Comme un Chef
In Comme un Chef is Jacky Bonnot (Michaël Youn) een kok met grote passie voor het vak, alleen krijgt hij nooit de kans om zich daarin te kunnen bewijzen. Zijn droom is om chef-kok te worden. Hij werkt het ene moment als kok in een kantine en dan weer in een wegrestaurant. Door zijn drang naar perfectie houdt hij een baan niet langer dan een paar weken vast. Op een dag loopt hij zijn grote voorbeeld Alexandre Lagarde (Jean Reno) chef-kok in een driesterrenrestaurant tegen het lijf en grijpt hij de kans om zich te bewijzen. Het toeval wil dat Alexandre de hulp van Jacky ook goed kan gebruiken, zijn vlam is dovende en hij dreigt zijn sterren te verliezen.
Franse humor is net als de Britse humor vaak gebaseerd op slapstick, Louis de Funès heeft generaties vermaakt als meester in dat genre, Franse komedies waren zeker in de jaren 80 erg groot. Tegenwoordig is het moeilijk opboksen tegen Hollywood, maar Intouchable heeft dit jaar eens te meer bewezen dat de Franse komedie nog springlevend is. Zo zijn er de laatste jaren ook de nodige films gemaakt over koken en eten (Eat Pray Love, Julie & Julia). Comme un Chef is een film die in beide genres zou kunnen scoren, Jacky het sullige personage en Alexandre de wat norsere. Verwarringen en verwisselingen leveren de ingrediënten voor een klassieke slapstick, maar echt hilarisch wordt het niet. Er wordt veel gekookt in de film maar op geen enkel moment loopt het water je in de mond zoals bij bijvoorbeeld Julie & Julia en Chocolate, ook zo'n heerlijke Franse film.
Waar ligt het nou aan dat Comme un chef nergens goed op gang komt? Niet aan het acteerwerk Michaël Youn is een goede sukkelige clown en Jean Reno heeft zich zowel in de komedie als in het actiegenre als acteur ruimschoots bewezen. Alleen het materiaal waarmee ze moeten werken, het script, voldoet niet. De film kabbelt van de ene scène in de andere en dat is jammer want er had meer in kunnen zitten.
