Tropico 5

De zomerdagen komen er weer aan dus is het weer tijd om een tropisch paradijs te regeren als een dictator. Beslis met wie je handelt, wat je verhandelt enof je onderdanen plezier mogen hebben. In Tropico 5 ben jij de baas.

In Tropico 5 keer je weer terug naar een bananenrepubliek waar jij een economisch powerhouse van moet maken. Je begint het spel door je eigen president el presidente te maken om daarmee over jouw eiland te regeren. Je kunt kiezen wat voor kleren jouw personage draagt en welke traits hij of zij heeft. Zo ben ik voor de Altruist-trait gegaan, die je aan het begin van elke missie extra geld geeft, want ik merkte dat ik vooral in het begin van het spel geldproblemen had. Wat mij opviel, is dat het aantal aanpassingen behoorlijk minder is dan in Tropico 4, zowel cosmetische aanpassingen als de traits. Zo kun je niet eens baarden aanpassen, hoe moet ik nu mijn eigen Fidel Castro maken?

Wat daarvoor in de plaats kwam is het Dynasty-systeem. Het Dynasty-systeem is een nieuwe toevoeging aan de Tropico-serie waardoor je meerdere personages in één playthrough kunt hebben met een maximum aantal van zeven wier traits je ook kunt upgraden. Tijdens het spelen krijg je af en toe optionele missies waar je onder andere een nieuw personage krijgt die je aan je dynastie kunt toevoegen. In tegenstelling tot je beginpersonage, zal die geheel willekeurige traits en kleren krijgen. Zo kreeg ik een oude vrouw in een veel te strakke jurk, brrr.

Hoewel het jammer is dat er een aantal traits zijn verwijderd voegt het hebben van een dynastie toch behoorlijk wat toe door de bonussen die elk personage met zich brengt. Zo kun je personages van je dynastie verbeteren door te betalen met je Zwitserse bankrekening, die dit deel dus wel nut heeft.

Tijd om in de gameplay zelf te duiken. Wanneer je met de sandbox-modus begint, kun je een aantal dingen aanpassen, zoals het aantal inwoners waarmee je start of je startgeld. Maar ook hoe vaak politieke incidenten en natuurrampen voorkomen. En de nieuwste toevoeging in de Tropico-serie: het tijdperk waarin je start. Zo heb je het koloniale tijdperk, het absolute beginpunt van het spel, de Tweede Wereldoorlog, waarin je je voorkeur kunt geven aan de asmogendheden of de geallieerden, de Koude Oorlog, tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie, en als laatst de moderne tijd, waarin je de politieke voorkeur van nog meer landen over de wereld moet zien te winnen. Omdat het spel over een langere tijdsperiode gaat dan voorgaande spellen in de reeks zal je ook niet gelijk alle technologie ter beschikking hebben. Zo zul je hoogopgeleide Tropicanen nodig hebben om het socialisme uit te vinden of elektriciteit waarmee je het voetvolk kan afschaffen en ruimte maakt voor machines voor maximale winst.

In alle tijdperken zijn er verschillende eisen waar je aan moet voldoen om het volgende tijdperk te betreden en om ervoor te zorgen dat het niet game over voor je is. Wanneer je in het koloniale tijdperk begint, ben je nog niet echt de el presidente die je ooit zult worden. Je bent een gouverneur, ingesteld door Engeland om over het eiland te regeren. Maar dat is niet permanent: je hebt vier jaar de tijd om het volk voor je te winnen,  technologisch verder te komen en de onafhankelijkheid van je eiland te verklaren. Om het volk voor je te winnen, zul je werkgelegenheid moeten creëren, voldoende woningen voor de bevolking moeten hebben en ervoor moeten zorgen dat men na het werken even gezellig aan de bar kan hangen. Zo nu en dan krijg je een opdracht van bijvoorbeeld Engeland of de revolutionairen. Die vragen je dan om bijvoorbeeld vlees te exporteren met als beloning dat je langer in het kantoor mag blijven of meer steun krijgt voor de revolutie. Wanneer je meer dan 50% van de bevolking achter je hebt, kun je 'ammehoela' zeggen tegen Engeland en je onafhankelijkheid verklaren. Engeland stemt erin mee, mits je de kroon een mooie som betaalt. Maar natuurlijk is het leuker om te weigeren. Engeland zal dan een paar eenheden naar je sturen om je paleis te vernietigen, maar wanneer je een paar wachttorens hebt en je paleiswachten erop af stuurt is de aanval makkelijk te weerstaan.

De toevoeging van tijdperken doet het spel een hoop goed, bij Tropico 4 werd een hoop geklaagd dat het te veel leek op deel 3. Maar met de tijdperken moet je een hoop meer plannen aangezien je niet alles al bij het begin kunt bouwen. Ook doordat er verschillende buitenlandse facties zijn per tijdsperk zorgt elk tijdsperk voor genoeg diversiteit.

