Het Binnenhofklasje - Kerstdiner
Enkele weken terug had meester Frans afscheid genomen van zijn kinderen. Hij had zijn taken overgedragen aan zijn opvolger juffrouw Gerdi. In een zinderende finale wist Gerdi Verbeet haar concurrenten Maria van der Hoeven en Henk Kamp te verslaan. Gerdi had van de kinderen de meeste SMS'jes gekregen en was daarom de terechte winnaar. Henk-Jan Smits, die in zijn eentje de jury vormde, kon zich prima vinden in het oordeel van de publieksjury.
"Ze bezit absoluut de X-factor", luidde zijn kundige oordeel. "De performance van Kamp is te stijf. Marcheren past nu eenmaal niet bij ieder nummer. En Van Der Hoeven - twee jaar ouder dan de winnares - is net te oud om nog gekneed te worden."
Juf Verbeet had op deze tweede kerstdag een prachtig kerstdiner gepland. Ze had haar klasje groepjes laten maken en aan ieder groepje een gerecht gegeven.
"Groep Wilders, jullie mogen een salade maken", zei de juf in de richting van groepshoofd Geert.
"Salade? Dat is een bijgerecht! Ik heb 600.000 stemmen gehad en vervolgens mag ik salade gaan maken?!", reageerde Geert furieus in de richting van de kersverse juf.
"Wat had je dan willen maken?", vroeg de juf kalm.
"Toch wel iets wilders", opperde Geert.
"Wildsaus?", luidde het tweede voorstel van juf Gerdi.
Geert knikte tevreden.
"Zeg het eens Femke", sprak de juf in de richting van het hoofd van de groep GroenLinks die al een tijdje met haar vinger in de ozonlaag zat.
"Wij willen wél de salade maken, juf", slijmde Femke die kennelijk nog wat goed te maken had na haar eerdere weigering op het verzoek om aan tafel te gaan zitten bij het CDA en de PvdA.
Nadat juffrouw Gerdi alle gerechten had verdeeld en geld had gegeven, gaf ze de kinderen vrijaf om boodschappen te doen voor het maken van het gerecht.
Op tweede kerstdag, de dag van het diner, was Gerdi al vroeg in de middag in de weer met het dekken van de tafels. Samen met invalmeester Herman Wijffels bepaalde ze de tafelschikking.
"CDA samen met PvdA en ChristenUnie", oordeelde Wijffels.
En de terwijl de overige tafels werden ingedeeld kwam de groep liberalen huilend binnen.
"Wat is er aan de hand jongens?", vroeg juffrouw Gerdi aan de huilende Mark Rutte.
"Rita is haar portefeuille kwijt en daardoor konden we geen boodschappen meer doen", jammerde Mark. "Nu hebben wij geen dessert kunnen maken."
"En waar is Rita nu dan?", vroeg de juffrouw bezorgd.
"Die is naarstig opzoek naar haar verloren portefeuille", antwoordde Mark.
De juf troostte de huilende groep. Een diner zonder dessert is ook geen ramp.
Het voorgerecht werd gevormd door de soep van de SP.
"Lekker soepje Jan", zei Wouter met lichte jaloezie, "Wat zit er allemaal in?"
"Geen idee Wouter, ik heb de soep bij de voedselbank gehaald. Armoede.", bekende Jan aan Wouter.
"En wat heb je dan met het geld gedaan voor de boodschappen", vroeg Wouter door.
"Partijkas", antwoordde Jan zonder enige schaamte vluchtig tussen twee happen door.
Voor het hoofdgerecht waren meerdere groepen verantwoordelijk. De Partij voor de Dieren had zich opgegeven voor het vlees.
"Wat is het geworden?", vroeg iedereen enthousiast aan Marianne Thieme.
"Tofu", gniffelde Marianne.
"Wat?! 600.000 stemmen staan achter mijn wildsaus en waarover wordt mijn wildsaus gedaan? Over tofu? Schande!", schreeuwde Geert.
De juf had zich een rustigere avond voorgesteld en moest alle moeite doen om de gemoederen tot bedaren te brengen. Maar uiteindelijk ging zelfs de tofu er bij iedereen in. Echter de volgende gang zou wel weer eens een probleem kunnen worden. Het nagerecht was er immers niet en ook Rita's stoel was de hele avond leeg gebleven.
"Lieve kinderen, het nagerecht...", begon de juffrouw moedig.
Nog voordat juffrouw Gerdi het woord nagerecht had uitgesproken kwam Rita binnen met een grote doos.
"Hier ben ik dan. Geen paniek. Alles onder controle", zei Rita fier.
"Heb je je portefeuille weer terug?", vroeg de juffrouw aan de binnenstormende Rita.
Wouter was al gaan staan.
"Wat doe jij hier Rita. Ga weg!", stampvoette hij.
Nu ging de groep met VVD'ers staan om te dreigen met voortijdig vertrek.
"Blijf zitten!", sprak Rita streng. "Ik heb nog een nagerecht."
Iedereen keek nieuwsgierig naar de grote doos die Rita bij zich had.
"Ik had thuis - just in case - in de vriezer nog een groot hart van ijs liggen", deelde Rita tot opluchting van haar hele groepje mee.
En zo kreeg ook dit kerstdiner een heerlijk nagerecht.
"Pardon dat ik zo vijandig deed. Ik wist niet dat ik zo kon genieten van je hart van ijs", bekende Wouter aan Rita.
