Een vuist van Willem

Ieder jaar hoor je er weer van: De lintjesregen. Mensen die iets goeds hebben bijgedragen aan de samenleving waarvoor ze erkenning krijgen. Een heel goed iets naar mijn idee. Mensen in de spotlight zetten, en op een gepaste manier bedanken voor hun vaak onzelfzuchtige bijdrage aan de maatschappij.

Wat ik daarbij een beetje mis, is dat er ook een boel mensen zijn die compleet binnen de wet, of balancerend op de wet, kruipend door mazen, met beinvloeding of vanuit een machtspositie een hoop mensen in de samenleving benadelen voor eigen gewin en belang. Daarbij bedoel ik niet mensen die hard werken en daarmee een goede boterham verdienen. Maar mensen die op zijn zachtst gezegd onethisch zaken doen, misbruik maken van de situatie en zich over de rug van anderen, op een nogal slinkse en gluiperige manier verrijken zonder ook maar stil te staan bij de mensen die ze benadelen.

Met mensen die de wet overtreden is het makkelijker, en kunnen daarin ook aangepakt worden, maar mensen die omwille van het versterken van hun financiele- of machtspositie volk en vaderland zouden verkopen zouden ook wat meer in de spotlight kunnen komen.

Hierbij denk ik in de plaats van een lintjesregen, aan een mooie vuistenregen van Willem. Recht in het gezicht. Met een mooie koninklijke boksbeugel, mooi ingelegd met uitstekende juwelen om hier en daar een afdruk te bezorgen. Kosten mogen wat dat betrefd verhaald worden op de samenleving die daar als ik het niet mis heb maar al te graag aan bij zou willen dragen. Met versterkt platinum om de beugel, maar toch met mooi zacht goud om de vingers van onze vorst te ontzien.

Ik heb ook het idee dat het voor de functie van onze koning ook redelijk bevredigend moet zijn om mensen die hij anders vaak toch met een glimlach moet benaderen eens kan laten voelen wat hij van ze vind.