CD: John Mayer - Continuum
In het verleden hadden de Nederlanders het niet zo op met Mayer. Geen wonder; met single titels als 'Your Body Is A Wonderland' en 'Daughters' hebben wij nuchtere Nederlanders nou eenmaal wat moeite. Desondanks wist 'Daughters' vorig jaar de derde plek te bereiken in de Top 50, en zorgde voor een lichte opleving in de media. Mede door de twee Grammy's die dit nummer in de wacht sleepte. Kritische erkenning kreeg hij met de release van het John Mayer Trio live-album Try!. Samen met drumveteraan Steve Jordan en wereldbassist Pino Palladino experimenteerde Mayer al meer met rauwe blues en soul, en bewees hij wel degelijk overweg te kunnen met een elektrische gitaar.
Twee jaar heeft John Mayer gedaan over het schrijven van Continuum. Gedurende deze periode heeft hij met uiteenlopende muzikanten samengewerkt. Om enkele namen uit de lange lijst te noemen: Eric Clapton, Kanye West, Buddy Guy, Alicia Keys, Herbie Hancock en John Scofield. Mayer nam alle adviezen in zich op, en ging aan de slag. Vastberaden om dit album 'right' te krijgen, produceerde hij het zelf met Steve Jordan.
Openingsnummer 'Waiting On The World To Change' is ook de eerste single van het album, en laat muzikaal gezien meteen merken waar Mayer met dit album heen wil. Het is pop met een bluesy soul randje. De invloeden van legende Curtis Mayfield zijn overduidelijk aanwezig op dit nummer, en onderstrepen dat Mayers uitstapje met het trio niet tijdelijk was. Over het tweede nummer op het album 'I Don't Trust Myself With Loving You' zei Mayer dat hij een 'sexy tune' wilde maken, maar dan niet op de manier waarop 'Your Body Is A Wonderland' dat was. In plaats daarvan besloot hij precies het tegenovergestelde te beschrijven. Niet 'if you want love, we'll make it', maar 'no I'm not the man I used to be lately [...] I don't trust myself with loving you'. Mayer lijkt het maar moeilijk te hebben met de liefde. Het thema heeft inspiratie opgeleverd voor meerdere nummers. Één van de hoogtepunten van het album is het meeslepende 'Slow Dancing In A Burning Room'. Het gaat over die periode in een relatie waarop je weet dat er niets meer te redden valt, of zoals Mayer het verwoordt ''we're going down / and you can see it too / we're going down / and you know that we're doomed / my dear we're slow dancing in a burning room''. De manier waarop hij het brengt is werkelijk hartbrekend; hij zingt het alsof z'n leven er vanaf hangt. Op andere nummers is hij 'In Repair', vind hij 'Dreaming With A Broken Heart' ''...the hardest part...'', en is hij vastbesloten:'I'm Gonna Find Another You'. Hieronder een foto van Mayer in de Melkweg 17 okt. jl.
Een ander belangrijk thema op het album is het besef van tijd. Dit lijkt voor Mayer de belangrijkste inspiratie bron te zijn geweest, niet alleen getuige het feit dat het album Continuum heet, maar ook zijn lyrics reflecteren dit. Op 'Stop This Train' bijvoorbeeld heeft hij het over hoeveel moeite hij heeft met het bevatten de snelheid van tijd, en hoe hij soms die 'trein' wil stoppen. Het nummer zet samen met 'The Heart Of Life' Mayers akoestische traditie voort; dit zijn de nummers waar de fans van het eerste uur voor vielen.
Een tweetal nummers van het trio album zijn ook op Mayers studio album terecht gekomen: 'Gravity' en 'Vultures'. Echter klonken de nummers op het live-album beter; je mist toch een stukje rauwheid die je live wel hebt. Mayer bewees dit zelf door 17 oktober jl. in de Melkweg een killersolo te spelen gedurende dit nummer. Hetzelfde geldt voor 'Vultures'; het klinkt allemaal net ietsje te glad. Daarnaast staat er opvallend genoeg ook een cover op de tracklist. Mayer waagt zich aan Jimi Hendrix' 'Bold As Love'. Mayer is echter geen Hendrix, en dat lijkt hij zich ook goed te realiseren. Het gevoel dat overheerst is dan ook een beetje dubbel. Het klinkt allemaal prima, Mayer kan dit niveau duidelijk aan, en de keuze voor Hendrix lijkt ook logisch. Echter had hij al een Hendrix-cover gedaan op Try!, waarom dan nu toch nog een keer? Hij zal het zelf wel het beste weten.
Op deze toch enigszins vreemde keuze na is Continuum wel het logische derde deel geworden in Mayers trilogie. Het combineert de college-pop van Room For Squares met de licks van Try!; resultaat is een op blues en soul gebaseerde popplaat, die in niemands cd-rek verkeerd zal staan. John Mayer bewijst op deze plaat één van de poptalenten van dit moment te zijn; nu nog hopen dat de rest van Nederland dit ook meekrijgt.
Label: Columbia Records / Sony BMG Releasedatum: 16 oktober 2006
Waardering:
Must See/Buy/Do
AanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!