Overlast (11): Baristas
Zonnetje40 is een ruim maandje met verlof. Luc van Lier valt voor haar in. Met een serie over overlastgevende minderheden. Want die Marokkaantjes, die Molukse motorcriminelen, Japanners , bejaarden , pontschippers , volkszangers , Italianen , politici , voetbalvrouwen , columnisten , psychologen en zwangere vrouwen zijn heus niet de enigen die onze samenleving hinderen. Vandaag aandacht voor een groep overlastgevers van nogal cafeïnerijke signatuur: de baristas.
De barista staat met de rug naar de samenleving toe door het hanteren van een eigenaardig taalgebruik. Waar de gewone Nederlander spreekt van koffie-verkeerd, houdt de barista hardnekkig vol dat dat een ‘latte’ heet. Het begrip ‘lootjeskoffie’ is de barista echter onbekend. Maar met al die hippe koffietenten pikken ze wel mooi onze horecalocaties in.
De barista heeft een tamelijk ongezellige invloed op de sfeer in menig Nederlandse horecafaciliteit. Waar de buurtkroeg nog herkend kan worden aan gemoedelijke, naar verschaald bier ruikende, Perzische kleedjes op de tafeltjes en aan een overjarige bardame met te pletter geblondeerd haar en een angstaanjagend decolleté dat royaal uitzicht biedt op een rimpelig soort vergane glorie, verricht de barista de werkzaamheden in een smaakvol ingerichte lokaliteit en ziet de barista er jeugdig, verzorgd, eigentijds en aantrekkelijk uit. Waar de ouderwetse horecabediende kansarme klanten dronken voert met smerig bier, legt de barista zich toe op het maken van koffie van goede kwaliteit en het verkopen van vitaminedrankjes en verantwoorde broodjes, zulks tot heil en zegen van de geachte klant.
Maar dat is nog niet het ergste. De barista veroorzaakt een ernstig probleem. Dat probleem, waarde lezer, raakt niet u, maar mij. De afgelopen twee maanden heb ik mij onledig gehouden met het op de hak nemen van de meest uiteenlopende groepen in de samenleving. Deze serie geinig bedoelde stukkies heb ik met een vette grijns op mijn bek in mekaar geflanst op de terrassen van de CoffeeCompany’s in de Rijnstraat en aan de Ceintuurbaan in Amsterdam. Het op de hak nemen van de barista had de basis van de laatste aflevering in deze serie moeten vormen. Maar dat gekscherend voor joker zetten van die beroepsgroep blijkt een erg lastige, welhaast onmogelijke opgave. Verder dan de flauwiteiten hierboven kom ik eigenlijk niet. De barista is gewoon heel aardig en slim.
Waarom aardig? Onlangs ging ik een paar uurtjes in de zon liggen in het park. De barista van dienst verkocht mij niet alleen een verfrissend flesje vitaminesap, maar gaf mij ook een flinke beker met ijsblokjes mee. Dat was niet fijn, nee, dat was heel erg fijn. Aardig dus.
Waarom slim? Onlangs moest ik in het centrum van de stad zijn. Toevalligerwijze reisde ik per tram samen met een barista die net klaar was met haar dienst. Al snel ontstond een heel boeiend gesprek over haar studie en de onterechte neiging van Nederlandse politici om “Brussel” gemakshalve overal maar de schuld van te geven. Geen koetjes en kalfjes dus, maar diepe inhoud. Of die andere barista, die hielp meedenken over welke bevolkingsgroep je zoal zogenaamd zou kunnen affakkelen. Slim dus.
Maar goed. Baristas vallen dus niet belachelijk te maken. En daarmee komt een einde aan deze eerste reeks columns over zogenaamd hinderlijke bevolkingsgroepen. Vanaf volgende week donderdag leest u op deze plek weer het werk van mijn zeer gewaardeerde collega Zonnetje40, die dan weer terug is van een poosje rust.
Aan het eind van deze -voorlopig- laatste aflevering van deze serie rest mij een woord van dank aan de baristas die zorgden voor heerlijke koffie in een gastvrije sfeer. Bijzondere dank voor meedenker Lionel en Europa-deskundige Lara. Zij waren, zijn en blijven voor mij een heel plezierige bron van inspiratie.
Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar Zonnetje40. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.
Eindredactie FOK!columns
