Keroppi in de sauna

Het is al weer een jaar of 2 geleden dat ik voor het eerst met een vriendin een sauna-complex (zelf noemen ze het liever "thermen") betrad. Met een bon die zij gekregen had van de moeder van haar oppas-kindjes stapten wij nog enigszins verdwaasd over de drempel. Want ja, het enige wat we van een sauna wisten was dat je al je kleren in de kleedhokjes moet achterlaten, hoe het verder allemaal in zijn werk zou gaan? Geen idee.

Gelukkig kregen we van de lieve receptioniste een duidelijke uitleg en 2,5 uur later waren we om, dit was super!

Maar ja, die saunacomplexen zijn niet wat je noemt goedkoop, in tegendeel, het is zelfs erg prijzig. Vandaar dat we niet maandelijks onszelf op een saunadagje konden trakteren. Dus werd het een ongeschreven regel dat we bij benadering 1x per half jaar zouden gaan.

Afgelopen maandag was het weer eens tijd om te gaan, en wat wilde het toeval: in mijn woonplaats is net een superdeluxe saunacomplex geopend. En bij openingen horen acties, dus 2 voor de prijs van 1!

Net op het punt dat wij ons om zouden gaan kleden stond er een man achter ons die ons aanbood om straks even een rondleiding te geven. Gelijk begon er in mijn hoofd ergens een waarschuwingslichtje te knipperen. Het was duidelijk geen medewerker, dus was het gewoon vriendelijkheid of... Met een "Nou we kijken zelf wel rond" wimpelden we de man af en stonden even later onder de douche luidkeels te bediscussiëren of deze man nou goed of kwaad in de zin zou hebben. Deze conversatie zou hij waarschijnlijk wel opgevangen hebben want nog geen vijf minuten later stond hij heel omstandig uit te leggen dat hij ons daarnet met 2 andere dames had verwisseld.
Jaaajaaa, niet erg geloofwaardig als je weet dat de gemiddelde leeftijd 30+ was op het moment.
We deden net of we zijn verhaal geloofden om vervolgens eens te bedenken of we naar de aquarium sauna, de grot sauna, de kleurentherapie sauna of 1 van de andere sauna's zouden gaan.

Na wat sauna rondjes, afgewisseld met zwemmen, bubbelen in het bubbelbad en natuurlijk het ijskoud afspoelen (het idee is erger dan de werkelijkheid) moesten we toegeven dat hier een heel andere sfeer heerste dan dat we gewend waren. Normaal in sauna's lijkt het namelijk of iedereen elkaar bewust negeert, gewoon net doen of je de ander niet ziet (maar volgens mij kijkt iedereen toch wel stiekem ). Hier was de sfeer veel gezelliger, je zou bijna 'volkser' zeggen. Niet die beklemmende stilte in de sauna, maar gewoon een leuk kletspraatje met je (eveneens zwetende) medemens maken.
Erg gezellig, hoewel ik me ook kan voorstellen dat mensen die zich nog niet op hun gemak voelen, het ietwat intimiderend vinden.

Toen was het tijd voor een rustpauze, rond de openhaard nestelden we ons (diep weggedoken in onze behaaglijke badjassen) in de grote stoelen met een lekker drankje en een tijdschrift. Daardoor was het wel even doorbijten toen we weer naar buiten gingen om de sauna's die daar lagen te ontdekken (van de openhaardwarmte naar de miezer-regen kou is niet zo aangenaam).

Intussen was de tijd opeens wel heel erg snel gegaan en konden we kiezen, nu naar huis om met paps en mams mee te eten, of lekker rustig aan doen en in het complex wat eten. Het werd de laatste optie, en een klein uurtje later zaten we aan een enorme (en lekkere) maaltijdsalade.
Met gevulde buikjes mag je eigenlijk niet de sauna in, maar we besloten te smokkelen en gingen nog even voor 1 sauna rondje.
Tijd om te scrubben, te douchen, te zwijmelen over hoe zacht onze huid nu wel niet was.

Des te jammer is het dan ook altijd als je, na een dag in een behaaglijke temperatuur vertoefd te hebben, opeens weer die koude Nederlandse rotregen in moet. We snoerden onze sjalen nog maar eens strakker aan, doken dieper weg in onze kraag en fietsten in noodvaart weer naar huis.

Hoi! Over een paar maanden mag ik weer!