Het gelijk van de neo-fascisten
In de rubriek Plat Haags nemen ArchEnemy, TheGrandWazoo en Driek Oplopers op zondagmiddag het Nederlandse politieke landschap onder de loep. Driek vanuit zijn gezellige studeerkamer met een liter koffie, ArchEnemy vanuit zijn ziekbed met een berg medicijnen en TheGrandWazoo vanuit het gemoedelijke Limburg. De vorige afleverng lees je hier.
Je kunt er de klok op gelijk zetten. Op een gegeven moment poneert-ie weer een woord waarvan de oppositie met afgrijzen zal smullen. Een contradictie, ik weet het. Maar toch hoort het helemaal bij de 'nieuwe' politiek zoals we die in Nederland thans kennen. De oppositie vindt het helemaal niet erg wanneer hij het woord 'tuigdorp' laat vallen. Zij kunnen vervolgens weer vurig het tegendeel bewijzen. En de neo-fascisten vinden het alleen maar prachtig wanneer hij het onderbuik gevoel van diens achterban weer fijntjes weet te vertalen. Het werkt dus voor beide kanten heel goed. Iedereen krijgt het gevoel gelijk te hebben en niets is mooier dan de overtuigde kiezer. Laten we eens stil staan bij dit fenomeen.
De bevestiging van je eigen kleine wereld kan heel zalvend werken. Wanneer je niet helemaal zeker van je gelijk bent, is een sterke leider vaak de enige redder van de twijfel. De verwarde CDA'er in Limburg heeft nu de man gevonden die precies zegt wat de stemmer denkt. Hij wordt bevestigd in z'n gelijk. In de grondbeginselen van een fascistische staat wordt het denken ontzegd. Dat kan gebeuren door het regime of de sterke hand van een dictator. Tegenwoordig lijkt een heel ander soort fascisme de kop op te steken. Het individuele fascisme. Jezelf het denken niet meer gunnen. Dat kan op links en op rechts. Alleen al daarom zijn die termen anno nu al hoogst ongeloofwaardig geworden. Krachttermen maken de dienst uit en lijken daarmee meteen een oplossing te geven voor het probleem. Zet alle criminelen in een dorp en de hardwerkende burger heeft geen last meer van ze. Het probleem is zogenaamd uit de wereld en behoort niet meer tot de eigen voortuin. Daardoor is alles voor het gevoel opgelost. De echte problemen beginnen echter daar waar getto's worden gevormd. Een crimineel klimaat wordt bewust geschapen en valt steeds moeilijker te bestrijden omdat het juist de basis vormt van het 'tuigdorp'. We creëren een crimineel klimaat en we willen er tegelijkertijd vanaf. Zo maak je het jezelf onnodig moeilijk. Heeft degene die dit bedacht heeft er wel eens bij stilgestaan dat groepsvorming op de loer ligt? Misschien staat er in zo'n dorp wel een hele sterke leider op. Hij die het moreel besef en het denken van het hele dorp ontzegt. Het lijkt verdomd de partij wel die dit dorp 'bedacht' heeft.
Natuurlijk zal er verder niets gedaan worden met de zogenaamde 'tuigdorpen'. Net als de 'kopvoddentax' overigens. Het is de manier van de politicus om zoveel mogelijk onderbuiktermen te gebruiken, het denken te ontzeggen en de verontwaardiging te laten spreken. En er zijn heel veel mensen die het fijn vinden, behaaglijk zelfs, om daar in te trappen. De overtuigde kiezer wil en kan niet twijfelen. Er bestaat maar één gelijk. Zijn eigen gelijk.
Anarchie werkt niet. Het doet me vreselijk veel pijn om te zeggen omdat het mijn ideaal beeld is. In zo'n wereld wil ik leven. Maar ik kijk naar buiten en zie dat het niet werkt. Straks is het weer carnaval in onze provincie. De stad juicht, danst en maakt lol. Het feest van het volk. Weg met de hoogwaardigheidsbekleders! Voor één keer is het volk de baas. De kern van carnaval in Limburg zoals we het nu kennen. Anarchie, drie dagen in het jaar. Toch moeten er altijd weer mensen zijn die er een protocol aan vast hangen. Carnavalsverenigingen die met een speciale manier aangesproken moeten worden en het geen grap vinden wanneer je dat aan je laars lapt. De mannen die koste wat het kost boven het volk moeten staan. Het gevoel van anarchie verdwijnt. Het zit niet in de natuur van de mens. Hoe graag ik ook zou willen dat de mens helemaal zichzelf zou kunnen zijn zonder lagen van autoriteit en bestuur, hoe pijnlijker het wordt als ik besef dat zoiets nooit zou lukken. Als dat met carnaval al niet kan...
Hij vindt het niet leuk wanneer er geintjes over hem gemaakt worden. Of wanneer men de draak steekt met zijn denkwijze. Zelf mag hij alles zeggen; vrijheid van meningsuiting staat bij hem hoog in het vaandel. Maar dan wel zijn eigen mening en gelijk. Elke andere denkwijze is fout, achterlijk en in sommige gevallen zelfs gevaarlijk volgens hem. Is het dan werkelijk zo vreemd dat er zo nu en dan parallellen worden getrokken met het verleden? Nee, vreemd is dat niet. Het is een bekend en handig kader om het te vergelijken. Hoewel iedere vergelijking rationeel mank loopt met dat verleden is het wel begrijpelijk. Net zoals het begrijpelijk is dat er mensen zijn die gelukkig worden van woorden als 'tuigdorp'. Ze hebben aan allebei de kanten het gelijk nodig. Het gelijk van zichzelf. En iedere krachtterm zorgt alleen maar voor meer bevestiging. Het fascistisch denken is van alle markten thuis.
Toch verheug ik me op het feest. Het begint nu over twee weken en de voorbereidingen zijn in volle gang. Het lijkt alsof de mensen meer dan ooit de roes willen beleven. Opgaan in het niets. Ik memoreer even vorig jaar. Toen stond ik in Venlo op een bekend plein waar de carnaval geopend wordt. Ik kijk om me heen. En ik verbaas me. Zoveel tegenstrijdigheden, zoveel reden tot wrijvingen en discussies. Maar nu niet. Want het is 'vastelaovend'. Dan doe je dat niet, dan is het moment daar om met z'n allen de lente te verwelkomen. Er is geen plaats voor politiek. Hier houden de mensen van elkaar. Is er een roes van drie dagen. Nemen we de heersende macht op de hak. Als je alle serieuze carnavalsverenigingen met hun eigen dogma's wegdenkt, sta je midden in een vredige vrijstaat van bonte kleuren. Een golvende mensenmassa op weg naar as-woensdag. Dan gaat het masker af en worden we weer mens.
En kan het ontzeggen weer beginnen...