CD: Lamp of the Universe - Transcendence
De uit Nieuw Zeeland afkomstige multi-instrumentalist Craig Williamson brengt al jarenlang zwaar psychedelische albums uit onder de noemer Lamp of the Universe. Daarnaast is hij zanger en bassist van de hardrockband Arc of Ascent en van de stonerrockband Datura. Bij Lamp of the Universe doet hij echter alles in zijn eentje. Zo horen we de muzikant op Transcendence onder meer akoestische en electrische gitaar, basgitaar, drums, sitar, Rhoads-piano, synthesizers, djembé en mellotron spelen en was daarnaast eveneens verantwoordelijk voor het opnemen en afmixen van de opnames en de uitgave van het album op zijn eigen Astral Projection label.
Vier jaar na het indrukwekkende album Acid Mantra keert Williamson terug met Transcendence. Waar we op Acid Mantra vooral de psychedelische folk een grote rol had, horen we op het nieuw album, dat werd opgenomen in de Cosmic Light Studio in Hamilton (Nieuw Zeeland) een veel steviger geluid van de éénmansband. Transcendence opent met 'Pantheist', een beukend stuk acidrock met een snufje folkrock, dat wel wat doet denken aan het werk van de band Om. Dit is muziek zoals de liefhebbers van psychedelica het graag horen, met magistrale mellotron-partijen en achterstevoren afgespeelde gitaren. Vanaf de eerste tonen van 'Creation of Light' waan je jezelf terug in de roerige jaren zestig en ruik je bijna de wierrook uit je speakers komen.
Titelnummer 'Transcendence' sluit bijna naadloos aan op het voorgaande nummer. Het is eigenlijk best wel apart dat we bij de combinatie van mellotron en sitar bijna altijd aan het werk van George Harrison en Ravi Shankar moeten denken, maar dat waren dan ook wel de twee toonaangevende musici op dat vlak. Had de voormalige Beatle nog geleefd, dan had hij deze muziek vast wel weten te waarderen. 'The Sign of Love' is een mooie ballade waarbij die mellotron ook weer een grote rol speelt. Het is in elk geval één van de twee dromerige nummers op deze cd. Want ook 'Samsara Born', met de vrolijk fluitende vogeltjes, klinkt als een surrealistisch stuk psychedelische folk van een andere planeet. Met 'Beyond the Material World' zijn we dan alweer toegekomen aan het laatste nummer van dit verrassende album. Met bijna elf minuten is het nummer een opbouwend stuk stonerrock, dat wel wat doet denken aan het betere oudere werk van Monster Magnet (alles van de band tot en met Superjudge) en komt al spacend tot een heftige climax.
Ben je wel in voor een fijn stuk psychedelische rock en/of heb je al muziek van hierbovengenoemde artiesten in je collectie staan, dan is Transcendence van Lamp of the Universe een absolute aanrader.