Je bent je eigen land! En het eerste wat je mag doen nu je officieel el presidente bent, is beslissen wat voor soort land je land is. Ben je democratisch of een dictatuur? Voer je de dienstplicht in of heb je een professioneel leger? Mag iedereen stemmen of alleen de mannen? Ben je seculier of volg je het woord van God? Het heeft allemaal gevolgen en niet alleen voor je inwoners. Zo zal je een betere relatie hebben met de Verenigde Staten wanneer je democratisch bent, maar een slechtere met het Midden-Oosten. Dit heeft weer invloed op de prijs van de spullen die je koopt en verkoopt aan dat land en zelfs of ze je de oorlog verklaren wanneer ze jou een te grote klootzak vinden. Natuurlijk sta jij op nummer één, zo kun je met bepaalde gebouwen en edicts ervoor zorgen dat er geld naar je Zwitserse bankrekening toestroomt waarmee je je personages kunt verbeteren.

Maar het is niet enkel plezier en lol nu je el presidente bent. Zo verwachten je onderdanen nu ook triviale onzin als gezondheidszorg, studie en veiligheid. Maar verbetert dat, dan verhoog je ook de productiviteit van al je gebouwen en is het voetvolk ook minder geneigd om de wapens op te pakken en jou van je troon te stoten. Ook zal je eens in de zoveel tijd verkiezingen moeten houden. Liggend aan jouw bestuursvorm en hoe blij je inwoners zijn, zal het makkelijk of moeilijk worden. Bij een democratie zullen mensen blij zijn met de vrijheid die ze gekregen hebben, maar zullen ze eerder hun mond opentrekken als iets ze niet bevalt. Bij een dictatuur kun je weer gemakkelijk valsspelen zonder dat men er iets van zegt, maar is de kans groter dat mensen zich tegen jou verzetten. Mocht dat niet genoeg zijn, dan kun je altijd nog de tegenpartij zwartmaken en als het echt tegenzit, dan voer je de krijgswet in en worden de verkiezingen stopgezet. Maar denk niet dat de bevolking daar blij mee zal zijn ...

Natuurlijk zal niet iedereen hetzelfde willen. Zo zullen de nationalisten een strengere immigratiewet willen, maar de globalisten juist niet. Natuurlijk kun je niet iedereen tevreden houden, maar dat hoeft ook niet. Zo kun je bepaalde groepen zwartmaken zodat mensen hen minder snel zullen geloven en ook kun je voor het tegenovergestelde zorgen, zodat de groep die in jouw idealen gelooft groter wordt.

Het uiteindelijke doel van Tropico is om een paradijs te maken voor werkers, toeristen en vooral jezelf. Dat lukt niet zonder inkomen. Zo kun je alles wat je produceert verkopen. Bananen, suiker, staal, wol van lama's etc. Al zul je niet alles op jouw eiland kunnen vinden qua grondstoffen. Dus is het handig om een goede relatie te hebben met andere landen. Zo kun je ijzer en kolen importeren, omsmelten naar staal om vervolgens auto's van te maken en te verkopen voor een gigantische winst.

Wat terugkeert in dit deel is de campaign, niet zo heel verbazend maar het brengt wel iets anders mee. Wanneer je begint, kun je kiezen uit twee maps. Zo heel veel verschil zit er niet tussen, heb ik gemerkt, behalve qua layout. Maar qua grondstoffen is het min of meer identiek. Wanneer je hebt gekozen, begin je in het koloniale tijdperk. De kroon vraagt om een bepaald product, net als in de sandbox mode. Maar al snel neemt een schimmig figuur contact met je op en zegt hoe geweldig het wel niet zou zijn wanneer je je onafhankelijkheid verklaart. Wanneer je klaar bent, kun je enkel nog kiezen uit de tweede map, waarbij je weer begint tijdens het koloniale tijdperk. Wat een beetje vreemd is, aangezien het verhaal chronologisch verloopt.

Na beide missies te hebben voltooid, heb je weer keuze uit die twee maps. Alle gebouwen die je de vorige keer hebt gebouwd, staan er nog en alle technologie die je hebt ontwikkelt, heb je nu weer tot je beschikking. Dit keer ben je ook een tijdsperk vooruitgegaan en heb je weer nieuwe doelen, zoals een invasie afslaan. Elke keer wanneer je een missie voltooit, kun je niet meer op die kaart spelen totdat je het volgende tijdsperk hebt bereikt. Wel is het handig om goed te kijken wat de doelen van je missie zijn voordat je eraan begint. Zo is het niet handig om de kaart te kiezen waar je voornamelijk industrieel mee bezig bent wanneer je toeristen moet trekken.

En dan de grootste toevoeging, veel mensen vroegen er al om in Tropico 4: de multiplayer. In de multiplayer kun je met maximaal drie anderen allemaal op één eiland spelen. Wat voor competitiviteit, samenwerking of misschien zelfs oorlog zorgt. Zo begin je standaard allemaal in het koloniale tijdperk en omdat je nog niet de benodigde technologiën hebt ontwikkelt kun je niet zomaar alle grondstoffen innemen. Ook kun je onderling handelen en je werklui delen om samen vooruit te komen. De doelen zijn hetzelfde als in de singleplayer, maar omdat er nu ook anderen zijn die ook willen winnen zul je een heel andere manier van spelen moeten aanpassen.

