Pornoverhaaltje 2

Hadewych (Twinky)
Hij neemt nog een slok, en nog een. Bestelt nog een glas, en nog een. Het bier smaakt hem niet meer, het gaat om het feit dat hij er is. En dat zij nog zou kunnen komen. Half acht had ze gezegd, en het is al tien uur. Om half elf gaat hij weg, dan is het mooi geweest. Om kwart over tien gaat de deur open, een beetje piepend, en iedereen kijkt op. Het moet haar zijn, het kan niet anders. Haar voeten in mooie hakjes zetten aarzelende stappen richting de bar. Haar blonde haren wapperen mee op de maat van haar stappen, een klein stukje buik is te zien boven haar broekrand. Dan ziet ze hem zitten en kruipt naast hem op een barkruk. Ze bestelt een drankje, iets roods. Dan kijkt ze hem aan, 'sorry' zegt ze. Hij slikt. 'Maakt niet uit, ik zit hier pas twee en een half uur.' Ze drinkt haar glas leeg. 'Ga je mee naar huis?' vraagt ze. Hij vraagt waarom. 'Ik vind het hier niet leuk.' Hij gaat mee naar haar huis, ze woont vlakbij. Ze steekt haar arm door de zijne en samen lopen ze over het trottoir. Bij haar thuis gekomen gaat ze naast hem zitten op haar bed, de kamer is te klein voor een bank. Ze slaat haar arm om zijn schouders. 'Sorry,' zegt ze nog een keer en voor hij iets terug zegt zoent ze hem op zijn mond. Ze laat zich achterover op het bed vallen, trekt hem mee en zoent door, bijna ruw. Ze prutst aan zijn gulp en staat het toe dat hij zelf zijn broek uittrekt. Eerst de zijne, dan de hare. Ze trekt het korte hemdje over haar hoofd, knoopt zijn overhemd los. Zo ligt ze voor hem, in haar ondergoed. Bordeauxrood. Hij draait haar op haar buik, maakt de sluiting van haar bh los en gooit die op de grond. Hij streelt haar tepels, voelt ze langzaam hard worden onder de aanraking van zijn vingers. Ze stopt haar hand in zijn boxershort, aait over zijn schaamhaar en trekt uiteindelijk het broekje omlaag. Hij duwt haar slipje naar beneden, een beetje ongeduldig. Hij pakt haar borsten in zijn handen, kneedt ze en duwt haar achterover terug het bed op. Zijn stijve penis drukt tegen haar dijbeen, en ze lijdt hem naar binnen. Langzaam bewegen ze op en neer, steeds iets sneller, tot het hoogtepunt. Ze kreunt, zet haar nagels in zijn rug, hij schreeuwt haar naam. Hij glijdt van haar af, nog nahijgend. Ze kust hem nog een keer, aait over de krulletjes op zijn borst en trekt hem overeind. 'Kom op, je moet weg'. Hij kleedt zich aan en loopt terug naar het café, waar zijn fiets staat. Met een gelukzalige glimlach fietst hij terug naar huis.