Volkert: profiel politieke moordenaar
Beyaert, die bijna twintig jaar als geneesheer-directeur van het Pieter Baan Centrum met de meest gestoorde delinquenten van Nederland te maken had, verwacht dat de rechter-commissaris de 32-jarige milieuactivist binnenkort door de psychiatrische observatiekliniek van Justitie laten onderzoeken op psychische stoornissen. Het PBC levert dan een onafhankelijk advies over de toerekeningsvatbaarheid.
Op basis van zijn praktijkervaring schildert Beyaert de verdachte af als een eigenaardige, eenzame man. Extreem gedreven in zijn milieuwerk, niet bereid tot compromissen. "De kans bestaat dat hij jarenlang woede in zich heeft verzameld. Hij kreeg daarbij vast geen enkele correctie meer van zijn directe omgeving. De geboorte van zijn eerste kind moet heel ingrijpend zijn geweest. Dat moet veel in hem hebben losgemaakt. Misschien als extra, zware verantwoordelijkheid. Zeker voor iemand die zich zo bekommerde over het welzijn van plant en dier."
De bekendheid van Volkert zal het voor een forensisch team moeilijk maken hem neutraal te beoordelen... "Toch moet hij net zo geobserveerd worden als iedere andere verdachte."
In de bijna drie weken dat de oud-Wageningse student milieuhygiëne in voorarrest zit, hult hij zich in hardnekkig stilzwijgen. Volgens Beyaert is dit zwijgen zeer zeldzaam binnen het PBC. "Je kunt je bewust voornemen om geen bek open te trekken. Maar zeven weken je mond houden is erg moeilijk." Mocht Volkert zijn kaken echter op elkaar houden dan is de kans groot dat hij na twee weken de observatiekliniek moet verlaten om plaats te maken voor een ander.
Over de uitlatingen van ex-officier van justitie F. Teeven van Leefbaar Nederland als zou Volkert van der G. niet alleen hebben gehandeld is Beyaert kort: "Dit lijkt me geen man die opdrachten aanneemt en ook uitvoert. Ook is het geen man van samenwerking. Hij lijkt me meer een man die een plan alleen uitvoert." De deskundige beaamt dat er een discrepantie zit tussen de berekening waarmee de aanslag werd uitgevoerd en het gemak waarmee Volkert zich liet aanhouden: "Die gelatenheid kan duiden op de gedachte dat zijn werk er op zat: hij had zijn ding gedaan. Misschien heeft hij niet eens een kwaad geweten."