Maar is dit spel goed? Zelf heb ik mij er erg mee vermaakt dus eerst het goede.

Dynasty: een grote familie hebben is erg handig, blijkt maar weer. Zo kun je kiezen tussen verschillende soorten traits en niet vastzitten aan één poppetje. Ook kun je ze upgraden met geld van je Zwitserse bankrekening, die nu dus wel nut heeft. Verder kunnen ze ook een bedrijf beheren, meestal beter dan de standaard managers. Pas wel op, ze kunnen sterven tijdens een event.

Tijdsperken: het voelt steeds weer tof wanneer je een tijdsperk verdergaat. Zo speel je elke keer meer dingen vrij en zul je ook op meer dingen moeten letten. In het koloniale tijdperk hoef je je geen zorgen te maken over de tegenpartij; die is er simpelweg gewoon niet. Wel moet je ervoor zorgen dat de Engelsen je lang genoeg in dienst houden om de revolutie te kunnen bewerkstelligen. Of tijdens de Koude Oorlog ontdekken werknemers dat ze kunnen staken, dus zal je er voor moeten zorgen dat het werk goed te doen is.

Multiplayer: deze toevoeging aan het spel is enorm groot en zorgt voor veel meer replay waarde. Waarbij je met de single-player met verder niemand anders op het eiland speelt zorgt de multiplayer voor meer competitiviteit. Snel zorgen dat jij de enige uranium mijn op het eiland kunt innemen voelt erg goed, je medespeler zal voortaan zijn uranium moeten importeren tegen een prijs waardoor jouw kans op winnen enorm vergroot. Wel ben ik een paar keer gecrasht tijdens de multiplayer, wat niet gebeurde bij de singleplayer. Ook zie je niet hetzelfde wat je medespeler ziet ook al heb je de gehele kaart onthuld, bijvoorbeeld gebouwen die geplaatst zijn.

Humor: Tropico zou geen Tropico zijn zonder een dosis humor. Elke keer wanneer je een nieuw stuk technologie ontwikkelt, krijg je een korte omschrijving die meestal gortdroog is. Ik kon me niet inhouden om elke keer te grinikken nadat Penultimo mij vertelde wat hij dit keer had ontwikkeld. Of wanneer er een huistekort is, dan hoor je de newsreporter sarcastisch zeggen dat de inwoners van je eiland geen huizen nodig hebben en lekker op het strand kunnen leven.

Helaas zit het spel niet zonder fouten, maar gelukkig is het niet al te erg.

Onoverzichtelijk: het is niet altijd duidelijk wat je fout doet of wat er beter kan. Ik had een keer last van rebellen, ik keek wat ze wilden hebben en tot mijn verbazing waren ze redelijk blij. Gemiddeld hadden ze ongeveer 60 van de honderd happinesspunten. Dus wat maakt ze zo boos? Of wanneer gebouwen niets meer produceren staat er niets meer dan 'building isn't producing anymore'. Later kwam ik er pas achter dat mijn kolenmijn opgeraakt was dus mijn staalfabriek kon niets meer. Ook zet ik hier het massaal upgraden van gebouwen onder. Het is vervelend werk om elk individueel huis aan te klikken om vervolgens te upgraden zodat ze elektriciteit hebben.

Combat: goed, Tropico is dan nooit een RTS geweest, maar als je dan gevechten invoert, zorg er dan wel voor dat het fijn werkt. Zo nu en dan word je aangevallen en gaan je soldaten automatisch op ze af. Je kunt ze niet groeperen en dan allemaal tegelijk sturen zodat ze samen sterker staan. Of wanneer je op verschillende fronten wordt aangevallen, kun je ook niet zeggen dat ze bij een bepaald gebouw moeten verzamelen. Gelukkig zijn de gevechten meestal zo voorbij.

Tutorial: de tutorial legt niet heel veel uit. Het legt de standaard dingen uit als gebouwen bouwen en hoe je technologieën moet ontwikkelen, maar zegt niet hoe je bijvoorbeeld makkelijker geld kunt verdienen of wat je moet doen om voor goede werkgelegenheid te zorgen.

Conclusie
De vernieuwingen zorgt ervoor dat Tropico 5 als een echt nieuw deel aanvoelt zonder het te veel is aangepast. Ook wanneer je geen enkel spel in de Tropico-serie hebt gespeeld is dit een goed instappunt. De humor en lichthartige setting zorgen ervoor dat je niet al te gefrustreerd wordt wanneer er iets mis gaat, hoewel die kleine ergernissen soms toch wel vervelend kunnen zijn.

Gespeeld op pc, vanaf 27 juni ook beschikbaar op Xbox 360 en later dit jaar ook op PlayStation 4.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.