Dom blondje
Het was zo’n handige uitvinding: het bel-me-niet-register. Als je niet tijdens het eten, tijdens die spannende televisiefilm of tijdens die lekkere vrijpartij met je geliefde gestoord wilde worden door een of andere verkoper met een op list en bedrog gebaseerd flauwekulproduct, dan liet je je op die lijst zetten. Dan werd je niet meer gebeld. Tot zover alles in orde.
Maar ja, ondernemers hè? U kent ze. Die jongens die in het kader van hun zelfregulering alcohol verkopen aan kinderen van 15, en geweld- en porno-DVD’s verhuren aan kinderen van 13. Uiteraard hebben die snelle zakenjongens een methode bedacht om dat bel-me-niet-register te misbruiken. Bij de mensen die in dat register staan, gaan ze gewoon even langs. Voor een stevig robbertje colportage. Dus tegenwoordig is het zo, dat je etentje, je spannende televisiefilm of je lekkere vrijpartij alsnog wordt verknald. Door een griezel die met een glad verkooppraatje aan je deur staat te bellen.
Minister Van der Hoeven van Economische Zaken gaf gisteren het startsein van een voorlichtingscampagne van Consuwijzer, om mensen beter te informeren over hun rechten wanneer ze worden belaagd door aanbelverkopers. Goed zo. Geheel onafhankelijk van elkaar, kwamen collega Oplopers en de Consumentenbond met het idee, een aan het bel-me-niet-register verwante oplossing uit te werken, om van dat gezeur aan de deur af te zijn. Maar dát ziet Hare Excellentie Mevrouw De Minister niet zitten.
Maria van der Hoeven zal geen bel-niet-aan-register instellen. Laat staan een bel-me-niet-op-en-bel-ook-niet-aan-register. Waarom niet? Ze vindt dat de toepassing van zo’n register niet te handhaven valt. Een ronduit beschamend argument. Wát een treurigheid. Sinds wanneer is de lastige handhaving een argument om een op zich nuttige maatregel maar niet door te voeren?
Schaffen we het verbod op fietsendiefstal af? Met geen mogelijkheid te handhaven. Het gebruik van harddrugs verbieden we niet meer? Zou handhavingstechnisch ook een stuk schelen. Zwartrijden in de trein? Die illegale en onderbetaalde afwasser in het restaurant om de hoek? Transportondernemingen die hun chauffeurs het rijtijdenbesluit met voeten laten treden, zodat ze half slapend hun mede-weggebruikers doodrijden? Doen we dus niets meer aan, als ik het gedachtegoed van Van der Hoeven goed begrijp. Je kunt je tegen de klippen op handhaven, maar het succes blijft matigjes. Dus we laten het gewoon maar zitten. En ondertussen worden mensen aan de voordeur besodemieterd waar ze bij staan.
Tegen ongewenste colportage dient heel hard te worden opgetreden. Want mensen worden echt opgelicht. Een poos geleden ging de bel bij een dame op leeftijd. Een energieleverancier. Haar rekening kon veel goedkoper. Hier even tekenen, mevrouwtje. Een jaar later de afrekening. Bijna twee keer zo duur als de vorige leverancier. En dat is slechts één van de schrijnende voorbeelden. En denk maar niet dat zo’n eenvoudig ouderwets bordje bij de bel “Aan de deur wordt niet gekocht” nog helpt. Als ik kijk naar het fiasco van die anti-reclamestickers op de brievenbussen... Ondanks zo’n sticker ligt je bus nóg vol met troep van Italiaans restaurant Il Ponte Romana, Dakdekkersbedrijf Van Boven, Schoonheidssalon Sheila en Miss Sabrina Helderziende. Nee, de aanpak moet steviger.
Trouwens, het argument dat de juiste toepassing van een bel-niet-aan-register niet te handhaven is, is je reinste flauwekul. Dat handhaven kan werkelijk op een verbluffend eenvoudige wijze. Maak een openbaar bel-niet-aan-register, voor iedereen te raadplegen. Zodat ook colporteurs weten, waar ze niet moeten aanbellen. Regel in de wet, dat iedere consument die in dat openbare register staat ingeschreven, recht heeft op het ingaan op de aanbieding en alle daaruit voortvloeiende rechten, zonder dat de consument daar ook maar één cent voor hoeft te betalen. Dus dat mooie boek, die extra handige stofzuiger, dat leuke weekblad: de consument die in dat register staat hoeft als hij dat aan de deur krijgt aangeboden, niet te betalen, en mag het artikel of de dienst houden. Alle risico’s van het negeren van dat bel-niet-aan-register liggen dus bij de colporteur. Ik verzeker u, dat de handhaving voor de volle 100 procent succesvol zal zijn. Geen enkele colporteur zal het in zijn hoofd halen, om aan te bellen bij een adres dat in het register staat vermeld. Ik bedenk deze oplossing gratis. Ik ben geen minister, ik verdien bij lange na niet de Balkenende-norm. Maar mevrouw Van der Hoeven neuzelt maar wat over de handhaving die niet te doen is. Werkelijk, om namens het CDA een bestuurlijke functie te mogen vervullen hoef je niets, maar dan ook helemaal niets te kunnen.
Maar goed, van Maria van der Hoeven wisten we toch al, dat ze niet goed wijs is. In een vorig kabinet was ze Minister van Onderwijs. Zij heeft zich toen sterk gemaakt voor het verplicht opnemen van de visie van het Intelligent Design in de lesstof. Intelligent Design is een religieuze gedachte. Dat alles wat er op de aarde groeit en bloeit, door een opperwezen speciaal zo is ontworpen. Veruit de meeste mensen in ons land stellen dat deze gedachte geen wetenschap is, maar een fabel. Ik ben met deze mensen van mening dat Intelligent Design niet thuishoort in onderwijsinstellingen, anders dan de Theologische Hogeschool. Overigens zijn er sterke aanwijzingen, dat het principe van het Intelligent Design inderdaad niet bestaat. Want als dat wél zo was, dan liepen er geen geestelijken rond die met medeweten van God’s Afgezant Te Vaticaanstad met hun stijve roede onschuldige koorknapen, weeskinderen en andere aan hun zorg toevertrouwde jongelingen zouden beroeren. Maar het belangrijkste bewijs van de onwaarheid van het Intelligent Design: als dat wél zou bestaan, dan zouden er geen domme blondjes rondlopen, en al helemaal niet die asblonde idioot Maria van der Hoeven.
Kleurspoelinkje, iemand?
