Gaming generatie

Blijkbaar niet, games worden gezien als marketing tools, iets wat een bepaald merk of een bepaald product ziet als een manier om "hip" voor de dag te komen. Zo kunnen ze volgens hun de "jongeren" bereiken die blijkbaar moeilijker te bereiken zijn met traditionele marketing uitingen zoals televisie- en radiospotjes, billboards en andere reclame meuk. Een andere manier om "jongeren" te bereiken is reclame in games pompen: fijn een reclamefilmpje zetten tussen respawns in een first person shooter, why not?

Gaming is een industrie die draait om commerciële belangen, ondanks dat anderen beweren dat dit niet zo is, kan je dit vaker en vaker merken doordat games en alles wat hier ook maar iets mee te maken heeft gezien wordt als "the next big thing" in marketing land. En dit heeft nu al zijn impact op de gamesindustrie in zijn geheel.

Er zijn positieve effecten van de inmenging van in-your-face marketing games in de games-industrie te vinden. Zo kunnen kleine gamedevelopers toch games maken als ze gesponsord worden door grote merken, krijgen zij meer mogelijkheden om hun game te promoten en kunnen ze gestaag hun reputatie opbouwen als bonafide game-makers.
Ten tweede kunnen ook de grote gamedevelopers door middel van het extra geld dat ze kunnen ontvangen van bijvoorbeeld in-game marketing de development tijd van een project beter bekostigen, en dus een beter product afleveren.
Als laatste geeft de aandacht van de marketing wereld aan dat games hier zijn en hier blijven, dat ze serieus genomen moeten worden en dat de potentie van games om een massa-publiek te bereiken gerealiseerd is.

Naast al dit moois is er ook een keerzijde. Ten eerste is het door de grote hoeveelheid marketing minigames moeilijk om als gamestudio er echt uit te springen. Hierdoor is het dus ook moeilijker om te beginnen aan het ontwikkelen van marketing games, er zijn al tig developers die hier geld in zien, die hier (middelmatige tot slechte) games voor hebben geproduceerd.

Ten tweede zijn er voor games geen (Nederlandse, Europese, of zelfs Internationale) richtlijnen over de duur van marketing boodschappen in videogames. Zo kan een filmstudio of een omroep een boete krijgen van de reclame code commissie als zij de regels overtreden die gaan over de duur en aanwezigheid van reclame in massamedia uitingen. Een dergelijke commissie bestaat niet voor games, en hierdoor kan het voorkomen dat marketing uitingen meer en meer in games sluipen, zelfs zover dat je bijvoorbeeld in Unreal Tournament 2011 alleen Coca Cola en Pepsi pakken hebt voor de rode en blauwe teams.

Als laatste zijn de huidige marketing praktijken tot nu toe van weinig positief effect op de inhoud van games. Er zijn tot nu toe, naar mijns inziens, geen directe vorderingen te zien in huidige videogames die we kunnen danken aan al het marketing-geld wat hier ingepompt wordt. Ik heb tenminste geen (marketing) game gezien waarvan ik dacht: dat is origineel! Dat hebben de developers goed bedacht! Of zelfs: Dus daar is het geld naar toe gegaan! Meestal is het andersom: Waarom maken ze deze troep met die resources? Waarom denken ze niet eerst na over wat LEUK is voordat ze een game op de markt of internet dumpen?

Marketing games en game-marketing hebben alleen één ding vastgesteld: De marketeers zijn bewust geworden van de gaming generatie, en omdat er geen richtlijnen bestaan over reclamecontent in games is het voor hen de kip met de gouden eieren. Ik vind dat wij als gamers deze kip best mogen kaalplukken en op de BBQ mogen gooien door dit soort meuk gewoon links te laten liggen.