Forum Weblog Zoek Actieve Items Nieuws Columns Reviews Previews Specials Archief

Spanje ziet voor het eerst film over burgeroorlog

Paddy (paddy)

In Spanje was maandagavond voor het eerst de documentaire 'De Spaanse Aarde' van de Nederlandse cineast Joris Ivens op televisie te zien. De film bevat nooit eerder in Spanje vertoonde beelden van de bloedige burgeroorlog, die plaatsvond tussen 1936 en 1939. De film werd door Ernest Hemingway van Engels commentaar voorzien. Dat meldde de Britse krant The Times dinsdag.

De documentaire gaat over de strijd tussen opstandelingen onder leiding van generaal Francisco Franco en de Republikeinse regeringstroepen bij Madrid in 1937. Na jarenlang relatief onbesproken te zijn gebleven, komt er in Spanje gaandeweg steeds meer aandacht voor de burgeroorlog. Zo is het moment van uitzenden van deze documentaire geen toeval: 17 juli a.s. is het precies 70 jaar geleden dat deze oorlog begon.

Kinderen in Spaanse burgeroorlog

Kinderen tijdens de Spaanse burgeroorlog

Help ons; deel dit item als je het leuk vond

Heb je een hete scoop over een celebrity gespot? Tip ons dan via de submit!

Zoek jij altijd de leukste nieuwtjes en kun je daar leuk over schrijven? Meld je aan als nieuwsposter!

Lees ook

Font-grootte:
Normaal
Kleiner

regelhoogte :
Normaal
Kleiner

52 reacties

Reactiepagina:

1 2

dinsdag 27 juni 2006, 18:57 uur #51

PetravandeKamp

AMDG

quote:
Op dinsdag 27 juni 2006 @ 17:30 schreef budha het volgende:

[..]

Dat viel in Nederland allemaal nog best mee hoor. Die verhalen worden zwaar overbelicht. Natuurlijk, de hongerwinter was verschikkelijk, maar t/m '44 ging het openbare leventje redelijk normaal door. Zo wilden de Duitsers het ook. Duitse soldaten die verkrachtten of plunderden werden zwaar disciplinair gestraft.

Ik denk dat we de gruwelen in de oorlog ook een beetje overdrijven om onze eigen rol wat te verdoezelen. Zo zijn er meer Joden vanuit Nederland gedeporteerd dan uit Berlijn.

Helemaal waar.

De Duitsers vonden bovendien Nederland letterlijk en figuurlijk een luilekkerland. Er was weinig verzet, en dan nog voornamelijk alleen het geschreven woord van ondergrondse kranten (de calvinistische kranten Trouw, de Communisten hadden Het Parool en De Waarheid, de katholieken Rome!).

Bovendien deden niet minder dan 20.000 jonge mannen mee aan de recrutering voor het Oostfrontlegioen Niederlande en de latere Waffen-SS.

Er waren nauwelijks aanslagen tegen nationaal-socialisten uit Nederland, noch tegen Duitse militairen. Alleen vanaf februari 1945 toenemend.

En de administratie in Nederland deed met alles makkelijk mee. Zowel met de deportatie naar Westerbork als naar oost-europese concentratiekampen.

Bovendien werden de Nederlanders, nog meer dan de Vlamingen en de Denen, gezien als "Niederdeutsche", als Nederduitsers met een vreemd West-Frankisch dialect. En in feite waren wij dat ook. Ze zagen ons niet als Franse résistancemensen of als Slavische communisten c.q. Untermenschen.

Je kunt wel nagaan, hoe geordend het hier was. Frau Von Schirach, van Hitlerjugend-leider Baldur von Schirach, klaagde op de Berghof dat zij bij het bezoek aan een vriendin in Amsterdam op het station (nazi-vrouwen van topmensen konden in Nederland vrij rondlopen) Amsterdam Centraal joden in een deportatiewagon gestopt zag worden. "Die zagen er slecht behandeld uit. Weet u daar wel van, Mein Führer?" Dat was alles. In Warschau was toen een stervend ghetto, daar werden Joden, Poolse priesters, communisten en nationalisten geliquideerd bij lopende camera's.

Maar hier in Nederland bleef alles écht rustig. Afgezien van Putten en een schietpartij hier en daar. Niets. In Zeeland kwamen de Duitse troepen zelfs gewicht bij. Men had hier beter eten dan in vele delen van Groot-Duitsland zelf.

Niet-Joodse Nederlanders hoefden geen zelfbeklag te hebben, afgezien van de hongerwinter in het westen (die bovendien geconstrueerd was door de Duitsers; er was voldoende eten, maar dat werd allemaal gauw naar Duitsland vervoerd en opgeëist). En dan nog alleen in de grotere steden.

UIOGD

dinsdag 27 juni 2006, 19:06 uur #52

Lafayette

Wat ben jij ziek bezig!

Kan me met bovenstaande posts helemaal verenigen.

Het grote verschil zit hem natuurlijk in een bezetting en een burgeroorlog.

Bezetting kent welliswaar collaborateurs, maar het is in principe de bezetter tegen de rest.
In een burgeroorlog is het buren, vrienden en familie tegen elkaar, met daarna meestal een zuivering van het oude regime en alles wat daar aan verwant is.

Toch was Franco geen Hitler of Mussolinie. Eerder een exponent van de tijdsgeest waarbij twee ideologieen met elkaar in conflict raakten: communisme vs fascisme/kapitalisme. Franco heeft wijselijk zich niet aktief bemoeit met WO2, hoewel veel vluchtelingen vanuit Frankrijk wel aan de Duitsers werden uitgeleverd. Wat dat betreft had hij goed door hoe Spanje er voor stond. Na WO2 was het zeker geen democratisch land, maar ook geen dictatuur a la nazi-Duitsland. Eerder zoals Pinochet in Chili. Je kan ruim 30 jaar na zijn dood niet anders concluderen dat hij ook goede dingen voor zijn land heeft gedaan. Niet moeilijk als je alle macht hebt natuurlijk.

Het is knap van de Spanjaarden dat het land niet compleet verscheurd is na het einde van het Franco regime. Natuurlijk regionaal nationalisme is sterker geworden, maar die Spanjaarden zijn op een of andere manier wel vergevingsgezind geweest.

Tenslotte. Ik vind het totaal geen punt dat sommige Fokkers hier weinig van weten. Goed dat je op Fok! wijzer wordt.

Reactiepagina:

1 2

Reageer zelf

Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken