Schandplek op de werkplek (4): ranzig vet
Wilfried beheert het geld van het Instituut. Alsof het de maagdelijkheid van een Egyptische prinses betreft, mag ik daar misschien aan toevoegen. Type scheidsrechter zaterdagamateurs, Wilfried. "Ja, dat kan nu wel wezen dat iedereen zag dat die bal niet over de lijn was, maar ik ben scheids-recht-err ja. En jij krijgt rrrrood."
Wilfried gaat over de procedures. Niemand weet welke procedures, maar als je iets wil, je kaapt bijvoorbeeld de company credit card om even een internet bestellinkje te doen - daar staat Wilfried al over je schouder mee te kijken, je voelt zijn machtswellustige erectie al tussen je schouderbladen priemen.
"Zo? En wat wordt het kostenplaatsnummer?"
Shitgodfuckerthekut! Alsof je betrapt bent tijdens het downloaden van seks van een doberman pincher met een siamese kat of tweeling of weet ik wat, je handen schieten van het toetsenbord alsof het van kokende lava is gemaakt, je duwt je keihard af tegen de rand van je bureau, Wilfried krijgt een bureaustoel gevuld met problem exists between keyboard and chair tegen zich aan, rolt om, spartelt woest, wil weg, wil verhaal halen bij hogerhand! Ooo, en dan! Je hangt...
Nou ja, jij dus niet, ik in dit geval. Ik hing. Want ik wist natuurlijk dondersgoed dat deze betaling eigenlijk niet per credit card zou behoren te gaan. Maar je wil jezelf toch niet in een feuilleton van Voskuil weten? Je wil toch thuiskomen en tegen je liefje kunnen zeggen: "Na, tussen allerlei suckers in de file gestaan, maar ik heb dus wel mooi die betaling aan de uitsluizende wateren er even tussendoor gemiecheld - ja, ik weet ook wel dat daar procedures voor zijn, maar als je dáár op moet gaan wachten zeg! Ha!" En dan zal ze je lid teder tussen haar lippen nemen en fluisteren: "Mijn held! Je doet het zo goed op kantoor!"
Althans, zo gaat het niet echt, maar daar droom je dan zo'n beetje van in de file.
Die ook meestal niet echt opschiet trouwens.
Goed dat Trots op Nederland daar wat aan wil doen. Een leeg Nederland, met de hele fucking A2 voor mij alleen, dat zou wat zijn. Jammer dat Trots op Nederland alleen die autoloze illegalen wil aanpakken. Dat helpt natuurlijk niet. Ik wacht eigenlijk dringend op een partij die iedereen die in de sales werkt terug stuurt naar het buitenland. Dat zou pas schelen in de files! Want sales is voornamelijk kansloze telefoontjes doen in goedkope leasebakken op weg naar zinloze afspraken op deprimerende bedrijventerreinen. Terwijl er in het Rifgebergte in Marokko-Noord een heleboel geiten zijn, weesgeiten eigenlijk, die met gespannen uiertjes wachten op een herder die hen de weg wijst en de uiers leegt! Dus ik zeg, die enkele Berbervrouw die daar nog over is, moet gewoon elke drie jaar een Nederlandse sales medewerker importeren. Als ze doorwerkt, komt ze makkelijk aan de negen... Zó los je een fileprobleem op!
Een naam voor zo'n partij verzinnen kan ook niet moeilijk zijn: Kots op Nederland, ik noem nu maar even wat. En een lijsttrekker is gauw gevonden. Neem mij nou bijvoorbeeld, niet links, niet rechts, maar het lid in beide handen. Ik zou op de huishoudbeurs of bij een andere cam-op wel genegen zijn op het verzoek van zovelen in het land in te gaan... Wel drie sms-jes van ex-VVD-ers gekregen! Dat wordt een brede volksbeweging, dat Kots op Nederland! Stem Rood!
Maar intussen lig ik nog even met een spartelende Wilfried en een bureaustoel boven op me. Maar wacht eens ff, daar verschijnt de braderieterrorist TheGrandWazoo met een pan gloeiend hete arachide-olie! Fijn zo'n deus ex machina in een vastlopend verhaal. Heerlijk, zo'n vent waar je op kan rekenen, komt gewoon op de brommer, veroorzaakt geen filedruk, wil geen orderbevestiging per certified pdf... Maalt niet om grootboeknummers, komt gewoon met de kroketten als je ze nodig hebt. En beter nog, met het bijbehorend vet.
"Hier TGW!"
Ik gebaar subtiel naar Wilfried, de kostenplaatsfetisjist.
Wat zal ik er verder over zeggen. Ongelukkig toeval, omvallende bureaustoel tegen frikadellenkoerier aan, hoofd Procedures ziet er uit alsof hij er beter aan doet via Beverwijk naar Volendam te verhuizen. Arbodienst formuleert een Plan van Aanpak in het kader van de WIA. Plan van Aanpak is: ik krijg een paar weken verlof om van de schrik te bekomen, zit natuurlijk ook best met een schuldgevoel. Want ik heb TGW niet eens behoorlijk bedankt, en dat zit me toch niet lekker... Moet ik nog een plekje geven.
Of weet je wat? Ik doe het hier en nu! TGW, het vet was ranzig en de kroketten nauwelijks ontdooid van binnen, maar toch enorm bedankt, want het probleem Wilfried heb je effectief getackled. Ik neem nog een paar weekjes ziekteverlof op, maar daarna zal ik de secretaresse echt een bloemetje naar you laten sturen!