S.T.A.L.K.E.R.: Clear Sky

Vorig jaar kwam S.T.A.L.K.E.R. uit, een game die al enige malen was uitgesteld en uiteindelijk weinig indruk op mij maakte. De sfeer zat wel helemaal goed in de game, maar de rest van de game kwam gewoonweg niet goed uit de verf door een gebrek aan aandacht. Features waren geschrapt, missies waren niet boeiend, vertalingen waren slecht, het schieten voelde zeer vreemd, kortom: de game rammelde aan alle kanten. Nu komt GSC Gameworlds dan met het volgende deel in de S.T.A.L.K.E.R.-reeks, S.T.A.L.K.E.R.: Clear Sky (om de punt-toets op mijn toetsenbord te besparen van nu af aan Clear Sky genoemd). Hebben de Oost-Europeaanse developers in de tussentijd geleerd van hun fouten en er een betere game uit gepompt?

Clear Sky speelt zich enkele jaren voor de oorspronkelijke S.T.A.L.K.E.R. af, waar enkele S.T.A.L.K.E.R.S. voor het eerst het hart van de Zone zijn binnengedrongen waarna er een enorme golf van energie vrijkwam die alles doodmaakt wat het tegenkomt. Dom als jij bent was je natuurlijk buiten toen deze golf op je afkwam, maar tegen alle verwachtingen in heb je het overleefd. Je wordt wakker in een basis van de Clear Sky, een groep onderzoekers die de Zone bestuderen en proberen te begrijpen wat er gebeurd is met het fragiele evenwicht tussen mens en Zone.

Hoe leuk een dergelijke basis ook is, al snel word je erop uit gestuurd en beland je in de moerassen om mede-Clear Skyers te helpen in hun gevecht tegen slechteriken. Het moeras is een van de nieuwe gebieden die je tegen zult komen in de game, een gedeelte zal namelijk ook erg bekend voorkomen. Zo zit het begindorp (en haar omgeving) van de oorspronkelijke S.T.A.L.K.E.R. ook in de game, maar is alles wel net iets anders, de game speelt zich immers een paar jaar eerder af. Maargoed, we lopen dus in het moeras, we ontwijken (net als in het origineel) enkele anomalieën, dat zijn rare natuurkundige verschijnselen die ontstaan zijn door de ongelukken in de Tsjernobyl-kernreactor. Let je niet goed op waar je loopt, of negeer je de vliegende bladeren in de lucht, dan kan je zomaar in een spontane ontploffing of bliksembol lopen. Gelukkig heb je een oneindige voorraad boutjes bij je, die je voor je uit kunt gooien om te kijken of je al dan niet een spontane ontploffing inloopt.

In het moeras is het wederom duidelijk dat GSC Gameworlds wel degelijk weet hoe ze game-werelden neer moeten zetten, de sfeer zit er goed in, en als je later in een uitkijktoren klimt en overvallen wordt door weer een uitspatting van energie dan sta je ook echt wel te kijken. De lucht verandert van kleur, de schaduwen worden langer, een onheilspellend geluid komt jouw kant op en je voelt je over het algemeen zeer in het nauw gedreven. Ook andere momenten zijn gewoon zeer sfeervol, zoals het \'s nachts over een grasveld rennen terwijl je een groep militairen met zaklantaarns achter je aan hebt, of simpelweg de aanblik van zachtjes wiegende elektriciteitsmasten in een moeras, met even verderop een uitgebrandde boerderij.