CD: The Rhythm Junks - Beaten Borders
Vijf jaar na het succesvolle album Pop Off keert het Vlaamse trio The Rhythm Junks terug met een verrassend nieuw album. Waar The Rhythm Junks in 2007 nog een zevenmansband, op het nieuwe album Beaten Borders is de blazerssectie verdwenen en bestaat de groep uit drummer Tony Gyselinck, bassist Jasper Hautekiet en zanger en harmonicaspeler Steven de Bruyn. De Bruyn was ooit de oprichter van de experimentele bluesband El Fish, iets dat we zeker op dit album terug kunnen horen.
Op Beaten Borders laat het trio duidelijk horen dat muziek geen grenzen kent. The Rhythm Junks combineren popmuziek met jazz en blues en maken daar een zeer eigenzinnige mix van. Voor de opname van hun derde album gingen de mannen samen met producer Geoffrey Burton naar de Jet Studios in Brussel om daar een negental liedjes op de gevoelige band vast te leggen. Want waar de groep op de vorige platen soms klonk als een uit de hand lopende jamsessie, hebben de tracks op dit album meer de structuur van op zichzelf staande liedjes gekregen. Dat oudere geluid is gelukkig nog niet helemaal verdwenen, bij nummers zoals 'Dreamer, Dream On' en 'Hard To Keep A Promise' krijgen we nog steeds het gevoel alsof de liedjes ter plekke in de studio zijn ontstaan.
Openingstrack 'Offline Land' doet wel wat denken aan het geluid van Portishead. Een opvallend kenmerk in de muziek van The Rhythm Junks is de prominent aanweig zijnde mondharmonica van Steven de Bruyn. Gecombineerd met de basisinstrumenten gitaar, bas en drums, geeft het instrument net wat extra een bleusy gevoel aan nummers zoals 'Some People', het lekkere up-tempo liedje 'Never the Same' en 'Checking In' en doet zelfs wel wat denken aan het blaaswerk van Toots Thielemans. De drie bandleden mogen dan uit verschillende generaties komen, drummer Gyselinck zou kwa leeftijd de vader van de andere twee kunnen zijn, maar muzikaal zitten ze duidelijk op één lijn.
The Rhythm Junks zijn een band die zich niks aantrekt van heersende trends. De mannen laten hun passie voor oudere muziek duidelijk in hun werk doorklinken en dat levert mooie muziek op, die eenieder die graag naar eigentijdse bluesrock luistert zeker aan zal spreken.
