Portal: Still Alive

Portal ziet er in eerste instantie uit als een first-person shooter, maar dan eentje waarin je geen wapens vasthoudt maar alleen een Portal-geweer. Hiermee is het mogelijk om twee portals op een muur af te schieten, een rode en een blauwe, waar je doorheen kunt lopen. Hiermee moeten puzzels opgelost worden, die makkelijk beginnen maar moeilijk eindigen. De opbouw van de game is zeer slim gedaan, het concept van de twee portals waartussen gereisd kan worden vereist een andere manier van denken dan we gewend zijn en dus wordt alles heel rustig geïntroduceerd. In eerste instantie kun je zelf nog helemaal geen portals afschieten, maar moet je wennen aan het leren oplossen van puzzels met behulp van vaste portals. Later krijg je de mogelijkheid om zelf één portal af te schieten terwijl de ander vast zit, en weer even later heb je wel de mogelijkheid om twee portals te gebruiken. In een hele serie testkamers worden de mogelijkheden van de portals steeds duidelijker, het wordt mogelijk om er enorm hoog mee te springen, enorme vaart mee te maken en daardoor heel ver kunnen springen, en zo zijn er nog wel meer mogelijkheden.

Het mooie is, is dat er heel subtiel een verhaal verteld wordt. Je wordt door het trainingsprogramma begeleid door GlaDOS, de lokale AI die het onderzoekscentrum beheert. Maar naarmate je verder komt in de game, lijkt her er steeds meer op dat er iets mis is. Nergens zijn mensen te bekennen, GlaDOS begint rare teksten uit te kramen, volautomatische turrets komen tevoorschijn en hebben het op je gemunt en later kom je ook vreemde berichten tegen van eerdere testsubjecten. Ik wil er verder niets over kwijt, maar het mag gezegd worden dat het einde van de game werkelijk fantastisch is, niet in het minste door het geweldige script voor GlaDOS.

Met de game zelf ben je waarschijnlijk een uur of vijf, zes zoet, waarna het mogelijk is alle voorgaande levels opnieuw te spelen maar nu met bepaalde doelen (zo min mogelijk portal gebruiken, zo snel mogelijk of zo min mogelijk voetstappen), maar bij deze XBLA-versie van de game is het ook mogelijk om enkele nieuwe maps te spelen. Helaas spelen deze zich niet in de verhaallijn af en is er ook geen nieuw GlaDOS materiaal. De veertien extra levels zijn wel aardig, sommigen zijn werkelijk briljant waarbij je in ieder level meerdere keren het gevoel hebt dat het level onmogelijk is om uit te spelen, andere levels zie je in één keer en doen denken aan levels die al in het origineel zitten.

Conclusie:

Portal: Still Alive blijft een geweldige game. Portal was dé verrassing van vorig jaar, en ook in 2008 blijft het een topgame. Het is alleen wel jammer dat er niet heel veel moeite in deze release is gestoken, de bonuslevels hadden veel meer kunnen zijn als er een verhaal was verzonnen waarin ze zich afspeelden, of als er uberhaupt meer levels aanwezig waren. Heb je de Orange Box dus al, dan valt deze game ook echt niet aan te raden. Heb je Portal daarentegen nog nooit gespeeld, zorg dan dat je snel 1200 Microsoft punten in huis haalt en deze game aanschaft, games als dit komen maar eens in de zoveel tijd voorbij en die moet je koesteren. Maar ondanks het feit dat de game nog steeds fantastisch is, kan ik er niet alleen maar lyrisch over zijn: in een jaar tijd had er best wat meer leuke content bij kunnen komen, en niet slechts veertien nieuwe maps die op de PC trouwens al gratis te downloaden zijn.