Rutterecessie

Dit weekend hoorde ik allerlei mensen zeggen dat we niets te klagen hebben. Want zelfs als het een beetje tegenzit, komen we nog altijd uit op het welvaartspeil van 2005. Zegt men. Schrijft men. Maar dat is natuurlijk een schoolvoorbeeld van hoe je met statistieken kunt liegen. In het ongunstigste geval is de welvaart “straks” “gemiddeld” terug op het niveau van 2005.

Maar wat is “gemiddeld”? Ontegenzeglijk zijn de inkomensverschillen fors gegroeid. Grootverdieners steken nog steeds de meeste hypotheekrenteaftrek in hun zak. Maar de kleinverdieners en de zwakken in de samenleving zijn de klos. Allerlei subsidies en toeslagen staan op de helling. En heel wat meer mensen dan in 2005 zijn werkloos. Nu lijkt het nog alsof het inkomen van die mensen nog wel enigszins op peil blijft, maar als hun WW is afgelopen, wacht bittere armoede. En de middeninkomens? Wee je gebeente als je nog in een sociale huurwoning woont. Dan moet je, doordat de Belastingdienst volkomen maling heeft aan je privacy, opeens veel meer huur gaan betalen. Terwijl er geen betaalbaar alternatief voorhanden is. En dat extra geld dat je moet betalen, wordt dat dan besteed aan het bouwen van de broodnodige nieuwe woningen? Nee. Dat geld verdwijnt in de zakken van de aandeelhouders van allerlei huisjesmelkers. Want ook die mogen gewoon de huur extra verhogen, doordat de inkomens van hun bewoners met de hartelijke groeten van Jan Kees de jager aan de grote klok worden gehangen. Zonder dat daar iets tegenover staat.

Maar wat is “straks”? Volgend jaar? Over een paar jaar? Die engerds in het Catshuis willen dolgraag de lengte van de WW fors beknotten. Dat betekent dat mensen die hun baan verliezen straks veel eerder terugvallen naar bijstandsniveau. Dus dat” straks” is al heel snel voorbij. En is straks ook voorbij als er gesneden wordt in tal van voorzieningen? Zorgtoeslag fors lager? Woontoeslag opgedoekt? Wie het weet, mag het zeggen.

Nederlanders zijn niet gek. Die zien de onzekerheid die ze boven het hoofd hangt. En Mark Rutte maar roepen dat er meer moet worden bezuinigd. Fout. Er moet meer worden uitgegeven. Door de burgers. Maar die burgers, die kijken wel uit. Dag in, dag uit, wordt de burger de stuipen op het lijf gejaagd. Met het openlijk uitspreken van het verlangen om de burger nog verder uit te kleden. Door hem van een gewaardeerd werknemer te degraderen tot een rechteloze slaaf. Het feit alleen al, dat er steeds minder vaste  banen worden gegeven en dat heel veel werknemers na een paar contracten een kwartaaltje naar huis worden gestuurd, om daarna weer op basis van een tijdelijk contractje aan de slag te kunnen. Bouwvakkers in vaste dienst die worden vervangen door ZZP’ers: de rechteloze evenknie. Dat vinden wij dus gewoon goed, als land. Want meer dan de helft van de kiezers koos laatstelijk voor VVD, CDA of PVV.

Een of andere idioot stelde dat we een voorbeeld moesten nemen aan de Duitse arbeider. Die werkte hard, genoot een wat soberder sociale zekerheid en had zijn loon gematigd. Degene die dat zei, is echt niet goed snik. De Duitse werknemer ontvangt een hoger loon dan de Nederlandse. Daardoor houdt hij geld over om zich tegen van alles en nog wat te verzekeren. Juist de Nederlandse werknemer is altijd tevreden geweest met bescheiden loonstijgingen. In ruil daarvoor wordt hij dus gedegradeerd tot die rechteloze sloeber, terwijl hij geen geld heeft om zich tegen een aantal zaken bij een verzekeringsboer in te dekken. Laag salaris en krom liggen in je kunstmatig dure woning. En verder je kop houden s.v.p.

De landen om ons heen doen het economisch veel beter dan wij. Dat hebben we te danken aan een leugenachtige, incompetente flapdrol. Mark Rutte. Een lafbek die zelfs een serieus debat over hoe het verder met ons land moet, uit de weg gaat. Die liever met de gluiperds van het CDA en de fascisten van de PVV gemene zaak maakt. Die liever in de tuin van het Catshuis een homosuele knuffelpartij met Geert aangaat. Wij verkeren in een recessie. Een Rutterecessie. Veroorzaakt door een stel graaiers dat de solidariteit tussen mensen heeft verkwanseld. En waar maken wij ons druk over, in Nederland? Of een reclamespotje met een hoonlachende Mark Rutte wel of niet gepast is. We zijn gek geworden, met z’n allen…