Transistor
Een aantal indie-ontwikkelaars zijn hun garages ontgroeid en kunnen zich nu gerust professionals noemen. Zij maken nu gepolijste games met relatief hoge productiewaardes. Transistor representeert die volgende generatie indie-games, met bijbehorende hoger prijskaartje (€18.99).
Supergiant Games maakte in 2011 een fenomenaal debuut met Bastion. Transistor is geen sequel, maar bezit wel veel gelijkenissen: stilistische graphics, een spetterende soundtrack en iemand die constant commentaar geeft op je acties. Het grootste verschil is dat Bastion een simpele maar verslavende hack and slash is. Met Transistor tappen ze uit een ander vaatje. Ditmaal hebben ze een vrij complexe actie-RPG gemaakt.
Transistor speelt zich af in een utopische neon sciencefictionstad genaamd Cloudbank. Het spel begint met een moord van een man. De onbekende man is door een groot blauwe zwaard, de Transistor, doorboord. Zijn bewustzijn is daarmee naar het zwaard verzet. Jij speelt als Red, een knappe roodharige zangeres die om een onduidelijke reden haar stem kwijt is.
Ondertussen wordt Cloudbank verwoest door 'the process', een soort virus dat allerlei vijanden laat spawnen. Red trekt eropuit om de daders van de moord en de herkomst van het virus te vinden. Gedurende haar reis wordt de relatie tussen Red en de man in het zwaard langzaamaan duidelijk.
Red loopt door de omgevingen en het zwaard voorziet uitleg en commentaar. In de vrij lineaire wereld bots je om de zoveel tijd met het virus, dat allerlei verschillende vijanden kan kweken. Wanneer een duel begint, wordt het gebied omheind tot een soort arena. Vijanden versla je door de Functions (speciale vaardigheden) te gebruiken die gebonden zijn aan de vier actieknoppen op je controller.
Tijdens het gevecht kun je met een druk op de knop de tijd stilzetten. Je kunt dan verschillende acties uitvoeren die ten koste gaan van een meter. Zo kun je jezelf achter een vijand plaatsen om hem extra schade toe te brengen en daarna verschillende Functions tegelijk gebruiken. Het nadeel is je geen Functions kunt gebruiken tot die meter weer vol is, waardoor Red een tijdje kwetsbaar is. Je moet het dus een beetje tactisch spelen.
Er zit veel variatie in die Functions. Je hebt coole variaties van dingen zoals lasers, bommen, shotguns en hamers. Er zijn ook Functions die de vijand laten bederven of juist die vijand dwingen om voor korte tijd jouw bondgenoot te worden. Het gaat alleen nog veel dieper, want alle Functions kunnen op drie verschillende manieren ingezet worden. Als actieve kracht op een van je vier actieknoppen, als passieve kracht die Red een soort bonus geeft of als upgrade voor een actieve kracht.
Er zijn tientallen combinaties mogelijk, experimenteren daarmee is een van leukste aspecten van het spel. Het enige probleem is dat als je eenmaal een goede combinatie hebt gevonden, er maar weinig reden is om daarvan af te wijken. Diezelfde combinatie werkt waarschijnlijk tegen alle vijanden en bazen. Gelukkig zijn er nog de optionele challenge rooms, die je beperkte Functions geven om mee te spelen. Hierdoor zie je alsnog veel andere combinaties, maar het blijft zonde dat dit in het verhaal niet hoeft.
Transistor is een beetje pretentieus. Het spel schuift vanaf het begin te veel vragen naar voren. Het geeft wel antwoord, maar pas aan het eind. Je hebt dan genoeg tijd gehad om je echt verbonden te voelen met de personages en de wereld. De game heeft ook meerdere boodschappen, over social media, over democratie, over de dood. Het doet alleen te weinig om die boodschappen tot aan de speler te verzorgen. Niet alles hoeft glashelder te zijn, maar Transistor blijft te vaag.
Conclusie
Transistor is een prachtige game met een van de beste soundtracks in lange tijd. De gameplay nodigt uit om te experimenteren, al kun je tegen het einde heel makkelijk een goede strategie vinden. Het verhaal en de thematiek komen helaas niet volledig uit de verf. Helemaal een doorslaand succes is het dus niet, maar het is een goed begin voor een nieuwe generatie indie-games.
Pluspunten | Minpunten | Cijfer |
+ Cloudbank is stijlvol en mooi | - Thematiek blijft te vaag | 8 |
+ Experimenteren met Functions | - Vijanden allemaal vatbaar voor één strategie | |
+ Geweldige soundtrack | - |
Gespeeld op PS4, ook verkrijgbaar voor pc.