column

ff gamen

Redactie
Spotlight_Sander stuurde via de Columnsubmit de volgende column in:

Eindelijk! Het is kwart over 3 en ik sta klaar om naar huis te gaan met mijn jas aan en die zware kipling tas over mijn schouder. Ik kijk nog even geconcentreerd op het lichtbord om te kijken of er morgen nog een les uitvalt. Helaas niks. Snel loop ik naar mijn fiets toe en fiets als een speer naar huis. Eindelijk thuisgekomen flikker ik de tas in de hoek, hang me jas op en leg me mp3 speler rustig neer op de tafel. Ren naar boven om weer eens lekker te gamen. Gears of war heet het spel. De zogehete eerste next-gen game die bijna een 10 kreeg. Hij is bruut en hip in de gametaal. Ik zet mijn 2e vriendin aan. Mijn xbox 360 waar ik een halfjaar lang vakken voor heb moeten vullen. Ik loop naar me gordijnen toe en gooi ze dicht. Om het even spannend te maken. Lekker donker, deur dicht en volumeknop omhoog. De bass-knop natuurlijk ook. Wat is er nou heerlijker om een granaat in je vijand te stampen en hij spat uit elkaar waardoor me vloer trilt en me haartjes in mijn nek omhoog gaan staan. Mmm... het spel is zo bekend om zijn lompe gameplay. Lekker iedereen verrot knallen en als de vijand nog lijdt er een einde aan te maken met de executie-knop. Je kan hem ook doormidden zagen. Het ultieme vernederen van elkaar online. Tegenwoordig kan het allemaal. Na een paar kleine wedstrijdjes van team tegen team ben ik opgewarmd. Ik hoor voor de rest niks meer alleen het gegrom van het ras de locust waarvan ik eentje ben. Iemand doet een voorstel. In de private chat praten we over wie bij wie hoort en welke map we gaan doen. The host zeg nog met een coole klank: "Let the game begin". De wedstrijd begint. We rennen met z'n allen op onze vijanden af. Ieder voor zich zoekt dekking achter bomen/auto's etc. In één keer is iemand in zijn knieschijf geraakt hij kruipt nog wat schreeuwend weg maar het is al te laat. "Skulleater" rende naar hem toe en drukte op de knop "X". De knop waarmee je iemand zijn hoofd eraf kan trappen. De realistische gamefiguur gaf zelfs nog wat stuiptrekkingen. Iedereen reageert met een juichende stem maar voor maar 2 seconden lang. We moeten verder jagen. Dan schrik ik me ineens kapot. Iemand slaat met zijn kolf van de shotgun op mijn achterhoofd ik fal op de grond en hij geeft me nog een nekschot. "Game Over" wat het voor mij. Ik gooide de draadloze controller tegen de muur en trok aan me haren. Ik voelde me vernederd en afgemaakt. Nog wel iemand uit frankrijk. Die mensen zijn al zo slecht in de game. Het was al weer kwart voor 6. Me moeder riep, we gingen eten. We aten een of andere aziatisch gerecht met vieze groenten. "Ik hoef deze buitenlandse troep niet"! Maar als ik het snel opat kon ik weer gaan. Me vader mompelde nog wat van dat ik een gespannen kop had en wallen die over mijn rode wangen lagen. Sinds gears of war er is was ik voor een korte periode afwezig. Zowel op school, werk en thuis. Ik dacht ik waag nog een poging. Ze waren nog steeds bezig! Ik mocht me er weer bij voegen alleen ik moest wraak nemen. Anders werd ik voortaan een "nube"(onervaren gamer). Maar dan ik had een soort van boog gevonden! Ik hield de schietknop in.... Een laser kroop zichzelf omhoog en stopte op de perfecte richthouding. De elastiek spande net als een kruisboog uit de middeleeuwen. Ik zag een fransje rennen. Pang! Mijn pin knalde recht door zijn kuit heen en kwam tot ontsteking. BOEM! Zijn lichaamsdelen vlogen in de lucht en iedereen juichte voor mij. Iedereen zag en hoorde het. De knal was enorm luid. Sommige spelers verlieten de game. langzaam had niemand meer zin. Maar ik zat nog volop met energie om nog een potje te doen. Ik keek ff snel om de klok. Niet te geloven het was al weer kwart over 11. Ik dacht dit kan nooit. Maar als een probeerde even een flashback te krijgen. De tijd ging zo snel maar een wedstrijd eist veel inspanning. Elkaar zoeken, elkaar dekking geven, elkaar redden, wapens uitwisselen, munitie aan elkaar geven etc. Ik zag mijn verpauperde kipling tas liggen. Shit hetgeen wat men huiswerk noemt. Verdomme, ik sla het dik keer over. Ik wou opstaan om in me bed te gaan liggen. Maar ik was stijf. Mijn lichaam was koud van het urenlange zitten naar een beeldscherm kijken. Het enigste was soepel was waren mijn duimen die over de analogestickjes heendraaiden. Ik was ontzettend vermoeid. Moest plassen en had honger. Ik knipperde maar eens met mijn ogen. Ik kreeg ze moeilijk weer open. Ik kweekte wat traan over mijn glazige oogjes om zo wat beter te kunnen zien. Ik kroop letterlijk naar me bed toe. Zette alle uit met de geweldige uitvinding: "remote controll". Ik viel langzaam in slaap. RADIO 538! Mijn moeilijke verstaanbare radiowekker ging aan en ik schrok. Mijn nek voelde alsof het was kromgetrokken. Het leek wel een Whiplash? Verkeerde houding geslapen, verdoppie.. Weer een zware dag naar school met studeren en nog net voldoendes halen voor toetsen. Geniale smoezen verzinnen voor het huiswerk en de rest van de tijd fantaseren over de wereld van "Gamen".