'Niet één voetballer werd of wordt door zowel Barcelona als Real Madrid supporters gehaat. Bernd Schuster kreeg het voor elkaar. Als wonderkind maakte hij op z'n 18e zijn debuut voor FC Köln. Tijdens hetzelfde seizoen debuteert ie ook nog eens voor Die Manschaft. A Star Was Born. De sierlijke middenvelder met de blonde lokken was op weg een wereldster te worden. Zijn doelpunten waren ongekend van schoonheid, zijn passes magistraal en zijn stijl on-Duits. Vergelijkbaar met zijn grote voorbeeld Günter Netzer.

In 1980 werd het Europees kampioenschap in Italië gespeeld. Een toernooi waarin Lothar Mattheus, de typische Duitse voetballer en het tegenbeeld van Schuster, zijn debuut voor het nationale elftal zou maken tegen Nederland. Schuster was pas 20, maar werd uiteindelijk gekozen tot beste speler van het toernooi. Duitsland won de finale tegen België met 2-1. Met twee doelpunten van Horst Hrubesch. Zoals het Duitsland betaamt, met het winnende doelpunt in de 88ste minuut. Het gevolg was een transfer naar het grote Barcelona.

Hij zou even vaak schitteren op het veld als opvallen door zijn recalcitrante gedrag. Geen bestuurslid of trainer waar hij geen ruzie mee kreeg. Ruzie die hij ook kreeg met de Duitse Bondscoach Jupp Derwall. Hij en zijn vrouw, tevens zaakwaarneemster, vonden dat ze werden onderbetaald door de Duitse bond, en dat de coach veel te defensief speelde.

Ladenkoller und heibel in de tent. Resultaat: Bernd Schuster bedankte op zijn 23ste, na 21 interlands, voor die Manschaft. Hij kwam nooit meer op deze beslissing terug. Na 7 jaar kon het niet uitblijven, Barcelona en Schuster scheiden hun wegen na de zoveelste ruzie. Schuster deed een Cruijffie (Ajax>Feijenoord). Hij tekende voor Real Madrid, de grootste tegenstander tevens vijand van Barcelona. Ook hier grote successen en met ruzie uit elkaar. Weer nam ie wraak, hij ging voor stadgenoot Atletico Madrid spelen. De gevallen topclub hielp ie aan Spaanse bekers en twee vice-kampioenschappen. Het ultieme verraad.

Een geweldenaar als voetballer werd in Spanje toch nog steeds als recalcitrante paria beschouwd. De voetballer die op grote toernooien zou gaan schitteren wordt voornamelijk herinnerd, als ie nog wordt herinnerd, als opstandig buitenbeentje. Als speler die bij de "grootste" middenvelders ooit had kunnen behoren. In 1994 speelt-ie uiteindelijk weer in Duitsland. Dit keer voor Bayern Leverkusen. Alsof ie op zijn ouwe dag nog één keer wilde laten zien wat ze al die jaren hebben gemist. Hij maakt 3 keer Dass Tor des Monats.

Als apotheose behaalt het semi-genie zelfs de plaatsen één, twee en drie bij de verkiezing van het doelpunt van het jaar. Daarna was het schluss voor Schuster. De ster en blonde engel daalde weer af naar aardse zaken. De voetbalhemel was bestormd. Het buitenbeentje sloot de deuren, de triomftocht was volbracht.

tong80