Tong's voetbalverhalen # 193
IJsselmeervogels is een Nederlandse voetbalclub. Het is met zeven landstitels bij de amateurs de succesvolste club in het Nederlandse amateurvoetbal. De rood-witten komen uit Spakenburg, in de Nederlandse provincie Utrecht, aan de boorden van de voormalige Zuiderzee.
Op de ranglijst aller tijden, wat betreft het aantal gescoorde punten in wedstrijden op het hoogste amateurniveau in het zaterdagvoetbal, sinds invoering landelijke eerste later Hoofdklasse 1970/71 bezet IJsselmeervogels de eerste plaats Tegenwoordig komt IJsselmeervogels uit in de Jack's League/Tweede divisie Zaterdag.
Een rijke historie heeft deze club die in bijna hetzelfde shirt speelt als Ajax. Misschien dat daarom hun sporthal 'De toekomst' heet. De rode baan op het witte shirt is herkenbaar uit duizenden. Hun plaatsgenoten van VV Spakenburg spelen aanpalend op een even indrukwekkend amateurcomplex. Spakenburg in het blauw. Ze worden in de volksmond dan ook de blauwen genoemd, zoals De Vogels de Rooien heten.
Zeven keer werd Ijsselmeervogels algemeen landskampioen, nog vaker districtskampioen. Momenteel "lang" gelegen en vergeten tijden. 2011 was de laatste keer. Degradatie lonkt naar de derde divisie na de 6-0 nederlaag tegen Hercules in de promotie/degradatie wedstrijden. Hun grootste succes kwam er in 1975. In het seizoen 1974-1975 wisten ze de halve finale te bereiken in de nationale beker. Na Limburgia en SC Amersfoort (professionele buurman in het provinciale voetbal) te hebben verslagen ging de victorie door tegen FC Groningen in de kwartfinale. Na 2-2 aan het eind van de verlengingen wonnen de Spakenburgers met strafschoppen van de koploper in de Eerste Divisie. In Deventer, in de Adelaarshorst tegen FC Twente volgde de halve finale.
Deze destijds Europese topclub bleek een brug te ver voor Jaan de Graaf en zijn ploeggenoten. Ook hier werd er met 6-0 verloren. Geen schande, historie was al geschreven. Helemaal toen aan het eind van het jaar Ijsselmeervogels tot sportploeg van het jaar werd gekozen. Dat lukte Feijenoord niet eens in 2002, na winst van de UEFA-cup. Jaan de Graaf, de sterspeler destijds in de jaren 70, werd pas in zijn nadagen profvoetballer bij AZ-67. Wegens geloofsovertuiging wilde en mocht hij niet op zaterdag spelen.
Toen eind jaren 70 ook op zaterdagavond werd gevoetbald ging hij pas overstag. In zijn na dagen kon hij geen stempel meer drukken. Echter werd hij niet gezien als miskoop. Hij bleef wel vissen. En menig doelman nog achter het net. Zoals Wilco, de Spakenburg/Bommelse visboer, als een ware Tsjeu La Kibbeling, er de moed inhoudt.
tong80
