Kerstholt heeft eindelijk zicht op een medaille

In zijn derde en laatste olympische cyclus is er eindelijk hoop op succes voor shorttracker Niels Kerstholt op de Winterspelen. Niet het hoogst haalbare misschien - Kerstholt vindt, in tegenstelling tot de buitenwereld, een wereldtitel het hoogst haalbare - maar een olympische medaille opent deuren. Het is die motivatie die de 30-jarige Utrechter weer door een zware zomer hielp. 

Kerstholt schreef eerder columns voor de website schaatsen.nl. Daarin verdedigde de shorttracker de keuze van de KNSB Thialf te passeren en sprak zijn sympathie uit voor voorzitter Doekle Terpstra. "Die moest weg omdat één of twee schaatsers dat wilden. Wij vonden hem juist wel oké", vertelde Kerstholt vlak voor het vertrek naar Shanghai, waar donderdag de eerste wereldbeker van het seizoen begint. 

De zomer is weer doorstaan, het wedstrijd seizoen begint. "Eindelijk, nu komt er wat rust en ritme. Wedstrijden geven je bovendien energie. Ik heb altijd moeite gehad met de zomermaanden. Al die jaren heb ik me er doorheen moeten vechten. Ik heb ook nu aardig wat dalen gehad. Maar ik ben er wel goed uitgekomen. Alleen heeft een griepje me even teruggeworpen."

Kerstholt is de routinier van de groep die met name op de aflossing medaillekansen heeft in Sochi. De ploeg reisde met één iemand minder af naar Shanghai; Sjinkie Knegt herstelt thuis van een knieblessure. "Ach, bij ons loopt het gewoon door. Sjinkie komt er wel weer bij. We hebben een trainingsgroep van hoog niveau, hoger nog dan vorig jaar. Het is heel anders dan in het verleden. Toen stond ik op een gegeven moment alleen op een bepaald niveau. Afgelopen vier jaar heb ik soms moeite om het niveau van de groep bij te houden, vooral 's zomers."

In 2006 plaatste Kerstholt zich onverwacht voor de Winterspelen in Turijn. "Ik zag dat als een leermoment om vier jaar later in Vancouver te oogsten. Maar er stopte een hele generatie, ik moest zelfs een tijdje naar het buitenland om fatsoenlijk te trainen. En ik werd gewoon niet veel beter."

Als de situatie na 2010 niet was veranderd had de Utrechtse shorttracker waarschijnlijk zijn studie weer opgepakt en het shorttracken gelaten voor wat het was. Maar Kerstholt zag een nieuwe en sterke generatie opkomen en bovendien Jeroen Otter, met wie hij eerder een korte tijd had gewerkt, bondscoach worden. Het perspectief werd volledig anders. "Er liggen nu gewoon kansen op een medaille. Met name op de relay. De manier waarop we nu werken verschilt immens met de periode ervoor." Het Oranje team was al tweede en derde op het WK. "Als we nu nog leren van de fouten die we afgelopen seizoen maakten, heb ik het idee dat we onverslaanbaar zijn."