Uitstellen

Ik ben er altijd al een ster in geweest. Echt een uitblinker. Helaas kosten sommige talenten je meer dan ze je opbrengen. Mijn moeder was heel anders, dus die snapte soms niet hoe ik het deed. M’n vader was precies hetzelfde, dus die snapte soms niet hoe ik het deed. Toch grappig eigenlijk, dat we zo’n grote hekel hebben aan onze eigen zwakten die we in anderen zien. Maar dáár gaat het nu niet over. Mijn grote talent en zwakte, waar de helft van Nederland last van heeft: uitstellen.

Een ramp is het. Echt een regelrechte ramp. En ik heb zo vaak geprobeerd om eens wat eerder te beginnen, alvast een planning te maken, wél eens mee te lezen met het huiswerk. Maar uiteindelijk komt het toch altijd op hetzelfde neer: als ik een essay in moet leveren, avond van tevoren. Als ik een tentamen moet leren, twee dagen van tevoren. Last-minute werken is blijkbaar alles wat ik kan.

Ik heb wel eens een cursus plannen gehad op de middelbare school. Braaf deed ik mee met de groep en vulde het schema in. Ik plande vakken in op precieze tijden met af en toe wat tijd voor ontspanning ertussendoor. De cursusleidster zei dat ik het goed had gedaan en ik was erg trots op mezelf. Echter, diezelfde middag vond ik theedrinken met mijn vader toch net iets leuker en belangrijker dan Latijn. En tot mijn grote schrik had ik met dat ‘half uurtje’ achter de computer en het lezen van de Donald Duck toch ook al mijn tijd voor Wiskunde en Biologie verprutst. Toen ik dan eindelijk toch maar wilde beginnen met het volgende ingeplande vak, Geschiedenis, was mijn bureau een zooi en daar kon ik toch echt niet aan leren. Terwijl ik mijn bureau schoonveegde en alle overtollige spullen in een laatje kwakte, zag ik dat mijn laatjes eigenlijk ook wel overvol en rommelig waren. Ach, als ik nu toch bezig was...
Een paar uur later zat ik met een heel schoon en opgeruimd bureau, een kamer die zelfs in alle hoekjes stofvrij was, twaalf heerlijk ruikende muffins, een prop papier in de prullenbak die bij nader inzien mijn planning bleek te zijn en een berg huiswerk die ik niet verwerkt had.

Het grootste nadeel van last-minute werk is de hoeveelheid stress. Ik ben absoluut níet stressbestendig en zal dat dus helaas nooit op mijn cv kunnen zetten, hoe leuk het ook staat. Stress zorgt bij mij voor buikpijn, slapeloosheid – al kan dat ook te maken hebben met het feit dat ik zo leuk een nachtje doorhaal- geen eetlust of juist veel te veel eetlust en het allerpijnlijkst: overbelaste rug en nekspieren. Ja echt. Al ben ik nog maar 18, ik heb nu al problemen met mijn rug en nek. Alle stress die mijn lichaam ondergaat zet zich om in gespannen spieren in mijn schouders en nek, die door hun constante stijfheid nog leuk wat aan mijn pezen trekken en daardoor hoofdpijn veroorzaken die je kunt vergelijken met een flinke migraine.

Uitstellen heeft ook zo zijn voordelen. Globaal gezien krijg je veel meer gedaan in veel minder tijd. Ik werk efficiënter onder stress, sneller en nauwkeuriger. Een strakke deadline zorgt voor strak werk. Het grappige is dat ik ook vaak meer inspiratie heb, dus een column of essay schiet er veel sneller uit. Een leuk voorbeeld is deze column zelf, die ik eigenlijk nu veel te laat schrijf. Oeps.