Decembermaand

Nog twee dagen en dan begint de decembermaand weer. Overal om me heen zie ik blije en opgewekte gezichten. Gezelligheid voert de boventoon.

Het begint al bij het lootjes trekken voor Sinterklaas, veel gegiechel en kreten als "Ik hoop zo dat ik die en die wel/niet heb" En ik kijk en denk wat moet ik hier nu weer mee, ik bezit geen creatieve vaardigheden, altijd zo geweest, had lage cijfers voor handwerken en handvaardigheid.

Maar ja het moet, men verwacht een surprise waar je steil van achter over slaat, vooral in mijn gezin en naaste omgeving, waar de mensen wel creatief en inventief zijn.

Dus tijdens het inboeken van facturen, het controleren van declaraties en het opstellen van de balans, denk ik aan de uitverkoren persoon waarvoor ik een kunstwerk moet bouwen.
Nog maar een week en dan is het zover, het zweet breekt me uit, ik ben blij dat het druk is op werk, de sluiting van het boekjaar staat voor de deur, de Fransen jagen en haasten , maar ik ben gelukkig, ik hoef even niet aan Sinterklaas te denken.

Uiteindelijk lukt het me wel om wat in elkaar te flansen, iedereen weet natuurlijk direct dat ik het gemaakt heb, want zelfs bij de lichtste aanraking valt het gehele ding uit elkaar.
Ach, zeggen ze dan gniffelend, geeft niet hoor, het gaat om het idee…. Ja, natuurlijk, maar zelfs het idee komt niet meestal niet uit mijn brein.

Als dat achter de rug is en Sinterklaas net zijn grote voet op de stoomboot richting Spanje heeft gezet ( en daar weer met de andere vergrijzende Nederlanders gaat overwinteren) komt een andere superbejaarde het land weer teisteren, de Kerstman met zijn rendieren vindt het tijd dat hij aandacht krijgt.

Kerstbomen, stallen, ballen en andere versierselen worden weer van zolder gehaald, het huis moet weer gezellig ( wat haat ik dat woord) worden.
Nou ik ben snel klaar, na jaren geen boom, wordt het dit jaar een kunstboom, zo’n boom die je uit de doos haalt, snel op een tafeltje gooit en de takken uitspreidt.

Ik gooi er hier en daar wat ballen en kralen in en partner zorgt dat die verdomde lichtjes branden.
Weet je hoeveel tijd er in gaat zitten, voor je al die lichtjes uit elkaar hebt gehaald en heb je dat gedaan, dan blijkt dat die krengen niet branden, dus moet je al die lampjes stuk voor stuk afgaan en kijken welke los getrild is.

De overige versierselen hangen nog bij mij van verleden jaar.

Dan moet er alles in huis gehaald worden voor de Feestdagen en loop je in een in jungle veranderde winkel rond, mensen schreeuwen, graaien en dringen voor en dat allemaal in de naam van?? Jawel gezelligheid.

Denk je dat dan eindelijk kan bijkomen en even genieten van de vrije dagen,?? Mis, dan is er het familiebezoek, jij naar familie of familie naar ons. Je doet zo je best, spelletjes, lekker eten, drankje en natuurlijk gourmetten, want ja het moet gezellig blijven.

Gelukkig we naderen de eindstreep, de viering van Oud en Nieuwjaar. Het bakken van oliebollen, de toastjes en de champagne, met z’n allen naar de Oudejaarsloterij kijken, want in je achterhoofd hoop je te winnen, je maakt al zelfs plannen om volgend jaar ver weg te zijn van al die gezelligheid.

Niet dus, want meestal win ik nog niet eens mijn eigen inleg terug, dus nog maar snel een wodka om de bittere smaak weg te spoelen.

En dan de allerlaatste horde, de laatste druppel uit de beker, op mijn laatste tandvlees, ik zal overwinnen klinkt het diep in mijn binnenste, het VUURWERK.

Wat heb ik daar een hekel aan, het geknal, gesis, stank en het prijskaartje, maar ik weet als dit afgelopen is, dan heb ik weer een heel jaar om te herstellen.

December, gezelligheid…….bah……Humbug.