Opdat wij nooit vergeten.

Vanavond om acht uur staat Nederland weer twee minuten stil. Maar wie herdenken we nu eigenlijk?

De meer dan 750 Nederlandse strijders die in de meidagen van 1940 vielen voor onze vrijheid op de Grebbeberg? "Vijf dagen-En de vrijheid ging verloren. Vijf jaren-En eerst toen werd zij herboren. Zo moeizaam triomfeert gerechtigheid, Aan dit besef zij deze grond gewijd." (Bekijk hier een aantal video's over de mobilisatie, invasie en nasleep.)

Het feit dat 'onze jongens' van plan waren de huid duur te verkopen zinde die Duitse snorremans natuurlijk voor geen meter, en dus besloot hij een van de hem karakteriserende onsympathieke stunts uit zijn hoed te trekken. Het bombardement van Rotterdam was een feit. 24.000 woningen werden vernield, 80.000 mensen raakten dakloos en 800 kwamen er om het leven. Op deze site vind je veel foto's en ooggetuigenverslagen uit die tijd.

Wie denkt er aan de strijd op Texel, toen tegen het einde van de oorlog een grote groep Georgische krijgsgevangenen in opstand tegen de Duitsers kwam? De slachtoffers van de Jappenkampen? Aan de Hiroshima Dome of het bombardement op Dresden?

Of aan ons eigen Karel Doorman, die in 1942 tijdens de Slag in de Javazee tegen de Japanners met zijn schip de Ruyter ten onder ging? (De De Ruyter en de Java zijn overigens een aantal jaren teruggevonden, net als het wrak van de O-20, een Nederlandse onderzee�r die in 1941 tot zinken werd gebracht.)

Maar het is natuurlijk niet alleen de tweede wereldoorlog waar we bij stil staan. Ook de mannen en vrouwen die vielen bij vredesmissies, zoals de 123 Nederlandse gevallenen in Korea, begin jaren vijftig. Of de strijders van de KNIL, tijdens de politionele acties in het voormalig Nederlands-Indie? (Lees hier de brieven van een Nederlandse soldaat, en hier een kort verslag.)

"Opdat wij nooit vergeten."
Onze vrijheid is niet vanzelfsprekend.