Black

Het is duidelijk dat Criterion de filmwereld als inspiratie heeft gebruikt en daarbij vooral goed heeft gekeken naar films als Hard Boiled, The Killer en The Rock. Als je Black zou moeten vergelijken met een film, dan zou het een agressief bastaardkind zijn dat verwekt is na een door alcohol doordrenkte vrijsessie tussen The Matrix en Commando.

Waarin uiten zich dan deze filmelementen? Allereerst natuurlijk de heftige vuurgevechten waar het hele spel eigenlijk om draait. Wat opvalt is dat kogels echt schade aan de omgeving toebrengen. Het is niet zoals in zoveel andere spellen waar je alleen wat rook ziet en naderhand een klein zwart gat (dat na een tijdje weer verdwijnt). Wanneer je in Black je wapen afvuurt verandert de omgeving een een wolk van stof, versplinterd hout en vonken! Het is niet zeldzaam om na een vuurgevecht een volstrekt vernielde en doorzeefde ruimte achter te laten.



<\/center>

De wapens zijn waarheidsgetrouw gemodelleerd en de herlaadanimaties zien er realistisch uit. Maar het meest bijzondere is hoe spectaculair de wapens klinken! Criterion heeft niet zoals andere ontwikkelaars het geluid van echte wapens opgenomen, maar heeft er voor gekozen om (net als in films) de geluidseffecten zo heftig mogelijk te maken. En dat is zeker gelukt.

De vijanden beschikken over een redelijke A.I. Ze zoeken dekking, proberen je langs de zijkanten aan te vallen en zullen je achtervolgen als je probeert te vluchten. Toch is dit niet altijd het geval, ze zullen ook vaak genoeg blijven staan of recht op je af rennen. Maar dat is niet zo erg, kanonnenvoer moet er ook zijn. Tijdens het spel zul je in elk geval nagenoeg constant je vinger op de vuurknop hebben. Gelukkig is er nooit een tekort aan munitie dus je kunt je helemaal uitleven. Wat wel jammer is, is dat er geen bloed of gore in het spel te vinden is. Aan de leeftijdsrating zal dit niet hebben kunnen liggen aangezien het spel doorspekt is met scheldwoorden. Ook jammer is dat een gedode vijand als een zoutzak in elkaar zakt, dit had wel iets spectaculairder gemogen. Dit alles laat zorgt toch voor een onbevredigend gevoel. Het is raar dat zelfs wanneer de hele omgeving verpulverd wordt, de vijanden die er midden tussen staan er geen blijvende schade aan lijken over te houden.



<\/center>

Naast de vuurgevechten zijn er ook nog spectaculaire ontploffingen. De levels zijn vergeven van voorwerpen als vrachtwagens, benzinetanks, jerrycans, etc die ontploffen wanneer je er op schiet. Bijkomend voordeel is dat vijanden deze voorwerpen vaak uitzoeken om achter te schuilen. De ontploffingen zijn allemaal even heftig en zeker wanneer een kettingreactie in gang wordt gezet kun je alleen maar met een hele brede glimlach naar al dat moois kijken. Ook heeft het gebruik van raketwerpers en granaten een spectaculair effect op de omgeving. Vaak wordt het halve gebouw verwoest of op z’n minst alle ramen uit de voorgevel geblazen.

Het gebruik van granaten verdient trouwens speciale aandacht. Criterion heeft hier toch wel het ei van Columbus gevonden en verdient hier een pluim voor. Let me explain; in de meeste games is het gebruik van granaten erg lastig. Het lukt maar zelden om een granaat, zeker van veraf, precies op de juiste plek te krijgen om maximale schade toe te brengen. Echter, als je in Black een granaat een beetje in de goede richting gooit anticipeert het spel wat je wilt doen. Bijvoorbeeld een benzinetank, groep vijanden of vrachtwagen opblazen. De granaat komt dan wonderbaarlijk precies goed terecht. Dit betekent dat je niet langer granaten hoeft te verspillen om de juiste hoek te vinden waarmee je moet gooien.



<\/center>