[League Cup Special] Bradford City
Zondagmiddag staat de finale van de League Cup weer op het programma. Deze wedstrijd op het heilige gras van Wembley gaat tussen twee bijzondere teams, Bradford City en Swansea City. Beide clubs hebben een bijzonder verhaal en dat is voor FOK!sport een reden om in aanloop naar de finale aan beide clubs een special te wijden. Vandaag verschijnt de eerste waarin Bradford City centraal staat.
De club uit het noorden van Engeland bereikte de finale van de League Cup via overwinningen op Notts County, Wadford, Burton Albion, Wigan Athlatic, Arsenal en Aston Villa. Tegen Wigan en Arsenal moest er een strafschoppenserie aan te pas komen om door te gaan.
Bradford City werd in 1903 oorspronkelijk als rugbyvereniging opgericht, maar al snel werd de club omgevormd tot een voetbalvereniging. Ze werd meteen toegelaten tot de Football League. Daar stapten ze in op het tweede niveau, League Two. In 1908 wisten The Bantams te promoveren naar de hoogste Engelse divisie.
Daar beleefden ze in 1911 hun succesvolste seizoen ooit. De club werd vijfde in het kampioenschap en als klap op de vuurpijl wisten de Noord-Engelsen de FA cup te veroveren. Hierna ging het bergafwaarts en degradeerde de club naar de onderste regionen van het betaalde voetbal . In 1999 wist Bradford City weer te promoveren naar het Engelse hoogste niveau, de Premier League. Hier handhaafde het zich twee seizoen lang. Inmiddels speelt Bradford in League Two, het vierde niveau van het Engelse voetbal.
Naast de voetbalsuccessen en dieptepunten zal de club altijd verbonden blijven met de stadionramp die zich er op 11 mei 1985 voltrok. De ramp heeft bij velen niet de bekendheid van het Heizeldrama of de Hillsboroughramp. Het is echter wel één van de grootste stadionrampen uit het moderne voetbal. Op die zaterdagmiddag 11 mei verzamelden zich ruim 11.000 toeschouwers in het stadion om de titel van Bradford in League Three (destijds het derde voetbalniveau) te vieren. The Bantams waren al zeker van de titel en voor tegenstander Lincoln stond er weinig meer op het spel.
De wedstrijd verliep rustig tot in de 40ste minuut de eerste rookpluimpjes van onder de houten tribunes aan de lange zijde omhoog kwamen. Al snel waren de eerste vlammen te zien en vluchtten de eerste supporters van de tribune af het veld op. Hierop legde de scheidsrechter de wedstrijd meteen stil. Vanaf dat moment ging het razendsnel en grepen de vlammen in rap tempo om zich heen. Binnen enkele minuten stond de gehele tribune in brand.
Veel supporters wisten ternauwernood aan de vlammenzee te ontkomen, sommigen kwamen zelfs brandend van de tribune af. Toch konden velen niet op tijd ontkomen. Supporters die via de nooduitgang wilden vluchten kwamen voor gesloten deuren te staan. De stadionramp kostte het leven vanaan 56 supporters en meer dan 200 raakten gewond. Uit onderzoek bleek later dat een weggegooide sigaret op het vuil onder de houten tribunes terecht was gekomen en daar de brand veroorzaakt had.
Dankzij het heldhaftige optreden van veel politiemensen en supporters zijn er vele levens gered. Voor hun heldendaden werden 22 supporters onderscheiden. Er werd ook een speciaal fonds opgericht om slachtoffers van de ramp te kunnen helpen, daarvoor werd 4 miljoen pond verzameld. Bij de ramp kwamen ook twee Lincoln-fans om het leven (Bill Stacey & Jim West). In 1990 werd er speciaal naar hen een tribune vernoemd, de Stacey-West stand.
Deze ramp was de aanleiding voor de FA om houten tribunes te verbieden voor clubs uit de Football League. Bradford wilde zelf al jaren af van de houtentribune maar kon door geldgebrek het stadion niet verbouwen. Het houten dak, één van de oorzaken van de snelle verspreiding van de brand, zou juist de maandag na de wedstrijd vervangen worden door een ijzeren.
De NOS maakte een bijzonder indrukwekkende documentaire over de stadionbrand in Bradford.
