De gameverfilming en het gevoel dat het oproept
Mr. Popper’s Pinguïns is een komische film over een narcistische zakenman, die pas de waarde van liefde geven leert zodra hij zes pinguïns onder z’n hoede krijgt. Na het gebruikelijke ge-LOL, rolden al gauw de credits over het scherm. “Ah, ik wist het wel”, zegt vriend S. in mijn linkeroor. “Het was een boekverfilming.” Nee, helderziend is het niet. Het stond opeens pontificaal in beeld. Letterlijk… euh, wit op zwart.
“Je wist het wel?” “Ja”, zegt S. zelfverzekerd. “Het voelde aan als een boekverfilming.” Maar hoe dat precies aanvoelt, daar kon hij z’n vinger niet op leggen. Maar ik ging er met hem in mee. Hij zal het wel weten. S. ging immers naar de Harry Potter-marathon, die van 26 uur. Als er iemand weet hoe een boekverfilming aanvoelt, dan is hij het wel. Maar ik bleef er toch bij stilstaan. Hoe voelt een boekverfilming aan? Heeft het een andere grondslag dan de Hollywood-formule?
Toen trok ik het breder. Als er iemand aanvoelt wat wel of geen boekverfilming is, hoe werkt dat dan bij gameverfilmingen? Hebben die een bredere opzet dan de vijf gebruikelijke problemen, alvorens men tot een overduidelijke oplossing komt? Of blijft Suckerpunch het beste voorbeeld ooit van een vergamede film? Filmvergamingen kunnen we allemaal met twee uitgestoken ogen en afgehakte handen aanwijzen, omdat die meestal de laatste druppel zijn geweest tot vier bovengenoemde wanhoopsdaden. Drie, want de laatste hand wordt een beetje moeilijk. Er moet dus een partner in crime zijn.
En dan is daar natuurlijk nog de gamever(strip)boeking: comics en literatuur die zijn gebaseerd op videospellen, zoals die uit het Assassin’s Creed-universum of Guild Wars-wereld. Lezen die anders weg dan een boek van Harry Potter? Of schreef Rowling al zo in op diverse media, dat er rekening werd gehouden met de game en film? Of lag het script al klaar voordat het laatste boek geschreven is, zodat Electronic Arts alvast het nog niet geschreven boek kon verpulveren? Ik zal er nooit achterkomen, tot S. duidelijk uitlegt hoe het voelt.
Voor mij is dat als het verhaal onsamenhangend is en van de hak op de tak springt en de filmmaker verwacht dat de kijker wel snapt wat er gebeurd is.
Dat zal je bij Harry Potter niet snel hebben gezien die voor 90% letterlijk verfilmt is of LoTR die naadloos de ontbrekende delen boek opvangt in de rest van het verhaal.
Het zijn meer de B films waar je dat bij hebt, Ik noem een Battlefield: Earth, een bout film van heb ik jou daar.
Mensen die nog nooit een vliegtuig hebben gezien die in een paar dagen gevechtsvliegtuigen leren vliegen en ermee leren vechten.. in het boek gaat hier een paar jaar overheen met een vliegsimulator wat een stuk logischer klinkt.
Voor Gameverfilmingen is het redelijk hetzelfde.
Hitman was fantastisch gedaan, bij Doom had je constant het gevoel dat je iets had gemist uit het verhaal.
Nothing travels faster than the speed of light with the possible exception of bad news, which obeys its own special laws.
Laboro te salutante
Meestal gerelateerd aan het:
"Hollywood kan niets orgineels bedenken in de tijd die ze er voor hebben" gevoel.
Als een film of TV serie echt goed of orgineel is, blijkt vaak dat het niet "from scratch" verzonnen is door de script schrijvers.
Dit geld natuurlijk niet voor alle boek verfilmingen.
Game verfilmingen zijn lastiger. Veel games hebben niet echt een rijk verhaal om te verfilmen. Thombraider is een uitzondering omdat Lara Croft genoeg ruimte heeft om een hoop te doen (genoeg schatten op de wereld)
Doom, tsja, daar moet je al snel een hoop zelf bij gaan verzinnen.
Mortal Kombat kan nog wel (zoals recentelijk bewezen) maar het bron materiaal moet hier en daar wel aangepast worden om het geloofwaardiger te maken.
Half-Life is een twijfel geval. Verhaal is rijk genoeg. Maar er is een risico dat de manier waarop Gordon Freeman vertolkt word niet geaccepteerd word. Daarnaast als letterlijk het verhaal van Half-Life 1 gevolgt word, moet je Gordon een "sidekick" geven, omdat hij anders de hele film niets te zeggen heeft.
TV serie gebaseerd op Half-Life 2, met beperkte aanwezigheid van de hoofdrol spellers van het spel zou ik overigens wel zien zitten.
http://thecinemasnob.com/(...)oppers-penguins.aspx
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken