Kameo: Elements of Power
Elke elemental warrior heeft bepaalde vaardigheden die je kan gebruiken. Een simpel voorbeeld is Pummel Weed, de plant, die onder de grond kan gaan en met een uppercut vijanden van onder kan aanvallen. Ook kan Pummel Weed zonder moeite onder bepaalde hindernissen door die voor anderen gesloten zijn. Een ander voorbeeld is Ash de draak die vuur kan spuwen en daarmee bommen en fakkels kan aansteken. Zo heeft elk monster zijn eigen dingetjes en zal je vaak vaardigheden moeten combineren om bij het volgende stuk van de game te komen (sla de vijand knock-out met Pummel Weed en steek daarna de bom aan met Ash om hem te verslaan).
Er zijn in totaal tien verschillende elemental warriors in de game en gaandeweg krijg je er elke keer eentje bij. De meeste elemental warriors krijg je door een spook te verslaan die er een heeft opgeslokt. Deze monsters zitten onder de grond in een soort van schaduwwereld en ze zijn immuun tegen fysieke aanvallen van Kameo. Je moet eerst een kleine vijand verslaan in de schaduwwereld, zijn energie opnemen en deze dan afschieten naar het spook. Als je het spook verslagen hebt neem je zelf de elemental warrior tot je en vanaf dat moment kun je er gebruik van maken. Je begint Kameo met drie beesten: Pummel Weed (een plant die kan boksen), Major Ruin (een gordeldier dat zich op kan rollen) en Chilla (een Yeti die ijs kan gooien). Mijn favoriet gedurende het grootste deel van de game was Pummel Weed, het boksen is simpelweg té cool.
De verschillende elemental warriors zet je weg achter de knoppen Y, X en B en met een druk op de betreffende knop verander je in dat beest. Heb je meer dan drie beesten, dan moet je via het menu een keuze maken welke drie je kiest. In hetzelfde menu kun je ook je elemental warriors sterker maken door ze een speciaal soort fruit te geven. Ze leren dan nieuwe aanvallen en ze krijgen meer kracht. Verwacht hier echter geen enorm RPG element, je kan maar iets van vijf dingen per beest upgraden.
De aanvallen/vaardigheden van Kameo en de wezens zitten onder de linker- en rechtertrigger. Dit is erg vreemd in het begin maar na een minuut of tien spelen werkt het best prima en na een uur spelen kun je er zelfs goed mee overweg. Je gebruikt in Kameo niet alle knoppen van de Xbox controller overigens, de twee pookjes voor movement en camera, de gekleurde knoppen om te wisselen van character en de twee triggers. De d-pad en de L en R knoppen worden niet gebruikt.
Het laatste puntje dat ik wil noemen bij de gameplay is de Wotnot. Dit is een legendarisch boek dat Kameo meekrijgt op haar avontuur. Het Wotnot boek dient als menu, maar ook als hint functie. Zodra je op een evenement komt in de game, een puzzel of een eindbaas bijvoorbeeld, gaat de Wotnot vertellen dat \\\'ie een hint voor je heeft. Als je hiernaar luistert is de game eigenlijk veel te simpel, je moet de Wotnot wat dat betreft dus eigenlijk gewoon negeren, behalve als je écht vastzit. Het zelf uitzoeken van puzzels is veel leuker en je ontdekt ook gewoon veel meer als je zelf dingen onderzoekt.
