CD: DJ Jean - Madhouse 11
De compilatie bestaat uit CD's, waarvan de eerste CD luistert naar de omschrijving "Funky, Latin & Urban Clubgrooves". De mix opent in ieder geval funky met de track Got To Release van Saturated Soul (feat. Miss Bunty). De frisse vocalen van deze track en het dansbare ritme geven het begintempo aan van de mix. Kid Creme borduurt hierop verder en zorgt met zijn Doing My Own Thing voor de Clubgrooves. Om de omschrijving van de CD compleet te maken, worden de Latin Grooves door Groovemaster in de mix gepompt. Zijn track Generation zorgt met behulp van de trommels en de vocalen voor een Zuid-Amerikaans feestje. Elke track heeft zijn eigen sfeer en die diversiteit aan sferen weet Jean prima aan elkaar te hechten. Het nummer Generation is voornamelijk Latin georiënteerd, terwijl zijn opvolger In The Beginning van Hool vs. Bruckheimer juist meer Club is. Ik vind het lekker om te horen dat in de mix niet een duidelijke scheiding is tussen verschillende stijlen maar dat al die stijlen gewoon door elkaar worden geplaatst.
De track van DJ Fat, Gonna Be vind ik persoonlijk één van de hoogtepunten van de mix. Het nummer is een energieke remix van het gelijknamige nummer van de Nightcrawlers. Die energie wordt voortgezet door de track van de Hoxton Whores. Wat me ook opvalt is dat de verschillende tracks een requiem zijn voor de zomer. De winter komt er bijna aan en toch laat de mix allemaal zonnige tracks horen. De track van Dr. Kutcho! bijvoorbeeld staat ook op de zomerse CD van Bloomingdale. Je zou kunnen zeggen dat deze CD vooral een mix is van wat er afgelopen zomer te beleven was op gebied van Club en groovy sounds.
In de aanloop naar het einde van de mix kom je meer de Clubtracks tegen. Haven't Been Funked Enough van Big Bang Theory en Waterman van Olav Basoski klinken onherkenbaard, maar weten toch de Club te vermengen met vooral de zomerse sfeer.
Net zoals op alle CD's van de afgelopen tijd ontbreekt op deze CD het nummer Push Up niet. Toch blijft het leuk om dit nummer eens in een ander jasje te horen, aangezien het hier de DJ Bomba & DJ Paolo Remix betreft. Hierdoor klinkt het nummer niet meer breakbeatachtig maar lekker funky en vooral onherkenbaar voor de Freestylers-fans.
Het einde van de mix bestaat uit de wat snellere en energiekere clubtracks, zoals Disco Fleshpot van Thrill Kill Kult en Jean's eigen track Every Single Day. Hiermee is een mix beëindigd, die bestaat uit een hoop zonnige tracks en veel aanstekelijke, groovy muziek. Een ode aan de zomer met een geil randje.
Trance, Tek & Jumpstyle
Waar CD 1 juist heel zonnig, sfeervol en relaxed begon, gaat CD 2 meteen in de versnelling met Retro van Streetbeats Vol. 2. Toch wordt er een link gelegd met de eerste CD, aangezien in deze track nog het Latin ritme terugkomt. Deze sfeer verdwijnt meteen bij het nummer van Sander van Doorn, Punk'd. Op de CD's van Dance Valley had deze producer nog een kneiter van een track te pakken met het nummer Dark Roast en hier doet hij met een combi van Trance en Techno het feestje nog eens dunnetjes over. Bij het derde nummer verloor ik de connectie met de vorige CD totaal, aangezien de bass hier de overhand heeft en de geluiden me doen denken aan een overvolle Europazaal op Innercity. Jean maakt hiermee duidelijk dat hij zeker ook de harde kanten van Dance aankan. Deze gedachte was ik juist verloren toen ik hem hoorde op Innercity 2003.
Na de track van Alexander Gustaff worden de Trance en de Techno-achtige invloeden voortgezet met pompende tracks van onder andere de Shove Brothers en mac Zimms. De mixstijl en de keuze van de tracks doen me denken aan de stijl van Marco V en andere Techno-Dj's, terwijl je van DJ Jean de Clubgroove gewend bent. Het feit dat hij goed gebruik maakt van bepaalde momenten in een nummer om over te mixen vind ik dan ook zeker geslaagd en geeft Jean als ontwikkelende DJ prima weer.
De tracks in het midden bestaan vooral uit Trance en hebben een beetje de Techno vibe, en dat maakt het soms een beetje eentonig. Op zich zijn de tracks van King Size en Ron Van der Beuken retelekker om te horen, maar ze hebben allemaal een beetje dezelfde vibe en sfeer, waardoor ze niet goed uit de verf komen. Deze sfeer verdwijnt om over te gaan in de energieke Techno van Deep Orbit en de Jumpsyle van Cosmic Gate . Dat energieke spat uit de speakers en geeft de mix wat dat betreft een nieuwe draai. Het is ook het punt waarop de mix rauwer en harder wordt. De track van John Remedy, Ventricle springt daarbij net iets boven de andere nummers uit. Met deze combinatie van tracks laat Jean zien dat hij op de tweede CD het feestje juist opbouwt.
Het einde van de CD wordt gevormd door artiesten als Busted, Wild Child en K-traxx en vormen ook de harde hekkensluiter. De subtiliteit van de eerdere tracks is verwisseld voor recht toe recht aan geknal. Persoonlijk vind ik dat jammer, aangezien ik de sfeer van de Techno en Trance heerlijk vind. Nu lijkt het alsof er per se nog een stukje Jumpstyle/Hardstyle op moest en dat dat stukje er voor die gelegenheid aan het einde van de mix werd vastgeplakt.
