God of War is samen met Metal Gear Solid 3 en Gran Turismo 4 een van de mooiste games op de PS2, misschien zelfs het mooiste spel. Ik verbaasde me regelmatig over de kwaliteit van de graphics die soms meer op de Xbox lijken thuis te horen dan op de inmiddels vijf jaar oude console van Sony. SCEA heeft hiermee wederom bewezen dat de PS2 een behoorlijk krachtig apparaat is wanneer ontwikkelaars goed met de ontwikkeltools weten om te gaan. Maar goed, het programmeergemak van de PS2 is een andere discussie. Zoals gezegd ziet God of War er geweldig uit! Er zit veel verscheidenheid tussen de levels, ze zijn allemaal even mooi en bevatten veel effecten als vuur en rook. Ook is de achtergrond van dynamisch; er gebeurt van alles. Zo kunnen tijdens de levels in Athene gevechten tussen monsters en soldaten worden gadegeslagen. Kratos zelf en de vijanden zien er gedetailleerd uit en ze bewegen vloeiend. Verschillende modes als 16/9 widescreen en progressive scan maken het geheel af. Bijzonder compliment verdient SCEA voor het feit dat laadtijden nagenoeg ontbreken.
Deze grafische pracht en praal heeft een prijs. God of War heeft de schijn van 3D, maar eigenlijk is het veredeld 2D. Kratos vecht van links naar rechts waarbij een beetje naar boven en naar onder bewogen kan worden. Dit wordt versterkt door vaste cameraposities. Deze zijn overigens uitstekend en zitten de speler bijna nooit in de weg; er wordt altijd een goed overzicht van de actie getoond. Toch mist men hierdoor het gevoel van vrijheid dat eigenlijk bij een vechtgame hoort. Je leert binnen de grenzen van het spel te vechten in plaats van dat het spel zich aan jou aanpast.
Tenslotte het geluid. God of War heeft een epische soundtrack die niet zou misstaan in een Hollywood-productie. Een klassiek orkest begeleid door gezang zet een uitstekende sfeer neer die prima past bij het spel. De geluidseffecten zijn uitstekend en de voice-over irriteert geen moment.
<\/center>
