CD: Venice - Amsterdam

Herinner je je nog die zoetsappige meerstemmige nummers die je ouders vroeger altijd draaide? Zoals die van Crosby, Still & Nash? Of die van de Beach Boys? Venice heeft er een nieuwe plaat vol mee gemaakt: ''Amsterdam''.



Deze Amerikaanse band heeft in Nederland inmiddels een behoorlijk fanbasis kunnen opbouwen. De doorbraak in Nederland kwam met de live-cd van hun show bij ''Twee Meter Sessies''. Een kleine tour volgde, studioalbums werden geschreven en rijkelijk verkocht, en de naam Venice werd een bekende in de Nederlandse muziekwereld. Het heeft ze zelfs een platencontract bij de Nederlandse tak van Universal opgeleverd. De band kent buiten Nederland echter weinig succes; een reden te meer van de platenmaatschappij om een tweede ''Twee Meter Sessies'' succes te willen. Maar met ''Amsterdam'' zullen ze dit succes niet evenaren.

''Amsterdam'' werd opgenomen in de Doopsgezinde kerk in, je raadt het al, hartje Amsterdam. Hierdoor probeert de band weliswaar diezelfde live atmosfeer als bij ''Twee Meter Sessies'' te creëren, maar slaagt hier niet volledig in. De akoestiek klinkt hol: te hol. Waar ''Twee Meter Sessies'' nog intiem klonk, klinkt dit groots en leeg. Luister bijvoorbeeld maar eens naar 'Bittersweet Life'. Alles echoot net te veel na, en dit komt de instrumentaties niet ten goede.
De plaat schort op nog wel meer punten. De band werd bekend omwille van hun meerstemmigheid, maar het is juist die meerstemmigheid die zo gaat vervelen na een aantal nummers. Het wordt te voorspelbaar, zoals bij 'My Life Is Like A Movie'. Ditzelfde geldt ook voor de melodieën en het verloop van de akkoorden binnen elk nummer. En dan heb ik het nog niet eens over de lyrics. In 'It's Too Late For Me Now' zingt Micheal Lennon (geen familie van trouwens) het volgende: 'And it's too late for me now / I already love you / I couldn't stop it now even if I wanted too / There's so damn much to lose / It's too late for me now / I already love you'. Diepzinnigheid van het niveau Jensen. De instrumentaties op datzelfde nummer zijn ook tenenkrommend; het nummer lijkt zo uit een zekere cruiseship tv-serie te komen.

Al met al zal dit niet de plaat worden waarmee ze hoopten echt door te breken in Nederland. Daarvoor klinkt de plaat te plichtmatig en geforceerd. Een gemiste kans, want op eerdere studio-albums bewees de band wel degelijk over een portie talent te bezitten. Maar ach, niet geschoten is altijd mis.


Label: Universal Music B.V. / Flow Records Releasedatum: 15 September 2006
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!