Keroppi gaat muurspringen
Gymleraren heb je in alle soorten en maten.
Je hebt van die oude, al lang niet meer sportieve figuren, die verveeld roepen: "Ga maar volleyballen". Je hebt van die fanaten die je hun eigen favoriete sport opdringen: "Jaaa jongens we gaan weer basketballen".
Mijn broertje moet zelfs gaan jongleren bij gym...
Maar de leukste gymleraren zijn de jonge, enthousiaste en innovatieve figuren.
En laat ik nou net zo'n leraar hebben
Zo gingen we al fitnessen, zouden we gaan klimmen (helaas is de klimhal failliet) en staat golven nog op het programma.
Maar ook in de gymzaal zelf doen we ook wel eens wat anders dan dat eeuwige trio (voetbal/volleybal/basketbal) afgewisseld met af en toe turnen ( ).
Zo maakten we al een aantal lessen kennis met 'flagbal'.
Ja en kijk me nou niet meteen vragend aan! Flagbal is een soort American Footbal, maar je mag niet tackelen, in plaats daarvan moet je een lintje van iemands gordel trekken.
Maar deze keer had onze leraar toch wel iets heel aparts in petto.
Vrijdag rond de middag begint het wekelijkse raden naar "Wat gaan we met gym doen?". In de pauze uiten we tussen de happen door onze verwachtingen, speculeren en horen leerlingen uit andere klassen uit. Want hoe innovatief leraren ook zijn, ze geven dezelfde les toch wel aan meerdere klassen achter elkaar.
Dan is het tijd voor gym. Uit de lockers worden gymtassen getoverd. Waar het vroeger zorgvuldig uitgekozen rugtasjes waren, smijt de gemiddelde leerling uit de 6e zijn spullen in de eerste de beste boodschappentas die hij tegenkomt.
De stoet van Albert Heijn, Bas van der Heijden en C1000 tassen wurmt zich door de deuren van de gymzaal en splits zich in tweeën.
Ik hoor bij het deel wat zich achter de deur met het vrouwtje mag omkleden. Naar mijn mening de leukste kleedkamer aangezien er een soort van saamhorigheid hangt.
Deo's worden uitgeleend, complimentjes over BH's uitgedeeld en de activiteit van vandaag wordt bekritiseerd.
Zo dus ook deze keer. "Wat gaan we doen?" roep ik in het algemeen de kleedkamer in. "Muurspringen" roept een hoofd wat worstelt met de col van een trui.
"Wat? Muurspringen?" vraag ik verbaasd. "Ja, ik weet ook niet wat het is hoor" klinkt als antwoord uit diverse monden.
In de volgende 10 minuten waarin we ons omkleden wordt druk gespeculeerd wat in godsnaam nou 'muurspringen' is.
Dat wordt al snel duidelijk. De 'muur' is in dit geval de dikke mat. De leraar maakt de volgende opstelling:
De dikke mat wordt in de zaal op de lange kant overeind gezet, omhooggehouden door vier "sterke jongens". (altijd leuk om te zien wat voor iele figuren denken bij deze categorie te horen ).
De leerlingen nemen 1 voor 1 een aanloop, zetten af, lopen als het ware tegen de mat op, grijpen de bovenkant en slingeren zo hun lichaam over de mat, waar ze op de tweede dikke mat landen.
Ik ben het 3e meisje wat een poging mag wagen... tricky want als meisje wordt nog meer op je gelet. Onder het mom van "zouden ze het kunnen" kijken de jongens met preventief leedvermaak toe. De druk wordt verlicht wanneer het meisje voor mij het net niet haalt, ha! als ik het nu niet kan ben ik in ieder geval niet de enige.
Maar wonder boven wonder lukt het me wel en sluit ik weer achter in de rij aan.
Dit is leuk!
Dan komt er een mini-trampoline voor de mat en moeten we er een hurksprong overheen maken. Erg leuk allemaal en ik grap tegen iemand naast me "Je zou dit moeten opnemen op video en naar 'de leukste thuis' moeten opsturen". We zijn nog niet uitgegrinnikt wanneer ik mijn gymleraar met een videorecorder zie verschijnen. En jawel hoor, hij kent geen genade en filmt iedereen...
Dan is het tijd voor de echte die-hards. De mat wordt nu op de korte kant gezet, en heeft nu een hoogte van 3 a 4 meter. Verscheidenen durfals (maar 1 meisje) doen een poging, maar slechts 2 kunnen zichzelf over de muur slingeren.
Maar toch amuseren we ons wel aan de kant, klappen als het iemand lukt, 'deskundig' commentaar geven en "oooooh" roepen als iemand het net niet haalt.
En dan is het afgelopen, we kleden ons weer om en fietsen weg... het weekend in