Goedemorgen

Iedere ochtend buigt Driek Oplopers zich over het nieuws om daarna een lastige vraag te stellen. Vandaag over een asociaal stuk vreten uit Lelystad. Onthoud de naam: Maarten van Nieuwenhuyzen:

Gelukkig is het al heel lang niet meer zo dat iedereen met een psychische aandoening wordt opgesloten in een gesticht. Als het even kan, wonen patiënten zelfstandig of onder toezicht in ene gewoon huis, in een gewone straat. Beter. Humaner vooral. Jammer dat mensen die de pure mazzel hebben dat ze zowel geestelijk als lichamelijk gezond zijn, zich vaak zo enorm onbeschoft en egoïstisch gedragen.

Neem nou Maarten van Nieuwenhuyzen uit de Workumstraat in Lelystad. Die is in alle staten. Want in de Stavorenstraat, om de hoek, worden een paar woningen betrokken door een zorginstelling. In die huizen worden schizofrene patiënten gehuisvest. Onder begeleiding uiteraard. En inderdaad: niet als bovenburen of portiekgenoten, maar om de hoek, een straat verderop...

Maar Maarten van Nieuwenhuyzen maakt bezwaar, samen met een aantal buren die hij slim voor zijn karretje heeft weten te spannen. En waarom maakt Maarten van Nieuwenhuyzen dan bezwaar? Door de komst van de schizofrenen om de hoek vreest Maarten van Nieuwenhuyzen dat de waarde van zijn woning zal dalen. U leest het goed. De woning van Maarten van Nieuwenhuyzen zal een paar tientjes in waarde dalen wegens de komst van wat mensen die minder mazzel hebben gehad dan hij heeft. Denkt ‘ie.

Daarom zal -onthoud die naam- Maarten van Nieuwenhuyzen uit de Workumstraat in Lelystad mogelijk een advocaat in de arm nemen. Wat is trouwens de volgende stap? Procederen tegen de buurman die het gras niet met een nagelschaartje bijhoudt? Bezwaar maken tegen de aanschaf van een auto die goedkoper is dan € 60.000 omdat dat de buurt zo omlaag haalt? De nieuwe buurvrouw de straat uit pesten omdat ze te lelijk is?

Er zijn mensen die vinden dat advocaten altijd iedere cliënt moeten aannemen. Alsof een advocaat een gewetenloze charlatan is, die zich overal toe bereid toont. Ik trek de vergelijking met de tandarts: die hebben een eed afgelegd dat ze iedereen zullen helpen. Maar mijn tandarts steekt ondanks die eed geen vinger uit voor mensen die niet de moeite nemen, hun gebit een beetje redelijk te verzorgen. Advocaten zouden een vergelijkbaar principe moeten hanteren. Geen bijstand voor cliënten met al te onbeschofte wensen. Kan de Orde van Advocaten mij even laten weten, of ze Maarten van Nieuwenhuyzen met zijn schandalige opvattingen over een fatsoenlijke maatschappij inderdaad zullen weigeren als cliënt?